Bianca Mastenbroek
Categorie: Lichamelijke Gezondheid
Robin is anders
Illustraties: Tracy van de Ven
Dit verhaal gaat over Robin. Of eigenlijk gaat het over Mike, zijn broer, en de verteller van dit verhaal. We ontmoeten Mike op het schoolplein, waar hij probeert vrienden te worden met een nieuwe jongen. Maar die nieuwe jongen heeft het slechte nieuws al gehoord., en wil niets van Mike weten. Robin, de broer van Mike, is namelijk anders. Hij heeft een handicap. Hij is tien, maar poept nog in zijn broek, hij moet geholpen worden met aankleden, en denkt als een kind van drie. De laatste keer dat Mike een vriendje mee naar huis nam, raakte het vriendje Robin per ongeluk aan. Daar kan Robin niet tegen, en hij gaf het vriendje een knal. Sindsdien vertelt die de raarste verhalen op het schoolplein, wat Mikes populariteit nu niet bepaald ten goede komt.
Mike zou zó graag een gewone broer willen hebben, eentje met wie hij naar school zou kunnen fietsen, met wie hij samen kan spelen, en voetballen. Een grote broer, die voor hem zou opkomen, in plaats van andersom.
Alles in huis lijkt ook zo op Robin gericht. Mike wordt er af en toe treurig van. En jaloers. En kwaad. Al moet hij ook bekennen dat het af en toe wel voordelen heeft, zo’n broer die anders is. Als zijn broer weer eens stampij maakt tijdens het eten en zijn eten niet op eet, kan hij mooi het overgebleven stuk worst van zijn bord pikken, en als ze gaan winkelen met Robin erbij, staren de mensen weliswaar wel, maar krijgen ze ook vaak wat extra’s in de winkel.
Op een dag is er goed nieuws. Er is een brief gekomen, waarin staat dat ze met zijn allen naar Amerika gaan, waar ze als gezin een speciaal programma gaan volgen waarin Robin gaat zwemmen met dolfijnen en zo nieuwe dingen kan leren. Mike begrijpt niet helemaal goed wat Robin daar nu van zou kunnen leren, maar vakantie naar Amerika is altijd een goed plan. In Amerika aangekomen na een lange vliegreis, ontmoeten ze de twee instructeurs die Robin gaan helpen om vertrouwd te worden met de dolfijn, die Squirt heet. Het programma heeft als doel om Robin met hulp van de dolfijn te leren reageren op situaties, en vooral om hem te leren kiezen en te verwoorden wat hij wil. En dát leren de instructeurs vervolgens weer aan papa, mama, en aan Mike. Vanaf nu moeten ze bij alles wat ze vragen Robin twee keuzes aanbieden. “Robin kan toch helemaal niet kiezen”, denkt Mike nog. Maar Robin vindt de dolfijn Squirt, geweldig, en als hij moet kiezen tussen twee opdrachten die de dolfijn uit moet voeren om de dolfijn in beweging te krijgen, zegt hij tot ieders verbazing welke opdracht Squirt moet doen. Ze weten niet wat ze horen, en in de loop van de dagen breiden Robins reacties zich ook nog eens uit, en geeft Robin steeds duidelijker aan wat hij wil.
Mike is wel jaloers in het begin. Robin mag alle stoere dingen doen. Maar als ook hij bij het programma betrokken wordt, en vooral als hij ziet hoe zijn broer vooruit gaat, wordt hij helemaal enthousiast. Als Robin dan ook nog eens dingen doet die hij eigenlijk helemaal niet durft, in het zand lopen, bijvoorbeeld, kan hij zijn geluk niet meer op. Hij wil eigenlijk niet meer terug naar huis. Hier is het leven veel leuker. Maar als hij bedenkt dat ze thuis steeds kunnen blijven oefenen met wat ze hier geleerd hebben, weet hij dat het thuis ook niet meer zal zijn zoals vroeger. En dat Robin eigenlijk best een toffe broer is.
Dit boek is geschreven door Bianca Mastenbroek, en is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Duncan en zijn broertje Luca. Het boek is geschreven uit het gezichtspunt voor Luca. Hier is voor gekozen omdat het goed is af en toe het spotlicht te zetten op de broers en zussen van kinderen met een handicap. En ook omdat Luca de gebeurtenissen natuurlijk veel beter verwoorden kan dan Duncan.
De opbrengt van dit boek, waar iedereen belangeloos aan mee gewerkt heeft, gaat naar Stichting Duncan, die zich ten doel gesteld heeft de dolfijntherapie voor meerdere kinderen financieel mogelijk te maken.
Ik vond dit een ontroerend boek. Het is niet sentimenteel, de belevenissen lezen als een avonturenboek, maar het verwoord heel knap de gevoelens van een broer of zus van een gehandicapt kind. Verder geeft het een goed beeld van hoe dolfijntherapie werkt, en dat het niet alleen maar een leuke vakantieweek is, maar een therapie waarbij het hele gezin handvatten krijgt om op een goede manier zo veel mogelijk uit het kind met een handicap te halen. De illustraties zijn grappig en vrolijk, en aan de vormgeving en typografie van dit boek is duidelijk veel zorg besteed. Ieder hoofdstuk zijn de bladzijdes anders van kleur, er zijn getekende dolfijntjes bij de paginacijfers, en aankondigingen van ieder hoofdstuk zijn vrolijk van kleur en lettertype. Het is met recht met liefde en aandacht gemaakt. Een aanrader dit boek, voor kinderen die een kind met een handicap in hun omgeving hebben, of juist voor kinderen die niet gewend zijn aan kinderen met een handicap en daardoor net als de vrienden van Mike raar reageren. “Anders” is dan misschien wel even wennen, maar hoe dichter bij je komt, hoe minder ”raar” het is.
Meer informatie:
www.stichtingduncan.nl
ISBN 9789460860430 | Paperback | 80 pagina's | Uitgeverij TIC | november 2012
zelfstandig leesbaar voor kinderen vanaf acht jaar, maar voor jongere kinderen zeer geschikt om voor te lezenVormgeving Remco Nieboer
© Willeke, 03 december 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
