Wanda Reisel

Toon alleen recensies op Leestafel van Wanda Reisel in de categorie:
 

Nacht over Westwoud Nacht over Westwoud


Vervangend huisarts Levi Levi strijkt voor zijn werk neer in Westwoud, een klein dorpje op het platteland. Hij neemt zijn intrek in het huis, en tevens de praktijk, van huisarts Simons. Zijn vrouw Lea en puberdochter Dylan zijn niet meegekomen. Huisgenoot Flip, de kat van dokter Simons, stelt zijn aanwezigheid duidelijk niet op prijs dus Levi moet het zonder gezelschap stellen. Het huwelijk van Levi loopt al een tijdje stroef en Levi hoopt dat deze tijdelijke verhuizing hem en zijn vrouw weer dichter bij elkaar zal brengen. Dat ze elkaar zullen missen en de liefde opnieuw op zal bloeien. Dokter Simons blijkt een niet al te fraai figuur. Hij bespiedt de dorpelingen met een verrekijker op zolder en legt ongebruikelijke dossiers over hen aan.

Westwoud is een klein, hecht dorp en de inwoners zijn vriendelijk tegen hun nieuwe huisarts. Vooral met dierenarts Lidie kan Levi goed overweg. Ze heeft iets stugs over zich wat hij op de een of andere manier aantrekkelijk vindt. De eerste dagen is het nog wat rustig in de praktijk maar al snel komen de eerste patiënten opdagen. Levi behandelt veelal alledaagse kwaaltjes en leert de dorpsbewoners beter kennen. Sommigen durven beter hun verhaal te doen tegen deze tijdelijke arts dan tegen dokter Simons. Levi wordt regelmatig her en der op de borrel gevraagd en begint zijn draai te vinden.

Helaas heeft Westwoud ook zijn minder mooie kanten en het is deze keerzijde die een steeds dreigender vorm aan zal nemen. Er wordt namelijk druk vergaderd over het op komst zijnde Offerfeest. Een lokale schapenboer, de vader van dierenarts Lidie, richt zijn bedrijf rond dit feest in als rituele schapenslachterij. De eerste jaren kwam er hooguit een twintigtal kopers op af maar de afgelopen jaren kuierden er meer dan honderd kopers met hun gezinnen door het dorp. In het begin maakte niemand zich druk om de schapenslacht maar nu de bewoners steeds meer moslims door hun dorp zien dwalen is het ineens een heikel punt geworden. Er is sprake van overlast en bovendien wordt nu ook het welzijn van de schapen betwist.

De sfeer in het dorp wordt met de dag grimmiger. Steeds meer mensen laten zich openlijk negatief uit over moslims. Ze vinden dat deze buitenlanders hun mooie dorpje “besmetten”. Van dokter Levi wordt een duidelijk standpunt verwacht. Levi heeft geen problemen met moslims en vindt de inwoners van het dorp bekrompen. Er zitten een paar onruststokers tussen en Levi weet niet of het wel verstandig is om zijn mening aan de grote klok te hangen. Dan gebeurt er iets schokkends en wordt een moslimjongen als schuldige aangewezen. Haat laait in alle hevigheid op. Wanneer Levi niet reageert zoals men van hem wenst keert deze haat zich ook tegen hem.

Een boek over racisme en de vergaande gevolgen ervan. Over de lelijkheid van haat en hoe onwetendheid en onbegrip deze hekel groter en groter laten groeien. De bekrompenheid van de mensen achter de keurig geschilderde voordeuren. Een mooie, goed aansluitende, tweede verhaallijn in het boek is het privéleven van Levi waarbij zijn huwelijk maar vooral zijn jeugd aan bod komt. Zijn moeder is kort geleden overleden en ze laat Levi een brief na waarin ze onthullingen doet over het oorlogsverleden van haar man, de vader van Levi.

Nacht over Westwoud is een ware pageturner. Hoe verder het verhaal vordert, hoe meer het in een stroomversnelling raakt. Het is een goed en toegankelijk geschreven vertelling met een mooie dosis spanning. Een boek met een boodschap.


ISBN 9789025437510 | Paperback | 320 pagina's | Uitgeverij Contact | oktober 2011

© Annemarie, 15 januari 2012


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Witte liefde Witte liefde


Ro Muller is dood. Ze ligt opgebaard in haar kist en vindt dat een mooi moment om eens wat te gaan terugblikken.

'Maar nu, nu ik toch dood ben, kan ik er wel weer eens aan terug gaan denken, hoe die liefde ontstond, naderbij kwam en bezit van me nam. Ik heb het nooit meer zo ervaren, de kracht van zo'n grote liefde voor een ander.'


Ro Muller, beeldhouwster, en Rudi Weller, architect, wonen met hun dochtertje op Curaçao. Het is rond 1950. Curaçao is een waar paradijs. Alles is kleurig, zoel en zwoel. Vrouwen verleiden en worden verleid. Mannen dragen op de vele feestjes een tropensmoking, op de tafels staat een overvloed aan luxe etenswaren en vruchtenbowl. Exotisch getinte drankjes worden geserveerd. Vrouwen lopen op stilettohakken of charmante sandalen en dragen schitterende cocktailjurken met een blote rug.
Ro en Rudi zijn regelmatige bezoekers van dergelijke feestjes het gaat vooral om zien en gezien worden. Ro laat dit allemaal nogal gelaten over zich heen komen, ze vindt het niet onaangenaam maar het hoeft van haar ook niet echt.
Alles verandert nadat ze Bob Krone ontmoet heeft, als ze hem een hand geeft voelt ze een siddering door haar heen gaan. 'We herkennen elkaar meteen. Bob Krone houdt mijn hand vast en ik kan de zachtheid van zijn hand nu nog oproepen. Onze trouwringen raken elkaar even.'
De wederzijdse aantrekkingskracht is enorm. Maar dat is het niet alleen, het is een allesoverheersend gevoel van passie, liefde, verlangen. Vanaf de eerste ontmoeting staat hun leven op z'n kop. Het gevoel voor elkaar is zo sterk aanwezig dat ze bijna aan niets anders meer kunnen denken. Het is zo'n groot gevoel maar beiden weten ze dat het onmogelijk is. Ze proberen elkaar constant 'toevallig' te ontmoeten. Bob raakt bevriend met Rudi en Rudi nodigt hem steeds vaker in zijn huis uit.  De vonken vliegen over en weer tussen Ro en Bob, zo erg dat ze verbaasd zijn dat niemand het ziet. Uiteindelijk gebeurt wat onvermijdelijk was.  Ze weten dat het niet kan, ze weten dat op het kleine eiland niets ongezien blijft maar toch gebeurt het. Ze kunnen er niets aan doen, het gevoel is sterker dan het verstand.
Natuurlijk worden ze betrapt, door Rudi, in zijn huis in zijn bed. De vriendschap tussen Bob en Rudi is vanaf dat moment over en hij vertrekt met Ro en hun kind terug naar Nederland. Het verhaal eindigt weer bij de opgebaarde Ro.

Een roman over een allesverslindende liefde maar toch...
Het wordt in mooie taal verteld, het eiland en haar bewoners zie je voor je, maar de passie wordt niet overgebracht. Je voelt het niet, beleeft het niet mee. Afwisselend vertellen Bob en Ro de (zelfde) gebeurtenissen. Hun uiteindelijke eerste nacht samen wordt beeldend verteld, je ziet de zee en de palmen, je hoort het geruis, maar het uiteindelijke samenzijn, wat gezien hun enorme passie een onuitwisbare belevenis moet zijn, komt niet uit de verf. Wat zou moeten spetteren en vonken blijft vrij vlak. Je krijgt het gevoel dat de schrijfster zelf verliefder op het eiland was dan de hoofdpersonages op elkaar.

Op de voorkant van het boek staat Reisels moeder afgebeeld die een dergelijke liefdesaffaire beleefd heeft. Reisel stelt met nadruk dat haar boek een roman is en niet het verhaal van haar moeder.


ISBN 9021479982 | Paperback | 224 pagina's | Querido | 2004

© Dettie, december 2005


Lees de reacties op het forum en/of reageer: