Jan Paul Schutten

 

Ruik eens wat ik zeg Ruik eens wat ik zeg


Dit boek gaat over de taal van planten en dieren. Natuurlijk praten ze niet echt, maar het is verbazingwekkend om te lezen hoe ze elkaar tekens geven, en door middel van vleugelgeklepper, geluiden, of gewoon een bepaalde stand van je kop aan een ander door kunt geven wat je voor boodschap hebt!

Mieren bijvoorbeeld, ik heb me altijd afgevraagd hoe het kan dat als een mier iets lekkers gevonden heeft, dat binnen de kortste keren die plek krioelt van de mieren! Het blijkt dus zo te zijn dat mieren een geurspoor achterlaten. Dus terwijl die ene mier zijn buit nog aan het opruimen is in de kast van de mierenhoop, rennen de anderen al enthousiast naar die plek!

Uitwerpselen zijn ook een prima manier van communiceren. We weten allemaal wel waarom een reu steeds maar weer die poot optilt, tegen iedere boom of paal (of been) die hij tegenkomt. Zo laat hij anderen weten dat deze plek zijn territorium is. Maar nijlpaarden slingeren na de grote boodschap hun poep met hun staart flink in de rondte... en het vrouwtje valt precies op dat ene nijlpaard dat het verst kan slingeren.
Hoe een mannetje een vrouwtje vindt, dat is een van de voornaamste doelstellingen van dit communiceren, maar ook eten en gevaar zijn belangrijk.

Dit zijn boodschappen met zuivere bedoelingen, maar helaas... planten en dieren liegen er ook op los. Er zijn orchideeën die er precies zo uit zien als een bij en ook nog de geur van een vrouwtjesbij verspreiden. Als daar een mannetjesbij op af komt, dan hij zit gevangen. Als hij onder het stuifmeel zit, wordt hij weer losgelaten, en kan hij naar een volgende orchidee vliegen. Zo bevruchten orchideeën elkaar.

Er staat ontzettend veel informatie in het boek, dingen die je al wel wist naast dingen waar je je over verbaast, het is allemaal boeiend om te lezen. Er staan helaas geen mooie kleurenfoto's ter illustratie, maar Sieb Posthuma's tekeningen zijn ook heel mooi en humoristisch. Een voorbeeld: bij het verhaal over dansvliegen die een prooi moeten vangen om zo een vrouwtjesvlieg over te halen om te paren, daar staat een grappige tekening: twee vliegen in vol huwelijksornaat, met aan hun voeten een dode vlieg, triomfantelijk getoond door de mannetjesvlieg.
Er valt zoveel te vertellen over dit boek, maar je moet het zelf maar lezen... enne... mensen zijn dus net dieren!


ISBN 9045100290 | Hardcover | 120 pagina's | Querido | 2003
Leeftijd: 10+

© Marjo, april 2008


Lees de reacties op het forum en/of reageer: