Arend van Dam
Leve de koning!
Verhalen over prinsen en prinsessen Van Oranje
Het eerste begint net als een sprookje met, er was eens...
Er was eens... een jongen die Willem heette, hij was veertien jaar oud. De vader van Willem was een prins, prins Frederik Hendrik. En de moeder van Willem was een prinses. Haar naam was Amalia. Op een dag, in de lente van 1641, toen hij net lekker met zijn zussen aan het kegelen was, werd hij bij zijn ouders geroepen. Er was bezoek uit Engeland. Ze gaven hem een geschilderd portret van een meisje met blonde krullen. Dat meisje is zijn aanstaande vrouw Maria, de dochter de dochter van de Engelse koning. Willem weet niet zo goed wat hij van haar moet denken. Het is nog een kind, ze is pas tien. Albertine Agnes, de zus van Willem zegt plagerig dat ze Maria lelijk vindt. Maar haar moeder wil daar niets van horen. "Mooi, lief, lelijk, dat is allemaal niet belangrijk. Een huwelijk tussen Willem en Maria is eigenlijk een huwelijk tussen Engeland en Holland. Zo sluiten onze landen vriendschap voor het leven. Daar gaat het om.' Prins Willem II begreep het...
En via andere verhalen over diverse prinsen van Oranje arriveren we bij de eerste koning van Nederland. Die dag 21 september 1815 wordt Willem de eerste koning der Nederlanden. Zijn zoon Frederik vindt het wel spannend. Hij ziet zijn vader in de koningsmantel voorbij lopen en kijkt stiekem naar de tafel waar de appel, het zwaard en de scepter op liggen. Omdat het een inhuldiging en geen kroning is zal Willem die kroon niet eens op zetten. Beetje gek vindt Frederik dat wel. Waarom liggen die spullen daar dan? Als het hele officiële gedoe voorbij is blijft Frederik achter en zet de kroon op zijn hoofd en pakt het zwaard en de scepter en speelt koninkje. Maar dan... maakt hij een rare beweging en valt de kroon van zijn hoofd... het ding is kapot! Wat nu?
Na de avonturen van de muzikale prinses Sophie, en prins Wiwill komen we aan bij prinses Wilhelmina en haar vele poppen die ze al snel op moest bergen want ze moest leren voor koningin. Lula (Juliana) haar dochter speelt later graag ganzenbord met haar vader en moeder, maar ze is een beetje bang voor die meneer Troelstra, volgens hem wil het volk geen koningin meer... Gelukkig heeft mama Wilhelmina een heel slim idee en komt alles toch nog goed.
En dan zijn we alweer bij Beatrix, ze wilde graag boerin worden of kunstenaar vertelt ze aan Willem-Alexander maar ja, ze had geen keus. Haar zoon vindt het wel geinig dat zijn moeder koningin wordt! Maar de dag van de inhuldiging is helemaal niet leuk. Mensen schreeuwen dat ze een huis willen. 'Geen woning geen kroning' hoort hij roepen. Alex vindt het maar akelig al die boze mensen.
Vlak na de inhuldiging verhuist Willem-Alexander naar Den-Haag en op zijn nieuwe school wordt aan iedereen gevraagd wat ze willen worden. Piloot zegt Willem-Alexander, net als mijn vader, dat kan makkelijk naast het helpen van mijn moeder. Later vertelt hij aan zijn vader wat hij gezegd heeft.
'Goed gedaan, Alex,' zegt zijn vader 'Maar eigenlijk is het nog helemaal niet zo zeker dat je koning wordt. Want een koninklijk huis kan alleen bestaan als de meeste mensen in het land dat zo willen. Als het volk liever een president wil, kan het daarvoor kiezen.'
Maar het merendeel van het volk wil nog steeds geen president en later als Willem-Alexander getrouwd is en kinderen heeft gaat kroonprinses Amalia lekker met haar papa, mama en zusjes logeren bij oma in Italië. Ze vraagt aan oma Beatrix wie het het eerste te horen krijgt als zij geen koningin meer wil zijn. Jouw papa natuurlijk, zegt oma. En als ik stop ben jij de eerste die dat te horen krijgt, zegt papa...
De afbeeldingen van Georgien Overwater bij de verhalen zijn heel komisch. Je ziet bijvoorbeeld Amalia in een enorme koningsmantel of Beatrix in smerige overal en kaplaarzen een modderig varkens aaien. Ook zie je Juliana met Irene en Beatrix hinkelen in de Nieuwe kerk terwijl een geërgerde Bernhard toekijkt. Prinses Sophie danst vrolijk in het rond met de tweeling Kwasi en Kwame, haar Afrikaanse vrienden. Johan Willem Friso ligt op zijn knieën voor zijn mooie Maria Louise etc. Erg leuk gedaan.
Achterin het boek staat nog een mooie stamboom en je leert veel voorgangers van Willem-Alexander door de verhalen in dit boek een klein beetje kennen en dat is mooi meegenomen.
De tien verhalen zijn wel lekker luchtig en speels gehouden, jongeren gaan hier vast heel erg van genieten!
ISBN 9789000313884 | Hardcover | 48 pagina's | Van Holkema & Warendorf | maart 2013
Leeftijd: 10+
© Dettie, 15 april 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
