Krista Okma
Billy en het geheim onder de trap
Billy Brandschoon vindt dat allemaal niet zo erg, ook niet dat hij op zaterdag het huis moet schoonmaken. Met voor iedere klus een andere emmer, een ander doekje, ander schoonmaakmiddel.
Maar wat hij wel erg vindt is dat ze nu al twaalf keer verhuisd zijn, omdat zijn moeder het in de plaats waar ze woonden te vies vond! Een buurvrouw met zweetoksels? Hup, het huis gaat in de verkoop!
‘Boos kijkt hij richting zijn moeder. Jij laat ons letterlijk stikken denkt hij. Je bent gewoon een schoonmaakheks. Hij ziet zijn moeder op een bezemsteel door de lucht vliegen. Met een plumeau als toverstaf – zo’n verending waarmee je kunt afstoffen – en de BIF in haar andere hand die ze onderweg tegenkomt mee schoon te sproeien terwijl ze een nare heksenlach lacht.’
Misschien gaat het deze keer lukken, kan hij voorkomen dat ze weer verhuizen. Want Billy heeft op een heel bijzondere manier zijn buurmeisje leren kennen. In de trapkast heeft hij een vreemd deurtje ontdekt, de toegang tot een geheime ruimte, die de huizen van de straat met elkaar verbindt. Billy en Rosa richten een club op, en bedenken een plan. Een heel bijzonder plan om er voor te zorgen dat Billy’s moeder dat bord ‘te koop’ weer uit de tuin haalt…
Een grappig verhaal, waarin de kinderen en hun ouders neergezet worden als typetjes, allen herkenbaar aan een bepaalde eigenschap. Rosa en haar gezin staan voor rommelig, Sfeder voor ‘nooit thuis’, en Aurora heeft hippie-ouders. Natuurlijk is er ook een pestkop, en die doet dan ook niet mee in het clubje. Maar deze Ted zal nog een belangrijke rol spelen in het verhaal.
De ontknoping is bijzonder, en al zitten er enkele losse draadjes aan dat gedeelte, het is toch goed gevonden.
Iedereen is anders, en iedereen moet ook anders kunnen zijn.
Krista Okma (1976) is adviseur opvoeden & opgroeien. Ze is gepromoveerd in de ontwikkelingspsychologie met een onderzoek naar de belevingswereld van (pleeg)kinderen. Haar expertise ligt op het gebied van trainen en ondersteunen van beroepskrachten en ouders bij vragen over (zorgintensief) opvoeden.
Dat zij zelf drie kinderen heeft, voegt nog meer levenservaring toe. Dit verhaal past dus precies in haar straatje.
ISBN 9789044829716 | Hardcover | 146 pagina's | Clavis Uitgeverij | maart 2017
Leeftijd: 9+
© Marjo, 24 juni 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Opa en oma Zuurkool
Een van de achterblijvers is een Basu, een grote Beo. En dat is een prachtige vogel die nog praten kan ook.
Opa vindt het niet erg om met Piet de dierentuin te bezoeken, want hij kent de eigenaar, Sjef, heel goed. En hij regelt voor Piet dat hij iedere dag de vogel mag bezoeken. Hij maakt de kooi schoon en voedert hem.
En dan op een dag moet hij tot zijn grote schrik constateren dat de kooi leeg is. Het deurtje staat open, Basu is weg. Piet is erg verdrietig, vooral omdat hij ook al zijn opa moet missen. Die is intussen overleden.
Samen met zijn vriendinnetje Maartje gaan ze op onderzoek uit. Ze beginnen als heuse detectives, met een lijst van wat ze allemaal kunnen doen. Een van die punten staat hen alle twee wel aan: zelf op onderzoek gaan. Hij wil er met iemand over praten en de enige die in aanmerking komt is oma, die sinds de dood van opa in een verzorgingshuis zit. Wie daar ook zit, is het echtpaar dat zo naar zuurkool ruikt. Opa en oma Zuurkool noemen Maartje en hij hen. Als ze besluiten het verzorgingshuis van kamer tot kamer te onderzoeken of Basu daar zit – want het is net of ze hem horen! – slaan ze die vies ruikende kamer maar over… Oma zegt trouwens ook dat ‘die zuurkoolmensen niet te vertrouwen zijn.’
Het avontuur van Piet en Maartje blaakt niet van originaliteit en ook de titel dekt de lading niet echt, maar kinderen kunnen zich vast goed verplaatsen in de twee kinderen. Ze zijn kinderen met fantasie en lef. Ze leren dat je niet altijd op de eerste indruk af moet gaan, dat je soms gewoon er op moet vertrouwen dat het goed is. En er zit volop humor in het verhaal.
Zullen ze Basu terug vinden?
Krista Okma is opvoeddeskundige. Ze heeft al verschillende opvoedboeken geschreven en schrijft daarnaast columns, blogs en kinderboeken.
ISBN 9789044827910 | Hardcover | 102 pagina's | Clavis Uitgeverij | augustus 2016
Leeftijd: 8+
© Marjo, 17 september 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Sem & Hammie
De verhaaltjes spelen zich vooral in en rond het huis af, soms ook op school, en gaan vooral over dagelijkse gebeurtenissen. Mama is naast Sem een van de hoofdpersonages in de verhalen.
We lezen over de eerste schooldag in groep drie waar Sem best wel een beetje tegenop zag. Sem dacht dat hij dan niets mocht en alleen maar moeilijke dingen moest doen, maar het valt hem heel erg mee. Juf vertelt een leuk verhaal en ze mogen buiten spelen en dan laat juf ook nog per ongeluk een scheetje!
We lezen het grappige verhaaltje over de verjaardag van Sem, hij vindt er niets aan! Er zijn zoveel mensen dat hij geeneens tijd heeft om zijn cadeautjes uit te pakken. Gelukkig mag hij van mama, als iedereen weg is, alles rustig bekijken. En zo zijn er nog veel meer verhaaltjes over Sem.
Sem is echt nog een kind en doet natuurlijk ook ondeugende dingen zoals plassen tegen een paaltje of samen met Luuk zelf zijn haar knippen. Mama leert hem waarom dat niet kan en Sem moet boete betalen vanwege het plassen en mag ook niets lekkers pakken bij de kinderkapper. Maar als hij zijn 'vieze' sperzieboontjes opeet krijgt hij wel een beloning en Mama is ook erg lief als Sem niet uitgenodigd is voor het feestje bij Luuk en daar erg verdrietig over is. 'Dan maken we ons eigen feestje' zegt ze en bakt een lekkere cake voor Sem.
We maken Sem het hele jaar mee, hij gaat op vakantie, hij gaat samen met mama en Daan in de trein naar oma - en vindt het maar wat spannend in zo'n trein, terwijl hij nog wel dacht dat het saai was -. Hij moet naar de plasdokter en doet net of hij zelf de dokter is. Sem speelt met vriendjes en maakt ruzie met ze. Hij heeft zelf een toneelstuk bedacht en mag een ballon met een kaartje oplaten die helemaal in Frankrijk terecht komt. Hij viert Sinterklaas en moet naar de tandarts en leert wat zijn sterrenbeeld is enz. Kortom, Sem is een gewoon jongetje die allemaal kleine, dagelijkse avonturen beleeft. De ene dag is leuk, de andere dag niet zo, net als in het gewone leven.
De titel van het boek is wel wat misleidend. Sem en Mammie was een betere titel geweest. Hammie komt namelijk nauwelijks in de verhalen voor. De schrijfster is opvoedadviseur bij het Nederlands Jeugdinstituut en dat is af en toe wel te merken. Het lesje ligt er soms wat dik bovenop zoals o.a. in het plasverhaaltje. Maar gelukkig zijn niet alle verhalen zo, andere verhaaltjes zijn grappig, vrolijk of lief en aandoenlijk.
De verhalen beslaan één of anderhalve pagina, dat is net genoeg tekst om bijvoorbeeld voor het slapen gaan voor te lezen. De tekst is in duidelijke letters afgedrukt en bij elk verhaaltje staat een vlotte, kleurige, toepasselijke afbeelding van Jolande van der Burgt, die, net als in het boek Kerstklaas, erg aansprekend zijn. De afbeeldingen geven het boek iets extra's, ze maken het boek mooi af.
Een prettig voorleesboek voor kinderen vanaf 4 jaar, zelf lezen vanaf 7 jaar.
ISBN 9789044823097 | Hardcover | 204 pagina's | Clavis Uitgeverij | mei 2015
Leeftijd: 4+
© Dettie, 07 juni 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer: