Gideon Samson
Overspoeld
Al eerder hebben meer of minder bekende jeugdboekenschrijvers zich gewaagd aan een boek in de Slash-serie. Op basis van het waargebeurde levensverhaal van een jongere werken de schrijver en die jongere samen om het verhaal op papier te krijgen, de een als 'verteller', de ander als schrijver. Beide namen staan op het omslag, met een grote Slash ertussen.
Mirjam Oldenhave, Do van Ranst en Bibi Dumon Tak waren onder andere eerder de schrijvers, en natuurlijk Edward van de Vendel die met zijn ‘De gelukvinder’ het spits afbeet in 2008.
De verhalen die verteld worden zijn bijzondere, niet alledaagse belevenissen van de jongeren. Soms zijn het schokkende verhalen over kinderen die door omstandigheden die ze zelf niet in de hand hadden op het verkeerde pad belanden, soms zijn het gebeurtenissen die min of meer toevallig op hun pad komen. Zo zegt Pieter, de hoofdpersoon in dit nieuwste Slash-boek:
‘als nu de aardrijkskundeleraar had verteld over Sri Lanka, dan had ik nooit gekozen voor dat eiland.'
Ja, als...
‘Overspoeld’ vertelt het verhaal van de zeventienjarige Pieter, die na zijn eindexamen eerst wat anders wil doen. Niet meteen studeren. Iets bijzonders doen, een jaar naar Barcelona of zo. Maar eigenlijk is dat niet bijzonder genoeg en hij gaat op zoek naar een vrijwilligersproject. Hij heeft Oeganda op het oog, om kinderen te leren voetballen: ‘Over tien jaar zou de spits van Ajax uit Oeganda komen, door mijn toedoen.’
Maar als het telefoontje komt dat hij mee mag doen aan een project is dat iets heel anders. Hij is uitgekozen om les te gaan geven aan een school voor gehandicapten op Sri Lanka.
Sri Lanka? Wat? Waar?
Hij vertrekt, en bevindt zich in december 2004, het moment dat de tsunami die de wereld schokte het eiland trof, in een gastverblijf vlak bij het strand. Die dag heeft hij kennis gemaakt met twee Zweedse meisjes, op een van hen is hij tot over zijn oren verliefd.
Op het moment dat hij zijn verhaal aan Gideon Samson vertelt is het bijna zes jaar later, en studeert hij politicologie in Amsterdam. Elin is nog dagelijks in zijn gedachten, zoals hij ook de gebeurtenissen van toen niet echt verwerkt heeft. Het is het moment van de finale in het wereldkampioenschap voetbal, Nederland speelt. Zijn vrienden hebben hem gevraagd mee te gaan, samen met hen kijken, maar hij wil alleen zijn, en is thuis gebleven. En dan verschijnt er een berichtje op zijn Facebook: Elin doet een vriendschapsverzoek.
Gideon Samson, bekend van onder andere Ziek en Zwarte zwaan, schrijft in een vrij zakelijke stijl, geen dramatiek, dat heeft het verhaal ook niet nodig. Ongetwijfeld is het idee om het te vertellen in flashback met op de achtergrond ter vergelijking dat voetballen van hem, maar verder lees je het verhaal alsof Julius het zelf vertelt. Het is zijn eigen verhaal.
ISBN Â 9789045116433 | Paperback | 176 pagina's | Querido | september 2014
Leeftijd vanaf 13 jaar
© Marjo, 16 september 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Met je hoofd boven water
Ook is de naam van de hoofdpersoon een aanwijzing: Gied heet hij, de jongen die zelfs in de zomervakantie leeft met de spanningen rond dat schoolzwemmen waar geen ontkomen aan is.
Iedere donderdag vertrekt de klas met de bus naar het zwembad. Iedere donderdag moet hij het water in.
Mama doet haar best: ze gaat met hem een supermooie zwembroek uitzoeken, maar zelfs dat hippe Beewotsj-model helpt natuurlijk niet. Een enkele keer kan hij haar er van overtuigen dat hij ziek is, maar dat is echt maar heel af en toe. Andere foefjes, zoals een wc-deur die zogenaamd met geen mogelijkheid open te krijgen is zodat hij de bus mist... allemaal lapmiddelen.
Het enige dat een beetje werkt zijn de rituelen. Als hij dan in de bus stapt wil hij perse op die ene plek zitten. Daar ontsnapt hij aan de aandacht van de anderen. En vanaf die plek kan hij die man op het bankje zien.
‘Er is ook nog een derde reden waarom ik zit waar ik zit en die heeft te maken met de man met de duiven. Als de bus na het tweede stoplichten naar rechts gaat, heb je na een kleine minuut aan de linkerkant een pleintje. Bij dat pleintje is een vijver en op dat pleintje, vlak bij die vijver, staat een bankje. Elke donderdag als wij met de schoolzwembus langs het pleintje rijden, zit er op dat bankje een man. Een oude man. Naast die man ligt een zak met brood en om hem heen zitten meer dan honderd duiven. Op het bankje. Voor het bankje. Op de schoot van de man. Op zijn schouders. ‘
Als hij die man heeft gezien zal het Gied in ieder geval op die donderdag wel lukken zijn hoofd boven water te houden.
En je begrijpt het al: op een dag zit de man er niet. En de week er op ook niet. En de week daarna weer niet…
Eigenlijk is die jongen helemaal net zo bang aangelegd: de avonturen die hij beleeft als hij op zoek gaat naar de oude man getuigen daar wel van. Maar vanwaar dan toch die zwemangst?
‘Waarom nam je geen zwemkampioen?’
‘Hoe bedoel je?’
‘Nou’, zeg ik, ‘je kan toch kiezen of je een vader met blauwe ogen neemt of een met bruine en of hij slim is en krullen heeft? Je kan vast ook kiezen dat hij heel goed is in zwemmen.’
‘Dat zal best,’ zegt mama. ‘Maar dat heb ik niet gekozen. Ik heb niks gekozen.’
In dit boek wordt helder en duidelijk verteld hoe je om kunt gaan met zulke onberedeneerbare (?) angsten, zonder dat het informatief wordt. Heel helder en met humor wordt de innerlijke wereld van een jongen van tien geschetst. Ik denk dat dit boek aan slaat bij alle kinderen die ook zo'n angst hebben. Je moet er mee om leren gaan, en dat moet je immers zelf doen. Aan die volwassenen heb je niets.
ISBN 9789025856724 | Hardcover | 121 pagina's | Uitgeverij Leopold | september 2010
Peter-Paul Rauwerda maakte leuke kleine illustraties Leeftijd vanaf 10 jaar
© Marjo, 11 augustus 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Zwarte zwaan
‘Hé Duuf.’
‘Wat is er?’
‘Weet je wat mij lachen lijkt?’
Rifka en Duveke zitten in groep acht en zijn vriendinnen. Alhoewel, het is maar wat je vriendschap noemt. Beide meisjes zijn als hun namen: Rifka is hard gemeen en - zegt ze zelf - meedogenloos; Duveke is lief, speels en naïef. Het is meer een meester-slaafrelatie die de twee hebben. Maar Duveke heeft dat (nog) niet in de gaten. Ook hun thuissituatie is heel anders: Rifka’s ouders zijn nooit thuis en kijken nauwelijks naar hun dochter om, terwijl Duveke uit een warm gezin komt, met liefhebbende ouders en een fantastische broer. Toen Duveke eens een beeldje liet vallen, een zwarte zwaan, die haar moeder spaarde, had ze zoveel verdriet, dat Olivier er nauwelijks over na te hoeven denken: hij nam de schuld op zich en betaalde er zelfs voor.
Als Rifka weer eens wat verzint, naar aanleiding van de dood van een klasgenootje, is dat het begin van een dramatische gebeurtenis. Rifka wil namelijk haar eigen begrafenis meemaken.
‘Wanneer heeft Olivier zijn zusje eigenlijk voor het laatst zien huilen? Vroeger zat ze vol met tranen. Er was een periode dat hij haar bijna elke avond moest troosten, als ze in bed lag en bang was voor het grote, zwarte niets. Zijn ouders leken er weinig van te snappen, maar Olivier begreep het des te beter. Het was een diep, donker gevoel, waar hij zelf ook vaak last van had gehad. Een leegte, het onbekende, de dood. Genoeg om avond na avond bij je grote broer in bed te kruipen.’
Als een sneltrein ga je door dit fantastische verhaal heen. Laten we dit vooropstellen: Gideon Samson is een groot verteller. Maar niet alleen vertelt hij een prachtig verhaal, hij kiest voor een opzet waardoor het geheel meer wordt dan de som der delen. Mooi is ook hoe hij geen verslag uitbrengt van de begrafenis maar een zwarte bladzijde opneemt in het hoofdstuk.
Het boek bestaat uit drie delen: Duveke vertelt in de ik-vorm; haar hoofdstuk heet ‘voor’. Olivier mag het ‘na’ vertellen in de hij-vorm en Rifka sluit af in de jij-vorm; zij vertelt uiteindelijk wat er precies gebeurd is. Met z’n drie-en vormen ze een verhaal over volwassen worden, in een verbondenheid die grote gevolgen heeft voor ieder individueel.
Terwijl je zit te genieten van de dialogen die Samson in zijn boek zet – vlotte en speelse, maar vooral overtuigende gesprekken tussen jongen mensen – wil je er eigenlijk doorheen vliegen, naar het einde. Want wat is er nu eigenlijk gebeurd?
ISBN 9789025861308 | Paperback | 176 pagina's | Uitgeverij Leopold | november 2012
Leeftijd vanaf 13 jaar
© Marjo, 31 december 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Hoe word ik een superheld
Eerst wordt uitgelegd wat een superheld is, en nee, dat is niet die bekende voetballer. Een superheld is iemand die strijdt voert tegen het kwaad. Noem maar op: Mahatma Gandhi, Nelson Mandela, Harry Potter, James Bond, Mega Mindy. Dat zijn superhelden.
Hét boek dat binnen het thema valt van de Kinderboekenweek 2011.
Als je wil weten of je zelf ook een superheld kunt worden moet je dit boekje even doorwerken. Niet alleen lezen, soms moet je ook opdrachten uitvoeren. De jonge lezer wordt vanuit het boek aangesproken.Alles draait om de zes supertalenten waarvan iedereen er wel een of meer heeft:
DoorzettenImproviserenNadenkenGeliefd zijnEerlijk zijnSterk zijn
In het hoofdstuk over nadenken, krijg je diverse testjes voorgelegd, om te leren onthouden. Want dat is natuurlijk ook belangrijk, dat je kennis kunt opslaan. Dit boek is geen verhaal, het is een informatief en speels boek, kleurrijk, met veel tekeningen en illustraties. Met kaders achteraan de hoofdstukken waarin een samenvatting staat, en feitjes over beroemde helden.Dan wordt uitgelegd wat die supertalenten inhouden, en aan de hand van voorbeelden.
Bij ‘doorzetten’ is Edison een voorbeeld. Er wordt verteld hoe hij steeds opnieuw dingen probeerde, hoe hij durfde door te gaan. Daar staat meteen een voorbeeld van hoe Gideon Samson humor in zijn boek verwerk: Er zijn natuurlijk tal van uitspraken bekend van Edison, maar, zegt Samson, hij heeft ook wel gezegd ‘ik moet naar de wc.’en ‘Nina, is er nog koffie?’. Humor van de bovenste plank...
Als er moeilijke woorden gebruikt worden, worden die keurig uitgelegd, en er zijn heel veel tips om daadwerkelijk die superheld te worden die tegen het kwaad zal gaan strijden. Kwaad is overal, en een held zijn, dat is vooral een kwestie van actie ondernemen.
Een erg leuk boek, compleet in de roos zou ik zeggen!
ISBN 9789025858421 | Gebonden | 77 pagina's | Uitgeverij Leopold | augustus 2011
Vanaf 9 jaar
© Marjo, 03 oktober 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Ziek
Geen twijfel mogelijk, gezien de titel en de vooromslag: dit gaat over een meisje dat ziek is. Ze heet Belle en is pas geopereerd. De dokter beloofde dat het iedere dag wat beter zou gaan, maar daar merkt ze niet veel van. Om de haverklap moet ze kotsen, en ze heeft nergens zin in. In al die visites eigenlijk ook niet. Haar ouders zijn gescheiden, en dat heeft ze nog niet echt verwerkt. De ouders zelf ook niet trouwens, al heeft haar vader al wel een vriendin. Haar moeder is boos, en ze gedragen zich als kleuters, vindt Belle. Ook haar vriendinnen komen regelmatig op bezoek, Mek en Brie, maar Belle vindt er weinig aan. Iedereen vindt haar zielig, iedereen straalt medelijden uit, wat heeft ze daaraan? De enigen die ze graag ziet komen zijn haar opa en oma. Met hen kan ze praten, die begrijpen haar.
Daar ligt ze dan, en je zou denken dat ze niets meemaakt. Maar dat is het knappe van dit boek: het lijkt wel of die vrij korte periode in het ziekenhuis het kind volwassen maakt. Vanuit haar bed ziet ze meer dan je verwachten zou, en ze schrijft dingen op in een schrift: herinneringen, verhaaltjes en dagboeknotities.Misschien vinden mensen Belle zielig, maar voor de lezer is ze dat niet. Gideon Samsom heeft haar neergezet als een gewone tiener, die de wereld aan het ontdekken is. Een beetje anders, maar toch gewoon.
Door de manier van schrijven is dit boek geen ‘zwaar’ boek geworden. Korte snelle zinnen, goede afwisseling van leuke herinneringen en akelig heden, het leest als een trein. De dialogen zijn wat stroef, maar levensecht.
Ik ben klaar. Opa is nog steeds stil. Ik hoop dat hij het leuk vond.
‘En?’ vraag ik. ‘Grappig?’’
‘Ik word beroemd, ‘ zegt opa.
‘Hoe bedoel je?”
‘Door jou.’
‘Door mij?’
Opa knikt. ‘Jij wordt toch schrijfster, neem ik aan?’
‘Dat weet ik nog niet, ‘zeg ik.
‘Ik wel, ‘zegt opa.
Als het niet te vermoeiend was, zou ik nu echt een beetje moeten lachen. Mama en opa weten het allemaal zo zeker. Dat ik beter word. Dat ik schrijfster word.
‘Opa, waarom word jij dan beroemd als ik schrijfster word?’
‘Jij gaat enorm over mij opscheppen, ‘zegt opa. ‘ In de krant en op tv.’
‘Opscheppen?’
Opa knikt en knipoogt weer. ‘Als jij mooie boeken schrijft, ga je aan iedereen vertellen dat ik het altijd al gezegd heb.’
‘Dat je wàt gezegd hebt?’
‘Dat jij schrijfster wordt.’
'heb je dat dan?’
‘Ik zeg het nu, zegt opa. ‘En ik blijf het vanaf nu zeggen.’
‘Dan moeten we nog wel leven,’floep ik eruit. Ik schrik er een beetje van. Opa niet.
‘Uiteindelijk gaat iedereen dood,’zegt opa en daar heeft hij natuurlijk gelijk in. ‘Een onherstelbaar verlies.’
‘Wat? ‘
‘Dat wij doodgaan.’
ISBN 9789025853327 | Hardcover | 124 pagina's | Uitgeverij Leopold | maart 2009
Vanaf 13 jaar
© Marjo, 14 september 2009
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Niks zeggen!
Natuurlijk is het voor Pom heel gewoon dat zij zo is, hij weet niet beter. Pas nu er vervelende dingen gebeuren in het gezin, ruzie met de opa, en onenigheid tussen zijn ouders, begint het tot hem door te dringen dat het helemaal niet zo gewoon is, dat zijn ouders en hijzelf blank zijn, en dat Lisa donker is.
De ontdekking dat de buitenwereld zich daar druk om maakt, over het hoe en waarom, is voor hem een openbaring. En een minder leuke kennismaking met de echte wereld.
De ruzie met opa is een ander aspect van het verhaal. Pom speelt er een rol in, omdat zijn opa eigenlijk wilde dat hij Kees genoemd werd. Pom wil liever Kees heten, dan dat er ruzie is, maar hij komt er achter dat er meer aan de hand is. Dan krijgt zijn opa een beroerte, en hij kan niet meer praten. Of doet hij maar alsof?
Opa verhuist naar Huize Hannah, en Poms vader en tante Margriet verdelen de spullen. Pom neemt ook wat spulletjes mee, het een met medeweten van de volwassenen, het ander in het geheim. En dat geheim blijkt de sleutel...
Het boek gaat over de bewustwording van het jochie. Niet van zichzelf, zover is hij nog niet. Hij ontdekt dat er buiten het veilige gezin een andere wereld bestaat, die de eigen veiligheid bedreigt. Mensen zijn niet altijd wie ze lijken te zijn. En dingen geheim houden is ook niet altijd slim. Een indringend verhaal, dat prachtig verwoordt hoe een kind de wereld ontdekt. Ik ben benieuwd wat Gideon Samson nog meer in zijn buidel heeft.
ISBN 9789025851248 | Hardcover | 132 pagina's | Uitgeverij Leopold | augustus 2007
Leeftijd: 8+
© Marjo, oktober 2008
Lees de reacties op het forum en/of reageer: