Terry Goodkind

Toon alleen recensies op Leestafel van Terry Goodkind in de categorie:
Terry Goodkind op internet:
 

De wetten van de Magie 2: Steen der tranen De wetten van de Magie 2: Steen der tranen


Als je jezelf op de hals gehaald hebt een hele reeks te schrijven, dan moet je ervoor zorgen dat je tweede boek minstens even meeslepend is als het eerste. Daar is Terry Goodkind mijns inziens toch wel in geslaagd. Ik ben door het boek gevlógen, ik moest mezelf zelfs met momenten een beetje inhouden om pagina voor pagina te lezen en om te slaan. Nieuwsgierigheid joeg me het hele boek door (opnieuw een dikke pil, wat ik eerder een prettig gegeven vind). Ik was benieuwd hoe Kahlan en Richard het als koppel zouden doen, in welke mate het kwaad weer op zou duiken en welke nieuwe figuren mee het verhaal zouden maken. Wel, het boek is uit, en ik ben niet op mijn honger blijven zitten. Het boek eindigt echter minder afgerond dan het eerste zodat ik genoodzaakt ben maar gauw het volgende deel te gaan ontlenen.

Kahlan en Richard gaan trouwen maar ze krijgen er eigenlijk de kans niet toe. Richard begint steeds meer last te krijgen van hoofdpijnen en op een gegeven moment duiken er drie zusters op, Zusters van het Licht, die hem smeken met hen mee te komen. De hoofdpijn is immers te wijten aan de magie die hij wel gebruikt maar niet beheerst, en ze zal hem ten gronde richten als hij niet in de leer gaat. Richard weigert echter pertinent en uiteindelijk, na de tussenkomst van een heel belangrijke figuur uit het vorige boek (Denna, de Mord Sith die in het dodenrijk verkeert), is het Kahlan die Richard dwingt met de Zusters mee te gaan. Zij ziet geen andere keus dan hem weg te sturen: ze stelt dat hij haar niet graag ziet als hij niet met de Zusters meegaat. Hoe verraden Richard zich ook voelt, hij doet het om zijn liefde te bewijzen. Beiden lijden er verschrikkelijk onder en het zal heel lang duren voor Richard begrijpt wat er eigenlijk gebeurt.

In dit tweede deel volgen we afwisselend Kahlan en Richard. Kahlan raakt als Belijdster verwikkeld in een bittere strijd tegen de oprukkende Imperiale Orde, en ze ontdekt een complot dat haar bijna fataal wordt. Ook Richard leert veel tijdens zijn verblijf bij de Zusters van het Licht, maar hij is niet de leerling die ze er gewoon zijn. Hij heeft al een eigen wil en een eigen macht. Wat weinigen weten, is dat hij ook subtractieve magie bezit (als het ware negatieve magie) en dat dat een andere aanpak vereist. Met de hulp van een paar sleutelfiguren, zoals de profeet en de priores, slaagt hij erin zich uit de ketenen te bevrijden en de essentie van de speciale magie die hij bezit te begrijpen en aldus ook te beheersen. Op die manier hoopt hij de scheur te kunnen dichten die hij zelf veroorzaakt heeft.

Het vorige boek eindigde met Darken Rahl die het verkeerde kistje opende, maar in dit boek leren we hoe het openen van dat kistje wel een soort deur heeft opengezet, die enkel door Richard gedicht kan worden. De sluier scheurt en omwille van zijn subtractieve magie is hij de enige die ze ook kan herstellen. De verhalen van Kahlen en Richard lijken onherroepelijk uit elkaar te groeien, maar ze vergeten hun liefde voor elkaar niet, en in de laatste bladzijden slaagt Richard erin om haar terug te vinden.

Als lezer wil je steeds maar voort en voort met dit verhaal, je raakt even gefrustreerd als Kahlan en Richard door hun gescheiden zijn, en je aanschouwt met angst wat hen allemaal overkomt; en hoe Zedd en Adie hun magie schijnen te verliezen.
Er rest mij slechts met popelende vingers te beginnen in het derde deel…


ISBN 9024557321 | Hardcover | 876 pagina's | Luitingh-Sijthoff | 1996
Vertaald door Max Schuchart

© Elvira, januari 2007


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

De wetten van de Magie 1: Het zwaard van de waarheid De wetten van de Magie 1: Het zwaard van de waarheid


Het is niet makkelijk om boekverslag te maken van een fantasy-roman. Al helemaal niet als die roman deel uitmaakt van een serie. Bovendien moet je rekening houden met de wetten van het genre. In dat opzicht lijken clichés nogal alomtegenwoordig, dus één van de criteria waar ik rekening mee houd, is of die clichés boeiend genoeg naar voren gebracht worden om je het boek tot op het eind echt te laten lezen (en niet al halverwege naar het einde gaan koekeloeren, uit ongeduld, ergernis of nieuwsgierigheid). Je moet immers steeds net voldoende informatie krijgen om je honger naar samenhang te stillen, en net te weinig om je nieuwsgierigheid te doven.
Het verhaal is eigenlijk kinderlijk eenvoudig, wat niet verboden is uiteraard. Onwetende jongen komt in een vreemde situatie terecht, raakt verwikkeld in een avontuur waar magie op de proppen komt en waar het kwade de wereld probeert te veroveren. De jongen blijkt belangrijk te zijn, de wereld te kunnen redden en hij heeft een paar vrienden (en natuurlijk een vriendin) om hem daarbij te helpen.

Richard dwaalt door de bossen, een geliefde bezigheid van hem, maar dit keer is het met een bedoeling: hij wil de moordenaar van zijn vader vinden. Onderweg raakt hij echter bijna in moeilijkheden, omdat hij een vrouw probeert te helpen die vlucht voor een groep mannen. Met zijn kennis van het bos en de paden die erdoor lopen, probeert hij haar uit hun handen te houden, zonder zelfs maar haar naam te kennen. Het komt alsnog tot een gevecht, dat hij en de vrouw winnen. De vrouw blijkt uit het middenland te komen, een wereld waar magie nog mag bestaan en die door een magische grens gescheiden wordt van het westland waar Richard vandaan komt, waar alle magie geweerd wordt. De vrouw blijkt op zoek te zijn naar een tovenaar die zich in het westland zou bevinden. Die tovenaar is immers de enige die een Zoeker kan benoemen, en dat is hard nodig, want Darken Rahl probeert de wereld in handen te krijgen, en alleen een Zoeker maakt kans om hem tegen te houden.
Je raadt het al, de tovenaar blijkt Richards mentor Zedd te zijn, en Richard (wat een verrassing) de Zoeker. Als die kaarten op tafel liggen, kan het verhaal pas echt van start en blijven er voortdurend vrienden en vijanden opduiken, in de vorm van gewone mensen, heksen, het moddervolk, Mord Siths, harthonden, kaaien, noem maar op. Darken Rahl heeft immers al twee van de drie kistjes die hij nodig heeft om zijn macht te verwerven, en is op zoek naar het boek waarin staat welk van de drie hij daartoe moet openen. Een beetje een race tegen de klok dus (wees gerust, ze duurt bijna 800 bladzijden), en dat maakt het tegen wil en dank (er zitten wel érg veel voorspelbare elementen in) toch spannend.
Uiteraard kan een vleugje romantiek niet ontbreken en ook daar is het al van in het begin duidelijk dat Richard smoor is op Kahlan, de vrouw die hij redde. Kahlan draagt echter een groot geheim mee dat die liefde in de weg staat, en omdat het de lezer zo lang wordt onthouden en mee de spanningslijn in het boek bepaalt, zal ik jullie dat geheim niet verklappen.

Het boek is mooi evenwichtig opgebouwd, net wanneer je Richard even beu bent, wordt de focus verlegd op Darken Rahl en de zijnen, wat voor afwisseling zorgt en wat het verhaal ook meer diepgang geeft. Veel typische fantasy-elementen, maar ze worden zorgvuldig gedoseerd en uitgespeeld op het moment dat het past, waardoor je tot het einde toe verder blijft lezen. En, zoals in mijn geval, de volgende keer in de bib, gewoon het tweede deel gaat halen…


ISBN 9024557224 | Hardcover | 784 pagina's | Luitingh-Sijthoff | 1996

© Elvira, januari 2007


Lees de reacties op het forum en/of reageer: