Marianne Witvliet

Toon alleen recensies op Leestafel van Marianne Witvliet in de categorie:
Marianne Witvliet op internet:
 

Waar is  papa?/Daar is mama! Waar is papa?/Daar is mama!


Waar is papa?

Elke ochtend, voordat papa naar zijn werk gaat speelt Lotje verstoppertje met hem. Hij roept dan: 'Waar is Lotje?' en zoekt haar overal. Hij zoekt onder de tafel, in de kast, achter mama's stoel. Maar papa kan haar nooit ergens vinden. 'Koekoek!' roept Lotje en springt tevoorschijn en dan krijgt ze van papa een dikke knuffel.
Maar vanochtend is papa het vergeten! Hij is zomaar naar zijn werk gegaan. Lotje is boos, papa moet haar zoeken!
Wacht maar, ze zal hem zelf wel vinden! Ze doet net alsof ze naar school gaat maar gaat stiekem naar papa's werk, ze ontmoet onderweg allerlei mensen en uiteindelijk is ze op papa's werk, maar het gebouw is wel heel erg groot! Waar zou papa zijn? Gelukkig helpt een lieve mevrouw haar en zo komt het dat Lotje 'Koekoek!' middenin de vergadering springt.

Heerlijk verhaaltje over een lekker eigenwijs meisje dat haar papa wel eens zal leren om zomaar hun dagelijkse ritueeltje te vergeten! Ik zie het helemaal voor me, zo'n klein blij meisje dat ineens tussen al die serieuze vergaderende mannen springt! Geweldig.

Bij het verhaal staan vrolijk gekleurde afbeeldingen waar de vlotte eigenwijsheid van Lotje vanaf spat.
Erg leuk en vlot boekje!

ISBN 9789023992387 Hardcover 32 pagina's Uitgeverij Mozaiek tweede druk 2009
Formaat 21,5 x 26,5 cm Leeftijd 3+


Daar is mama!

Lotje is boos, ze wil haar nieuwe rode laarsjes aan maar dat mag niet van mama, ze moet haar blauwe schoenen aan. Lotje is zo boos dat stiekem toch haar rode laarsjes aandoet. Ze zegt 'Ik ga naar Amerika, zo ver weg wil ik.'
Ze pakt haar koffertje en doet er haar kam, pyjama en tandenborstel in en stapt de deur uit. Beer mag ook mee en ook de riem van Bobbie, de hond, neemt ze mee, voor het geval Bobbie zich bedenkt en toch komt. Onderweg ontmoet ze tante Toos en die geeft haar een rode appel, net de kleur van je laarsjes! Maar daar wil ze niet aan denken en aan mama ook niet!

Lotje loopt en loopt en loopt... 'We zijn al bijna in Amerika', zegt ze tegen Beer. Haar tenen doen wel een beetje zeer, en ze is ook wel een beetje moe. Ze mist Bobbie en de laarsjes hebben precies de kleur van de bloemen in mama's tuin... ze mist mama ook wel een beetje, ze moet bijna een beetje huilen. Ze loopt en loopt... en ineens is Lotje heel blij... Daar is mama!

Iedereen zal dit wel herkennen, welke kind heeft niet een keertje geroepen: 'Ik ga weg!' omdat het boos op papa of mama was. De afbeeldingen geven ook heel mooi het proces weer van boos naar buiten stappen en steeds meer spijt krijgen. Eerst zie je Lotje vlot en vrolijk met een 'lekker puh' hoofd door de straten stappen. Haar neusje fier in de lucht haar mooie laarsjes glimmen aan haar voeten, de lege hondenriem  over de grond achter haar aan slepend.
Maar daarna wordt ze steeds meer een het kleine meisje dat ze eigenlijk nog is. Een meisje dat dat het liefst weer naar huis wil. De grote wereld is best spannend en daar gebeurt heel veel maar bij mama is het toch wel heel fijn en veilig.

De zinnen in beide boekjes zijn kort en in duidelijke letters gedrukt. De afbeeldingen staan verspreid over twee pagina's. De verhalen zullen de kinderen zeker aanspreken.


ISBN 9789023991960 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Mozaïek | 2006
Formaat 21,5 x 26,5 cm | Leeftijd: 3+

© Dettie, 28 november 2013


Lees de reacties op het forum en/of reageer: