Anke Kranendonk
Lynn 3.0
En dat terwijl ze met haar moeder in een tent op een failliete bejaardencamping zit want de glazen pui die geïnstalleerd zou worden is uit de hijskraan gevallen. Elektriciteit is er niet, dus chatten of appen is er ook niet bij. Ook dit keer is het Lynn die het verhaal vertelt via haar dagboek.
Moeder werkt gewoon dus Lynn moet de meeste tijd alleen doorbrengen op die camping midden in de duinen. Tot haar verrassing ziet Lynn een meisje uit haar klas lopen, Fenna! Het meisje waarvan haar moeder liever niet heeft dat ze ermee omgaat, want Fenna komt uit een beetje raar gezin en Fenna stink. Fenna is nergens bang voor, stapt overal op, is goudeerlijk en zegt alles wat ze denkt. Dat zorgt ervoor dat niet iedereen gecharmeerd is van het meisje. Lynn vindt haar wel leuk maar wil haar eigenlijk ook niet echt als vriendin.
Deze keer is Fenna anders dan anders, ze snauwt Lynn af, wil niet dat Lynn met haar praat. Maar Lynn ziet ook dat er wat aan de hand is, het gaat niet zo goed met Fenna. In een impuls neemt ze Fenna mee naar de camping, waar ze luidkeels haar mening over de bejaarden niet onder stoelen of banken steekt. De moeder van Lynn is boos, ze wil dat stinkende meisje niet in de tent hebben... De gevoelige Fenna weet alweer genoeg... Zo gaat het altijd.
Ondertussen wacht Lynn op een berichtje van Joeri, waarom laat hij zo weinig van zich horen?
Ik had me verheugd op dit boek, maar, om met de deur in huis te vallen, het verhaal rammelt dit keer nogal. Lynn en haar moeder zitten op de camping 'omdat het thuis zo'n chaos is'. Voor vader en broers geldt dat kennelijk niet? Moeder gaat vervolgens gewoon naar haar werk en Lynn moet zich maar zien te vermaken op een failliete camping tussen allemaal oude mensen. Vreemd...
Ook het verhaal rond Fenna is nogal vaag, wat er nou eigenlijk aan de hand is, wordt niet echt duidelijk, bovendien loopt al het gedoe ronde Fenna en haar familie nogal merkwaardig af.
Maar er stoort me nog meer. De campinggasten zijn SBO's, ofwel Super Bejaarde Ouderen, zoals Lynn ze noemt. Als ze op de fiets stappen hebben ze 'zulke stijve benen dat het stoelpoten leken. Als ze ze maar niet halverwege gingen verliezen'. Moeder zegt gewoon dat ze Fenna niet in de tent wil omdat ze uit een raar gezin komt en stinkt enz. Deze denigrerende toon over andere mensen stoort me enorm, ook al worden ze door een jong meisje in een dagboek geschreven. Ook de Schotse Hooglanders die ze in de duinen tegenkomen, worden afgeschilderd als gevaarlijke wilde dieren, wat ze totaal niet zijn - anders mochten ze daar niet eens lopen - . Het komt allemaal nogal bot en weinig respectvol over.
Wat wel mooi verteld wordt, zijn de gevoelens van Lynn rond Joeri, ze is stapelverliefd en dat weet ze in mooie bewoordingen weer te geven. Maar veel meer heeft Lynn dit keer niet te melden ondanks de verrassende wending aan het eind van het verhaal. Diep in mijn hart zou ik veel liever een verhaal over de bijzondere Fenna willen lezen want die wordt wel steeds leuker en interessanter en blijkt veel zinniger dingen te vertellen te hebben dan de dit keer beetje zeurderige Lynn.
ISBN 9789047707820 | Hardcover | 192 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | mei 2016
Leeftijd 10+
© Dettie, 05 juni 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
