Jan Paul Schutten

  Categorie: Diversen

Achter de schermen van het Jeugdjournaal Achter de schermen van het Jeugdjournaal


Nu het Jeugdjournaal 35 jaar bestaat mag wel eens verteld worden wat er allemaal achter de schermen gebeurt. Jan Paul Schutten doet dat aan de hand van een doorsnee dag, waarbij hij meteen ook maar vertelt dat het wel eens heel anders kan gaan. Als er bijvoorbeeld iets ergs gebeurt in de wereld, dan moet soms alles wat voorbereid is wijken.
Maar eerst de gang van zaken.

Er moet heel wat gebeuren voor die uitzendingen die er twee maal op een dag zijn. De dag begint dan ook vroeg. Om zes uur ’s ochtends komen de eerste medewerkers het Media Park in Hilversum op. Zij beginnen met nieuws vergaren: via de telexen, via andere televisiezenders, de kranten, overal kan nieuws vandaan komen. Er moet gekozen worden wat er geschikt is om in het ochtendjournaal te verwerken en wat er beter kan wachten op het avondjournaal. Items die wat zwaarder van ton zijn of omeer aandacht vergen worden voor ’s avonds bewaard. Daar kunnen dan gedurende de dag verslaggevers en redacteuren mee aan de gang.

De ochtenduitzending is op schooldagen al om 8.45. Denk je eens in: al het nieuws moet gezocht worden, in filmpjes van de goede lengte omgezet worden, tekst moet worden gemaakt, er moet geschminkt worden, en dan is er een proefuitzending. Allemaal voordat het kwart voor negen is! Dat is hard werken voor de redacteuren, en andere medewerkers. Die noemen we meteen maar even: de beeldtechnicus, de lichttechnicus, de operationeel technicus. De cameraman, de regisseur, de presentator, de verslaggever, de producer en de mensen van kleding en make-up.

Het Jeugdjournaal is er voor kinderen van 9 tot 12 jaar, maar door metingen weet men dat er door jongere kinderen gekeken wordt, en natuurlijk kijken volwassenen mee. Ook weten ze hoelang mensen kijken.
Voor de uitzending van ’s avonds gebeurt alles nog een keer, maar dan kan er meer tijd genomen worden voor interviews, of filmpjes ter plekke. Soms is er materiaal van anderhalf uur dat ingekort moet worden tot twee of drie minuten! Gelukkig kan er ook materiaal op de site van het journaal gezet worden. Iedere dag heeft een eigen vaste rubriek: maandag is er een vooruitblik, en vrijdag een terugblik. Ook is er altijd interactie mogelijk: via de site en met andere moderne mediatechnieken.

Door enkele medewerkers een paar dagen te volgen kon Jan Paul Schutten zijn informatieve verhaal personaliseren. Die mensen worden geïnterviewd, en er staan fotootjes in. Presentatoren uit het verleden komen aan bod, als ook bijzondere gebeurtenissen. En dingen die fout gingen...

Met aparte kaders voor extra weetjes en leuke zwart-wittekeningetjes van Katrien Holland - die heel handig in een inhoudsopgave vermeld staan - is dit een heel leerzaam boek geworden, maar het is vooral ook erg leuk om te lezen. Maar dat kan je aan Jan Paul Schutten wel over laten!


ISBN 9789020673623 | Paperback | 128 pagina's | Uitgeverij Kluitman | januari 2016
Leeftijd: 10+

© Marjo, 22 januari 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Groeten uit 2030 Groeten uit 2030
Van plastic soep tot allesmakers


Wil je lachen? Lees dit boek dan in 2030! Het staat vol met voorspellingen voor de toekomst en de kans is groot dat die er flink naast zitten. Moet je het dan wel lezen? Natuurlijk! Want bepaalde verwachtingen zullen zeker uitkomen.


Zo begint het boek Groeten uit 2030  van Jan Paul Schutten. Wat volgt is een boek vol wetenswaardigheden over dingen die mogelijk in de toekomst gebruikt zullen worden of niet...
Toen de 21e eeuw begon en het jaartal 1999 veranderde in 2000 hield menigeen zijn hart vast, computers zouden van slag kunnen raken en zouden rampen kunnen gebeuren daardoor. Gelukkig viel dat allemaal mee maar wel ontstond het besef hoe afhankelijk we zijn geworden van elektronica. De elektronische vooruitgang gaat razendsnel. Anno 2012 heeft er ten opzichte van 2000 alweer een enorme ontwikkeling plaatsgevonden. En de toepassingsmogelijkheden zijn eveneens ongekend.

Jan Paul Schutten vertelt bijvoorbeeld over het huis van de toekomst. Dat kan het levende huis zijn, waarin alles zelfvoorzienend is. Of het slimme huis; een huis van plastic of hightech materialen met muren die van kleur kunnen veranderen om warmte tegen te houden óf vast te houden. Sleutels zijn niet meer nodig want je huis herkent je en laat je binnen. Televisie, radio etc. bestaan niet meer, je hebt alleen je computer en die is zo dun als een velletje papier, je kunt hem bij wijze van spreken oprollen. Geen snoeren meer door het huis want alles is draadloos. Keukens zijn voorzien van computers die de voorraad bijhouden en er zijn nieuwe apparaten waardoor je supersnel kunt koken.
De voedselvoorziening zal ook heel anders worden. Er zullen hoge flatgebouwen komen waar op elke verdieping verschillende gewassen onder speciale lampen gekweekt zullen worden. Al het voedsel kan daardoor gewoon dicht bij huis verbouwd worden. (Ze gaan nu al gebouwd worden, zie dit artikel)
Maar dit alles kost ondanks milieubewuste toepassingen toch energie en in die voorziening wordt natuurlijk in 2030 uitgebreid aandacht aan besteed. Welke energie wordt voor wat gebruikt? Hoe kun je bestaande leveranciers, zoals bijvoorbeeld de zon, de wind, kolen of eventueel kernenergie, optimaal gebruiken? Zijn er wellicht andere energiebronnen? Welke technieken kunnen er toegepast worden in 2030?

Dit bovenstaande is maar een heel kleine opsomming van wat er allemaal te lezen is in dit boek. In heldere taal vertelt Jan Paul Schutten wat ons eventueel te wachten staat in 2030. Elk hoofdstuk begint met een bericht uit 2030 naar deze tijd. 'Soms is het gestuurd vanuit een toekomst waarin het helemaal niet zo goed gaat. In andere gevallen is het gestuurd vanuit een toekomst waarin het wél heel goed gaat.'

Het is enorm interessant om mee te gaan in de fantasie van Jan Paul Schutten maar ook om te lezen wat er allemaal voor mogelijkheden zijn en waar nu al hard aan gewerkt wordt. Zullen we in de toekomst allemaal ons huisrobotje hebben die ons helpt in het huishouden en met het huiswerk voor school? Kunnen we in de toekomst onderweg intoetsen wat we willen eten en worden dan de benodigdheden thuis gebracht? Koken we dan nog wel? Of is alles kant en klaar en hoeven we dat alleen supersnel warm te maken?  Zullen we echt allemaal een i-med krijgen waarop we kunnen aflezen hoe het met onze gezondheid gesteld is? Welke energie zullen we gaan gebruiken? Toch zonne- of windenergie of iets totaal anders?

Jan Paul Schutten laat ons kennismaken met al deze toekomstbeelden, of ze uitkomen? We zullen het zien... in 2030!


ISBN 9789026129742 | Hardcover | 96 pagina's | Davidsfonds Infodok | november 2011
Leeftijd: 10+

© Dettie, 18 maart 2012


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Kinderen van Amsterdam Kinderen van Amsterdam


Een bijzonder boek, en dat is het.

Het begint met vier pagina's tekeningen waarin getoond wordt hoe Parijs, Florence, Utrecht en Amsterdam er in 1170 uit zagen. De eerste drie steden bestonden al maar Amsterdam is nog één grote wildernis rondom het IJ waar je tot je knieën wegzakte in de modder. Na de grote storm op 1 november 1170 ziet Nederland er heel anders uit, heel veel stukken land zijn overstroomd. De brokken klei die door de storm weggeslagen waren kwamen onder andere langs de Amstel te liggen. Een heleboel mensen waren hun huizen kwijt en gingen op zoek naar een nieuwe plek om te wonen. Zoals Jansje en haar ouders. Zij vaarden rond en zagen een strook grond met daarop een paar huisjes, daar gingen ze wonen... Ze wisten niet dat dit piepkleine dorpje later de zo grote en beroemde stad Amsterdam zou worden.
In het boek kun je lezen hoe Jansje leefde, wat ze thuis en op het land allemaal moest doen, hoe hun huis er uitzag enz. Jansje hoefde niet naar school maar ze moest wel heel hard meehelpen in het huishouden. Dat was toen heel gewoon. Jansje heeft echt geleefd en verteld wordt hoe ze dat te weten zijn gekomen.

200 jaar later is Amsterdam al een grote stad. Toen woonde Reyer daar en toen moesten de kinderen al wel naar school, dus Reyer ook. Hij kreeg les in Nederlands, schrijven, rekenen, boekhouden en een beetje Frans. Hij leerde vooral goed rekenen en schrijven want hij zou later bij zijn oom gaan werken als koopman. Reyer ging veel op reis om van alles te kopen en schreef zijn oom brieven. Ook hielden ze alles bij in een koopmansboekje. Daardoor weten wij nu hoe Reyer en zijn oom geleefd hebben. In de tijd van Reyer dronk iedereen bier! Ook de kinderen...

Zo worden er een heleboel verhalen verteld over kinderen die vroeger in Amsterdam geleefd hebben, dit gaat door tot en met de Tweede Wereldoorlog. Iedereen kent wel het verhaal van Anne Frank, het meisje dat moest schuilen en niet naar buiten kon omdat Duitse soldaten haar dan op zouden pakken. Maar er gebeurde in de oorlog nog veel meer in Amsterdam en dat kan je allemaal lezen in dit boek.

Voordat elk verhaal begint heeft Paul Teng vier bladzijden met een stripverhaal over één kind getekend, over Reyer bijvoorbeeld. Daardoor kan je zien wat voor kleren de mensen vroeger aanhadden en hoe de huizen er uitzagen. Bij elk verhaal worden ook allemaal leuke en interessante dingen vertelt over Amsterdam, waarom mensen daar gingen wonen of over het wonder dat er gebeurde of hoe vies Amsterdam was...
Als je het leuk vindt om over deze stad te lezen hoe die ontstaan is en waarom er grachten zijn en waarom daar zulke mooie huizen staan dan moet je dit boek lezen. Het is ook een goed boek als je bijvoorbeeld een spreekbeurt wilt houden over Amsterdam.

Het boek heeft De gouden griffel 2008 gewonnen.


ISBN 9789046802502 | Ingenaaid | 171 pagina's | Nieuw Amsterdam | 2008
Leeftijd: 9+

© Dettie, oktober 2008


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Kinderen van Amsterdam


Negen verhalen over het leven in Amsterdam spelend vanaf de twaalfde eeuw tot en met de tweede wereldoorlog.

De manier waarop Jan Paul Schutten dit aanpakt is zeker zeer apart te noemen. Aan ieder verhaal gaat een strip vooraf, aanschouwelijk onderwijs in een leuke vorm zeg maar. Dan volgt het verhaal waarin een verhaal verteld wordt over een bepaald onderwerp uit een bepaalde tijd.
Het hoofdstuk over 'de mirakelstad' bijvoorbeeld kaart vooral het godsdienstige deel van de geschiedenis aan. Er wordt eerst verteld hoe in 1345 het Mirakel van Amsterdam plaatsvond, waarna in een huis in de Kalverstraat een kapel ingericht werd. Dat was jarenlang een bedevaartsoord, en de weg er naar toe heette de Heilige Weg. Die liep toentertijd helemaal naar Sloten, nu is er nog een klein stukje van over. Nog meer wonderen gebeuren in de jaren daarna, en in het hoofdstuk wordt verder verteld over de rol van de Kerk: de rol van begijnen en monniken, over de Beeldenstorm en hoe de protestanten het winnen van de katholieken. In Amsterdam dan toch. Dit hoofdstuk wordt aangegrepen om uitleg te geven van nog meer straatnamen.


Zo heeft ieder hoofdstuk een ander onderwerp, met andere bijthema's, die als een soort voetnoot (maar niet zulke kleine lettertjes gelukkig!) onder aan de pagina's staan.
Achterin staat nog een register zodat je informatie snel terug kunt vinden. En dan vergeet ik nog de tekeningen die buiten de strip om in het boek staan, die ook het een en ander verduidelijken.
Een leerzaam boek, dat ook erg leuk is om gewoon lekker te lezen.


ISBN 9789046802502 | Paperback | 175 pagina's | Nieuw Amsterdam | 2007
Leeftijd: 9+

© Marjo, 11 mei 2009


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Graaf Sandwich en andere etenswaardigheden Graaf Sandwich en andere etenswaardigheden


De kinderboekenweek 2009 heeft als thema Aan tafel! eten en snoepen (in kinderboeken).
In dit boek lees je heel veel over eten en snoep maar het is niet één verhaal over bijvoorbeeld kinderen die graag snoep eten. Dit boek vertelt van alles over waar eten vandaan komt en waarom eten zo heet en hoe bepaalde recepten bedacht zijn.


Heel grappig is het verhaal over de pizza Margherita. In  1889 maakte de Italiaanse koningin Margherita een rondreis door haar land en kwam in Napels terecht. Daar zag ze overal mensen pizza eten en dat wilde ze ook wel eens proeven. De beste pizzabakker van Napels maakte een pizza in de kleuren van de Italiaanse vlag: voor groen gebruikte hij verse basilicum, voor wit en rood werden mozarella en tomaten gebruikt. Vanaf die tijd heet deze pizza 'pizza Margherita'.


Ook  wordt verteld hoe en waar de eerste hamburger ontstond (en dat was niet in Amerika!)
En nu we het toch over hamburgers hebben... De broers Dick en Mac McDonald waren heel slim, zij verkochten alleen maar friet, hamburgers en milkshakes. Daardoor konden ze alles heel vers en snel serveren. Ook omdat hun restaurant langs een drukke snelweg lag waar veel hongerige mensen langs kwamen werd het een succes. Hoe ze aan zoveel restaurants over de hele wereld kwamen kan je in het boek lezen.
En waar komen de hotdogs vandaan? Wie heeft dat bedacht?


Erg apart is ook te lezen wanneer en waarom mensen mes en vork zijn gaan gebruiken. En waarom eten Chinezen met stokjes?
En wist je dat kleur in eten heel belangrijk is? Daar worden ook tips voor gegeven.


Zo staat het hele boek vol met verhalen over eten en drinken en je kan ook dingen zelf maken en uitproberen. je kan bijvoorbeeld de prijs bij iets vertellen. Wedden dat mensen het duurste eten of drinken het lekkerste vinden? Ook al heb je het stiekem omgedraaid door bij het goedkoopste eten of drinken de dure prijs te noemen. Probeer het maar eens uit!
Het is gewoon een heel erg leuk boek waar je, misschien samen met je ouders of vrienden, veel plezier aan hebt.

Hier kan je nog een filmpje bekijken over de schrijver die op bezoek gaat  bij het restaurant van de toekomst.

Jan Paul Schutten schreef ook het kinderboekenweekgeschenk "De wraak van het spruitje".


ISBN 9789046805909 | Paperback | 131 pagina's | Nieuw Amsterdam | september 2009
Leeftijd: 7+

© Dettie, 09 oktober 2009


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Graaf Sandwich Graaf Sandwich
en andere etenswaardigheden


iMen heeft de uitgave van dit boek simpel gehouden. Geen toeters of bellen, op de enkele tekeningen na, die van de hand van Jeroen Funke zijn. Dat zijn humoristische tekeningen met vaak tekstjes, die behalve het illustreren van de tekst, nog een extraatje toevoegen. De tekst van het boek bestaat uit allemaal korte stukjes die allemaal over eten gaan, en dus een geheel vormen, maar tegelijk kun je ze op zichzelf staand lezen. Dus af en toe het boek openslaan en een stukje tot je nemen.

Zo sla ik nu het boek open en lees: 'Zuurkook en springende salade' Dat stukje gaat over koken zonder vuur. Maar dan moet je wel de beschikking hebben over citroenen of limoenen. Als je bijvoorbeeld een vis gevangen hebt kun je die een tijdsspanne in het sap van deze vruchten leggen. Zo maak je een delicatesse die 'ceviche' heet. Ik wist dat niet.. . en al helemaal niet dat ze op de Filippijnen een variatie hebben bedacht: ze besprenkelen krabben en kreeften met limoensap en eten ze dan op. Die beesten leven dan nog, vandaar springende salade!

Nog eentje: ook over zuur toevallig. Er wordt geschreven hoe je frisdrank kunt maken. Op de andere pagina gaat het over Franklin Mars. Jawel, het gaat ook over de reep. Deze meneer heeft uitgevonden hoe je zo'n gevulde reep chocolade maakt. Wat de lezer nog meer niet wist: dat de reep die ze in Amerika de Milky Way noemen, bij ons in Europa de Mars is. En dat ze de Milky Way daar helemaal niet kennen.
En wist je ook dat ze 280 miljoen kilo chocolade maken in Veghel? Pff... dat is wel heel veel!
Het hele boek staat vol met dit soort wetenswaardigheden, 'etenswaardigheden' dus, en dat is geen vondst van mij: het staat op de flap.
Leuk boekje waar je leuke kennis uit op doet. Nuttige kennis? Ach, dat hoeft toch niet altijd...


ISBN 9789046805909 | Paperback | 131 pagina's | Nieuw Amsterdam | september 2009
Leeftijd: 7+

© Marjo, 15 december 2009


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

De wraak van het spruitje De wraak van het spruitje


Dit boekje is uitgegeven als boekenweekgeschenk in 2009.
Een avontuur met een spruitje, en ook nog leuke weetjes over eten, etenswaardigheden dus.
Jan Paul Schutten maakt een rondgang langs diverse deskundigen met de vraag hoe het spruitje verheven kan worden tot iets lekkers. Want, stelt hij in het eerste hoofdstuk: vraag kinderen wat ze niet lusten, en het spruitje zal bovenaan de lijst eindigen.  Het spruitje is het prototype van alle groenten, van alle gezonde, dus vieze dingen, die kinderen (en volwassenen) zouden moeten eten om gezond te blijven. Immers, als iedereen alleen maar zou eten wat hij/zij lekker vindt, dan rolt iedereen straks over de stoep, zo kogelrond zouden we worden! Maar hoe maak je nu iets lekkers van een spruitje? 

Schutten gaat naar de Marsfabriek, want daar weten ze immers heel goed hoe je iets lekkers maakt. Maar je moet nu eenmaal vermelden op een product wat er in zit en zo gauw daar staat dat er spruitjes in zitten, is het al niet lekker meer. Je kan wel snoep maken van spruitjes, maar niemand zal het kopen.

Naar McDonalds dan. Om er achter te komen dat het verhaal hetzelfde is: als er in een vestiging van de mac iets verkocht werd waarop het label gezond stond, als er groente in zat, dan kon men het aan het einde van de dag weggooien: mensen komen er voor de frites en de hamburgers, niet voor iets gezonds!
Dus wordt het beste restaurant van Nederland ingeschakeld. Twee kinderen uit groep zeven mogen er gaan eten. Toevallig komt er op datzelfde tijdstip ook een echtpaar uit Frankrijk, helemaal naar Nederland gekomen om in het beroemde restaurant te eten. En het zal je niet verbazen: als de jongens liever iets uit zouden spugen omdat ze het vies vinden, roepen de Fransen hoe heerlijk het smaakt! Dat gebeurt met de Parmezaanse kaas, die op drie manieren klaargemaakt, (als een krokant plakje, als puree, en als blokje) voor hun neus wordt gezet en de langoustine bevalt hen ook helemaal niet. Gelukkig lusten ze het toetje wel en hoeven ze dankzij de broodjes niet met een hongerige maag naar huis.

Hoe komt het nu dat de een iets vies vindt en de ander dat juist lekker vindt. Daar weten ze in Wageningen het antwoord op.  Jarenlang onderzoek naar eetgedrag maakt duidelijk dat er heel veel factoren van invloed zijn: hoe je het eten als baby en als kind aangeboden kreeg, zelfs hetgeen je moeder at terwijl ze je borstvoeding gaf is van betekenis. Een deel is ook nog evolutionair bepaald, daar doe je helemaal niets aan.
Maar: als je spruitjes verstopt in een gerecht dat anders aangeprezen wordt, dan vind je het juist lekker. Topkok Pierre Wind slaagt er in dè spruitjeshamburger te maken, waarvan het recept ook in het boek staat, maar eigenlijk vind je die alleen maar lekker als je denkt dat er geen spruitjes in zitten!


ISBN 9789059650930 | Paperback | 95 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | december 2009
Leeftijd: 8+

© Marjo, 11 januari 2010


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Iedereen is gek! Iedereen is gek!
Alles over ons bizarre brein


Als je het boek openslaat wordt je al meteen in de tekst getrokken.  Ik denk dat het komt door de werking met kleur, en de leuke fotostrip die op de eerste pagina staat. Daar zie je twee jongens, waarvan eentje een hoofd heeft in de vorm van een computerscherm. De tekst luidt: 'Ik vond mijn vorige hersens maar niks, dus ik heb even een upgrade gehaald’.
Leuk toch! Het eerste hoofdstuk staat vol met testjes en aardigheidjes om de lezer warm te maken om te verder te lezen.

In de volgende hoofdstukken wordt op een aansprekende toon verteld over de werking van je hersenen. Eerst over de opbouw: reptielenhersensen, omgeven door zoogdierenhersenen en daaromheen het grootste deel: de cortex, oftewel hersenschors. Duidelijk wordt uitgelegd waarvoor die verschillende delen dienen, wat er gebeurt in je hoofd als je ruikt, proeft of iets ziet.
Er wordt verteld dat een jaar of honderd geleden nog niet veel bekend was over de werking, jammer genoeg vertelt Jan Paul Schutten niet even dat het door de Eerste Wereldoorlog, met zijn nieuwe oorlogvoering en de vele slachtoffers daarvan, komt dat de medische wetenschappers die kennis opgedaan hebben, maar goed, dat is ook een heel ander onderwerp.

Het is een boek waar heel veel in vertelt wordt, dat tips geeft hoe je het beste kunt studeren, dat uitlegt hoe het komt dat reclamebranche zoveel geld blijft besteden, terwijl wij denken dat we helemaal niet naar reclame kijken.
En: schelden doet wèl pijn! Hoe dat komt staat ook in dit boek. Maar ook hoe je gelukkig wordt.
Steeds komen die twee jongens voorbij, en staan er testjes.
Het is een erg leuk informatief boek, dat zich meer richt op de werking van je hersenen, de psychologie, en niet zozeer op de biologische kant. Over dat laatste zijn er ook al boeken genoeg. Dit is een welkome benadering voor kinderen (en volwassenen) die geïnteresseerd zijn.


ISBN 9789026128615 | Hardcover | 72 pagina's | Uitgeverij De Fontein | februari 2011
fotostrips: Ype en Willem | Leeftijd: 9+

© Marjo, 07 maart 2011


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Ruik eens wat ik zeg Ruik eens wat ik zeg


Dit boek gaat over de taal van planten en dieren. Natuurlijk praten ze niet echt, maar het is verbazingwekkend om te lezen hoe ze elkaar tekens geven, en door middel van vleugelgeklepper, geluiden, of gewoon een bepaalde stand van je kop aan een ander door kunt geven wat je voor boodschap hebt!

Mieren bijvoorbeeld, ik heb me altijd afgevraagd hoe het kan dat als een mier iets lekkers gevonden heeft, dat binnen de kortste keren die plek krioelt van de mieren! Het blijkt dus zo te zijn dat mieren een geurspoor achterlaten. Dus terwijl die ene mier zijn buit nog aan het opruimen is in de kast van de mierenhoop, rennen de anderen al enthousiast naar die plek!

Uitwerpselen zijn ook een prima manier van communiceren. We weten allemaal wel waarom een reu steeds maar weer die poot optilt, tegen iedere boom of paal (of been) die hij tegenkomt. Zo laat hij anderen weten dat deze plek zijn territorium is. Maar nijlpaarden slingeren na de grote boodschap hun poep met hun staart flink in de rondte... en het vrouwtje valt precies op dat ene nijlpaard dat het verst kan slingeren.
Hoe een mannetje een vrouwtje vindt, dat is een van de voornaamste doelstellingen van dit communiceren, maar ook eten en gevaar zijn belangrijk.

Dit zijn boodschappen met zuivere bedoelingen, maar helaas... planten en dieren liegen er ook op los. Er zijn orchideeën die er precies zo uit zien als een bij en ook nog de geur van een vrouwtjesbij verspreiden. Als daar een mannetjesbij op af komt, dan hij zit gevangen. Als hij onder het stuifmeel zit, wordt hij weer losgelaten, en kan hij naar een volgende orchidee vliegen. Zo bevruchten orchideeën elkaar.

Er staat ontzettend veel informatie in het boek, dingen die je al wel wist naast dingen waar je je over verbaast, het is allemaal boeiend om te lezen. Er staan helaas geen mooie kleurenfoto's ter illustratie, maar Sieb Posthuma's tekeningen zijn ook heel mooi en humoristisch. Een voorbeeld: bij het verhaal over dansvliegen die een prooi moeten vangen om zo een vrouwtjesvlieg over te halen om te paren, daar staat een grappige tekening: twee vliegen in vol huwelijksornaat, met aan hun voeten een dode vlieg, triomfantelijk getoond door de mannetjesvlieg.
Er valt zoveel te vertellen over dit boek, maar je moet het zelf maar lezen... enne... mensen zijn dus net dieren!


ISBN 9045100290 | Hardcover | 120 pagina's | Querido | 2003
Leeftijd: 10+

© Marjo, april 2008


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Speuren naar sporen Speuren naar sporen


Speuren naar sporen
illustraties: Sieger Zuidersma
Een boek dat vertelt over de manier waarop je een moord kunt onderzoeken, waarbij je eerst moet beginnen vast te stellen of er wel een moord heeft plaatsgevonden. Want misschien was het wel gewoon een ongeluk! Dan is er de vraag wie het slachtoffer is, wanneer het gebeurd is, hoe het gebeurd kan zijn en vooral ook waarom.
Dat daar een heleboel bij komt kijken dat is wel bekend, maar dat er in de televisieseries nogal eens makkelijk over gedaan wordt, dat besef je pas als je dit boek gelezen hebt. Natuurlijk mag een rechercheur niet over de plaats delict lopen, maar dat hij een koffer met belangrijke dingen bij zich hoort te hebben, dat zie je niet op de televisie. Cock ( met ck) staat er gewoon bij te kijken met zijn handen in zijn zakken. In het echt wordt de plek afgezet, mag er niemand bij tenzij hij helemaal ingepakt is om te voorkomen dat zijn eigen sporen ( haren, stuifmeel, vingerafdrukken enz) bij die van de dader komen. Ze hebben spullen bij zich om vingerafdrukken te maken, of voetsporen in het gips te zetten, ze hebben heel veel fotocamera's en lenzen bij zich en nog veel meer.
Maar Schutten zal op de eerste bladzijde vele lezers tuk hebben zoals ook mij: je moet naar een plaatje kijken en dan vertellen wat je weet over de afgebeelde man. Dan laat hij Sherlock Holmes vertellen, en je staat met je oren te klapperen bij wijze van spreken dan. En ja, alles klopt. Als je goed kijkt kun je dat allemaal uit het plaatje opmaken. Kijken, dat is een kunst op zich. Dan komt nog het interpreteren, waar je ook de nodige kennis voor moet hebben. Uit de vorm van bloedspetters bijvoorbeeld kun je erg veel opmaken, maar dat moet je wel geleerd hebben.
Schutten noemt alle betrokkenen met hun specialiteiten, en moeilijke termen legt hij duidelijk uit. Tussen de lappen tekst staan vragen en quizzen om je kennis te testen, en er staan humoristische tekeningen bij. Hij sluit af met het vertellen over een aantal waargebeurde misdaden.

Het is behalve een erg interessant boek, ook een heel erg leuk boek!


ISBN 9789020606263 | Paperback | 137 pagina's | Uitgeverij Kluitman | februari 2008
uit de serie Fantastische feiten met tekeningen van Sieger Zuidersma vanaf 11 jaar

© Marjo, november 2008


Lees de reacties op het forum en/of reageer: