Wilma Geldof

Toon alleen recensies op Leestafel van Wilma Geldof in de categorie:
Wilma Geldof op internet:
 

Elke dag een druppel gif Elke dag een druppel gif


Maartens vader is al sinds eind jaren dertig lid van de NSB. Hij vindt de politieke toestand in Nederland maar niks. Die doen niets aan het feit dat rijken steeds rijker worden en armen steeds armer. De Führer belooft een rechtvaardige verdeling van de aardschatten, een Nieuwe Tijd. Maartens vader, die artikelen schrijft voor Volk en Vaderland, heeft het steeds vaker over de Partij en over Mussert, hij is echt enthousiast.

Logisch, vindt Maarten: socialisten als zijn vader vinden dat alle mensen gelijk zijn. Dat is toch alleen maar juist? Maar waarom schelden de mensen dan op de Partij? Waarom is hij het mikpunt van steeds gemenere pesterijen? Vaders antwoord is dat Nederland niet zoals de NSB het politieke stelsel om wil gooien. ‘Kijk naar Duitsland: daar gaat het economisch geweldig. Het is het enige welvarende land in Europa.’ En in Nederland barst het van de werklozen. ‘Er is een sterke overheid nodig’, zegt vader. ‘Geen democratie.’

Dan breekt de oorlog uit – even zag Maarten de twijfel in vaders ogen. - ‘Nationaalsocialisme in Nederland was de bedoeling, dit niet.’ Misschien sterkt het feit dat hij die eerste oorlogsdagen opgepakt wordt als vijand van de staat hem nog in zijn overtuigingen.
Maartens broer Walter is achttien als hij zich meldt bij het Vreemdelingenlegioen. Hij vertrekt al snel naar het oostfront. Vader zegt: ’iemand moet iets doen aan de dreiging van het communisme.’

Maarten, nu bijna twaalf en op de middelbare school, moet steeds meer pesterijen ondergaan. Zijn beste vriend laat hem in de steek. De vernedering wordt te groot, hij weigert nog naar school te gaan. Zijn vader geeft hem op voor de Reichsschule, waar jonge nationaal-socialisten gedrild worden. Daar, ver van huis, voelt hij zich thuis, hij is uitverkoren, en is hij gelukkig.

We weten hoe de geschiedenis verder gaat. Hoe jong hij ook is, samen met andere jeugdige landverraders belandt Maarten in een heropvoedingsgesticht in Amersfoort. Na twee jaar mag hij weg. Waar moet hij heen? Zijn vader zit in de gevangenis en zijn moeder in Westerbork. Walter is gesneuveld aan het front. Een oom is bereid hem een kamer te verhuren, in Amsterdam. Het valt niet mee om het leven weer op te pakken. Hij moet leven met de schokkende waarheid over wat er allemaal echt gebeurd is.

‘Hij ving voor het eerst een glimp op van hoe de wereld was. Hoe hij was. Het nationaalsocialisme was geen jas die hij zomaar uittrok; het was zijn huid die hij af moest stropen. De vraag drong zich op hoe hij geworden zou zijn als Hitler de oorlog had gewonnen, maar hij wilde er niet over nadenken, omdat het antwoord onverdraaglijk was.’


Onzekerheid over hoe hij zich moet gedragen, wat hij moet denken. Alles wat hij geleerd heeft moet hij nu vergeten. Zijn verleden was niets waard. Zijn schooljaren ook niet, de Reichsschule wordt in Nederland niet erkend. Negentien is hij, zijn leven een puinhoop. Ook zijn verliefdheid, op Hanne,  is niet een en al zonneschijn. Het kan immers niets worden tussen hen als hij niet open kaart speelt. De reactie van Hanne verwachtte hij al wel; natuurlijk veracht ze hem.

Als op een dag een uitnodiging voor een reünie in de bus ligt, wil hij daar niet heen. Zijn vroegere pesters weer in de ogen kijken? Is het door Hanne dat hij toch gaat? Het meisje laat hem zomaar niet vallen, misschien lukt het hem toch met haar hulp zijn verleden te te accepteren, te verwerken. Maar eerst hoort hij een verhaal dat hem tot in het diepst van zijn hart schokt: wat heeft hij op zijn geweten?

Als je je billen brandt moet je op de blaren zitten. Als je een keuze maakt, ben je verantwoordelijk voor de gevolgen. Maar hoe zit het als een vader de keuzes maakt en je als zoon niet beter weet?  Had Maarten beter kunnen weten? Had zijn vader beter kunnen weten? Hoe ga je om met een verleden dat volkomen fout blijkt te zijn?

Het is niets nieuws, deze thematiek is vaker aan de orde geweest in na-oorlogse boeken. Maar het is goed dat Wilma Geldof het opnieuw aan de orde stelt. Niet alleen nuanceert het bepaalde voorvallen die rondom de oorlog speelden, het is ook een actuele thematiek. Het kan een jongere aanzetten tot nadenken over keuzes maken, over wat goed is, en wat niet.
Dit boek is een indringende roman af die je ademloos leest van begin tot eind, een verhaal dat je niet zomaar loslaat. Een verhaal ook, waar je veel aanknopingspunten vindt voor een goed gesprek. Een must voor jongeren.

Chapeau, Wilma Geldof!

Wilma Geldof is sinds 2010 fulltime schrijver, columnist en schrijfdocent bij onder meer schrijfschool ScriptPlus. Voor dit boek pleegde ze veel research en interviewde ze twee mannen, nu 84 en 85 jaar oud, die opgroeiden in een nsb-gezin.


ISBN 9789048820368 | Paperback | 336 pagina's | Uitgeverij Moon | oktober 2014
Leeftijd: 15+

© Marjo, 06 november 2014


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Vlinder Vlinder


De 14-jarige Susanne vindt school en haar vriendinnen maar saai. Doet ze eens een te gek voorstel, dan wordt dat nooit geaccepteerd. 's Avonds hangt ze met haar vriendinnen op het veldje, maar daar is niets aan. Tenslotte, als niemand dan met haar mee wil gaan naar het nieuwe jongerencentrum verzamelt ze de moed om alleen te gaan. Vreselijk eng is dat, ze kent er niemand, ze durft niemand aan te spreken, durft nergens bij te gaan staan. Het zal wel bij deze ene avond blijven denkt ze.

Maar gelukkig, een jongen spreekt haar aan, of ze zin heeft om mee te doen met tafelvoetbal? Ze kent er niets van, maar zo heeft ze tenminste wat te doen en die jongen is wel aardig. Al zegt hij niet veel. Nu durft ze nog wel een keer te gaan. Als ze er al wat beter bekend is, - haar vriendinnen willen nog steeds niet mee-, verschijnt er op een avond een meisje dat totaal anders is...

"Het meisje hief haar armen wijd en danste met haar ronde billen naar achteren. Supersnel bewogen die billen. Ik kon niet anders dan er gebiologeerd naar staren. Opeens was er niets anders dan het meisje op de dansvloer en de dreunende muziek. Ze draaide zich om en lachte. Haar bovenlichaam hield ze stil, alleen haar heupen bewogen. Toen veranderde ze weer, ze liet haar borsten even schudden en daarna danste ze met armen, benen, billen, borsten, met alles wat ze had."


Dit meisje wordt de nieuwe vriendin van Susanne. Het meisje noemt zich Vlinder. Ze maakt haar eigen keuzes, zegt ze, het is haar eigen leven, dus ze mag doen wat zij wil. Susanne wil dat ook wel, maar zij mag natuurlijk niet van haar ouders. Als die na een tijdje ontdekken met wie hun dochter omgaat, laten ze duidelijk blijken dat ze dat meisje geen goede vriendin vinden. Hebben ze gelijk, of is Vlinder juist een heel goede vriendin voor Susanne?

Jongeren vinden dit een lekker leesboek. En het leest ook lekker weg. Geldof weet precies hoe ze jongeren moet bereiken, gebruikt hun taal, en beschrijft problemen waar jongeren mee te maken krijgen. Dus een geslaagd boek.


ISBN 902511007X | Paperback | 158 pagina's | Uitgeverij Holland | 2006
Leeftijd: 12+

© Marjo, april 2008


Lees de reacties op het forum en/of reageer: