Peter H. Reynolds
Meer van mij
Maar de lijst hielp ook niet. Luc bleef het maar zo vreselijk druk houden. Waren er maar meer van mij zuchtte hij op een dag. Toen werd er op de deur geklopt. Luc wist niet wat hij zag. Daar stond hij zelf voor de deur!
Luc nummer twee dacht dat ze het samen wel zouden redden. Maar dat lukte dus niet, ze kregen het alleen maar drukker. Er kwam een derde Luc, een vierde... een tiende Luc bij en nóg hielp het niet. Luc was op gegeven moment zo vreselijk moe en het werk werd maar niet minder... Hij móest even gaan liggen.
Toen hij wakker werd stonden 9 Lucs om hem heen. 'Dromen doe je maar in je eigen tijd' zeiden ze. En toen was Luc het zat.
'Dat bepaal ik zelf wel!' zei hij tegen de Lucs en floep alle Lucs waren verdwenen. En nu?
Nu doet Luc alleen nog maar de dingen die écht nodig zijn.
Een boekje voor kinderen om te laten zien dat je niet alles kunt doen ook al wil je dat graag. Luc zag door de bomen het bos niet meer en het ene werkje lokte het volgende werkje weer uit. Luc ruimde op en zag dan dat kleren in de was gedaan moesten worden. Bij het ophangen van de was zag hij dat de tuingeharkt moest worden en het vogelhuisje geverfd moest worden enz. Hij had nooit eens rust en wilde alles tegelijk doen. Hij nam helemaal geen tijd voor zichzelf en putte zichzelf helemaal uit. Toen hij zich minder druk maakte bleef er tijd voor hem alleen over en dat vond hij heerlijk! Een verhaaltje om over na te denken...
Het boek staat verder vol afbeeldingen die erg grappig zijn. Je ziet al die Lucs ronddraven en het druk, druk, druk hebben en steeds drukker krijgen. Op het laatste plaatje heeft Luc eindelijk rust en zie je hem heerlijk in het gras liggen...
ISBN 9789056378172 | Hardcover | 24 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | 2006
Vertaald door L.M. Niskos Leeftijd 6+
© Dettie, 04 oktober 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De kleur van de lucht
Peter H. Reynolds
Marisol was een echte kunstenaar.
Het liefst tekende en schilderde
ze de hele dag, ze had zelfs
haar eigen museum.
Zo begint het aparte verhaal over Marisol. Ze was zo gek op tekenen en schilderen dat ze aan iedereen haar kunstwerken stuurde en op school kreeg ze alle kinderen aan het tekenen. Toen de juf vertelde dat de leerlingen van haar klas de muur van de bibliotheek mochten schilderen vond Marisol dat natuurlijk fantastisch. Met z'n allen maakten ze een voorbeeldtekening en toen gingen ze snel de bibliotheek. Vreemd genoeg had alleen Marisol het moeilijk. Wat was er aan de hand?
Marisol zou de lucht schilderen maar er zat geen blauwe verf in de doos. Hoe kon ze nu de lucht schilderen? Ze piekerde en piekerde en toen ze naar huis moesten piekerde ze nog. In de bus keek ze uit het raam, de zon ging net onder en de lucht was roze en geel, 's nachts droomde ze zelfs van de lucht. De volgende dag regende het, de lucht was heel anders dan de vorige dag. Hij was grijs! En ineens wist Marisol hoe ze de lucht moest schilderen. Ze rende vanuit de bus gelijk naar de muur van de bibliotheek en schilderde en schilderde en het resultaat... werd prachtig!
Een mooi verhaal met tekeningen in zachte bruintinten, maar de schilderijen, potjes verf en de lucht zijn in kleur weergegeven waardoor het extra opvalt. Dankzij deze vorm van presenteren ziet een kind heel goed dat de lucht niet altijd blauw is maar heel veel verschillende kleuren heeft.
De afbeeldingen komen door de bruintinten heel rustig over maar er is wel veel op te zien. Je zou willen dat iedereen het boekje even kon inkijken, met name de laatste afbeelding is een verrassing. Alles is mooi en ingetogen gedaan. Het boekje is gewoon ook een klein kunstwerkje!
ISBN 9789047705444 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | februari 2013
Vanaf 4 jaar
© Dettie, 07 juli 2009
Lees de reacties op het forum en/of reageer: