Salla Simukka

Toon alleen recensies op Leestafel van Salla Simukka in de categorie:
Salla Simukka op internet:
 

Zwart als ebbenhout Zwart als ebbenhout


Lumikki is weer thuis na haar avonturen in Praag en heeft haar oude leven weer opgepakt. Als ze Sampsa leert kennen, en hem bijzonder aardig vindt, besluit ze niet langer te wachten op Vlam, de jongen die haar immers had laten weten dat ze het maar moest vergeten dat het ooit iets tussen hen zou worden.
Het leven is goed: ze vindt het leuk op de kunstacademie, vooral als ze een rol krijgt in het kerststuk, en ze is blij met de relatie met Sampsa. Ook ziet ze haar ouders weer regelmatig, maar daar wringt nog iets. Ze heeft steeds het gevoel gehad dat er een kern van waarheid zat in de claim van Zelenka, het meisje uit Praag, dat ze haar zus was. In ieder geval houdt ze het gevoel dat er een zus was. Maar ze vraagt haar ouders niets, al al vinden die het vreemd dat Lukimmi steeds vraagt naar oude foto’s.

Dan vindt ze een brief in haar zak, van een onbekende die zich ‘haar schaduw’ noemt en alles van haar af blijkt te weten. Haar leven staat opnieuw op zijn kop. Wie is die stalker? Hoe kan hij of zij zoveel van haar weten? Als er dan ook nog herinneringen uit haar jeugd terug komen, gebeurtenissen waar van zij zeker weet dat niemand dat kan weten, en die stalker weet het toch, zoals blijkt uit de brieven en de sms’jes, wordt alles onheilspellend.
Ook duikt ineens Vlam weer op, net als zij besloten heeft dat zij en Sampsa een prima stel zijn.
Het leven wordt erg ingewikkeld, en Lumikki is alleen.

Rood als bloed, wit als sneeuw en zwart als ebbenhout. Drie eigenschappen van Sneeuwwitje, dat zoals we weten Lumikki betekent in het Fins. Drie eigenschappen die ieder een boek opleverden, en zoals we verwachten in het derde deel van een trilogie krijgen in dit laatste deel de vragen die onbeantwoord bleven, hun antwoord.
Dat het kerststuk een soort vervolg is op het werkelijke sprookje van Sneeuwwitje is een leuke vondst.
Daarnaast is er ook een nieuw avontuur, dat verbonden is met een paar van de antwoorden.
Helaas moet ik zeggen dat het derde avontuur maar een dun verhaal is. Het boek is ook letterlijk dun, alsof de inspiratie van de schrijfster op was. Of misschien zat er te veel druk achter.
Het feit dat er antwoorden er zijn is wel reden genoeg om dit boek met plezier te lezen. Maar toch is het jammer, er had best meer in gezeten.


ISBN 9789044821451 | Hardcover | 142 pagina's | Clavis Uitgeverij | oktober 2014
Vertaald uit het Fins door Sophie Kuiper

© Marjo, 22 oktober 2014


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Wit als sneeuw Wit als sneeuw


Daar is onze heldin weer: Lumikki (Fins voor ’Sneeuwwitje’)!
In het eerste verhaal ‘Rood als bloed’ hebben we haar leren kennen als een doortastend sterk meisje. Sterk: zowel letterlijk, ze doet aan vechtsporten en houdt haar conditie op peil, als figuurlijk, ze staat haar mannetje. En ze is niet een meisje dat altijd vooraan staat, integendeel. Ze heeft geleerd zich onzichtbaar te maken en de wereld om haar heen goed te observeren.
Ze heeft maar één zwakheid, en welk jong meisje heeft dat niet? Ze is verliefd. Maar de jongen in kwestie heeft zo zijn eigen problemen en wil niets van haar weten Lumikki hoopt maar dat hij van gedachten verandert, maar zover is het nog niet.

Mede daarom, maar ook om uit de verstikkende armen van haar zorgzame ouders te ontsnappen gaat ze een beetje de toerist spelen in Praag.
Voor degenen die in het eerste deel van deze trilogie misschien wat moeite hadden met de Russische namen is dat goed nieuws. Lumikki weet echter niet of ze een goede keuze heeft gemaakt: het is zo heet in de stad, en zij is in haar element als het regent. Maar ze is er nu, en natuurlijk staat haar een avontuur te wachten. Op straat wordt ze aangesproken door een meisje dat iets ouder is dan zij, een meisje dat een eigenaardige mededeling heeft: ze is haar zus.

Lumikki is verbijsterd: ze heeft geen zus toch? Jawel, beweert Lenka. Lumikki’s vader is eerder in Praag geweest en heeft daar een verhouding gehad. Met Lenka’s moeder!
Aanvankelijk wil Lumikki er niks van weten maar ze gaat het meisje aardig vinden, en een zus hebben is leuk. Bovendien zijn er die dromen, en wat haar ouders over de telefoon zeggen blijft wazig. Dus, ze heeft een zus.
Als Lenka lid van een sekte blijkt te zijn, komen de problemen. En nu kan Lumikki haar niet meer in de steek laten.

‘Wij geloven in alles wat puur en oorspronkelijk is, zo eenvoudig mogelijk. Hoe minder impulsen een mens heeft hoe dichter bij God hij kan zijn. Daarom hebben we geen televisies, geen telefoons, geen elektronische apparatuur, geen boeken. We kruiden ons eten niet. Soms branden we wierook, maar dat heeft te maken met het reinigen van de reukzin. We geloven dat de menselijke geest het best is uitgerust om het heilige in ontvangst te nemen, als hij zuiver en wit als sneeuw is.’

Het levert opnieuw een avontuur op, met wilde achtervolgingen, inbrekers - Lumikki ook - en aanvallers. Ze staat er niet alleen voor. Er is een Tsjechische journalist die onderzoek doet naar de sekte. Maar er is ook een geduchte tegenstander, die een plan heeft dat je naar adem doet happen, zo ongehoord en ongelooflijk.

In één adem! Je moet wel. Heerlijk zo’n spannend verhaal, dat bovendien gebaseerd is op een ware gebeurtenis. Nu wachten op het derde deel. Lumiki heeft nu twee spannende avonturen beleefd, maar nu willen we wel eens weten wat er voor haar persoonlijk in de week ligt.

Salla Simukka (1981) is vertaler en auteur, met meer dan tien jeugdboeken op haar naam en een kast vol literaire prijzen.


ISBN 9789044821444 | Hardcover | 188 pagina's | Clavis Uitgeverij | juni 2014
Vertaald uit het Fins door Sophie Kuiper Leeftijd vanaf 15 jaar

© Marjo, 28 juli 2014


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Rood als bloed Rood als bloed




‘Er was een tijd geweest dat ze ’s nachts wakker was geworden en had gehoopt dat de nacht nooit voorbij zou gaan, er geen ochtend zou komen. Ook toen had ze gedroomd over een eindeloze nacht, maar dat was een wensdroom geweest. Nu was het een nachtmerrie. Er was veel veranderd. Toen was Lumikki ‘s morgens wakker geworden en teleurgesteld geweest dat ze op moest staan, een dag tegemoet moest gaan die waarschijnlijk niets goeds zou brengen. Ze had geweten dat er meer narigheid in het verschiet lag dan een normaal mens kon verdragen.
Toch had ze het verdragen, ze had het jarenlang uitgehouden.
Misschien was ze net zo abnormaal als ze beweerd hadden.’


Het eerste deel van 'de sneeuwwitje-trilogie'.
Lumikki Anderson, zeventien jaar oud, volgt een speciale opleiding buiten haar woonplaats en gaat op kamers wonen. Haar moeder vindt het maar niks, maar haar vader zegt dat ze toch bijna volwassen is en het wel zal redden. En dat is Lumikki vast van plan, en ze blijkt er goed op voorbereid.
In haar verleden bevindt zich een groot zwart geheim, iets wat ze niet opnieuw wil meemaken. Ze heeft zichzelf gehard, beheerst vechttechnieken, en kan zich zodanig vertonen dat anderen aan haar voorbij gaan alsof ze onzichtbaar is. Niet opvallen, haar eigen gang gaan maar als het nodig is haar mannetje staan, dat is haar leefwijze.
Het loopt allemaal prima, tot ze op een dag de doka van de school binnenloopt. De lezer weet al dat daar duistere zaken gaande waren. En deze keer blijkt Lumikki niet te kunnen wegglippen, al heeft dat voor een deel te maken met haar nieuwsgierigheid. Waar zijn die Tuukka en zijn vrienden Kasper en Elisa mee bezig?
Niet alleen zal ze dat snel genoeg ontdekken, ze raakt er nog verder bij betrokken, juist omdat zijn die kwaliteiten heeft zoals eerder genoemd.
Elisa kleedt haar mooi aan en maakt haar op om naar een groots feest te gaan, waar het feestelijke helemaal aan haar voorbij zal trekken. Het is eerder gevaarlijk, erg gevaarlijk.
Schoolkinderen die zich bemoeien met een internationale drugsbende, dat kan niet goed gaan...

Salla Simukkai schreef eerder ‘Spoorloos’ en ‘Een andere wereld’ wonnen samen de Topelius Prize voor het beste Finse jeugdboek.
Zal ze dat in deze nieuwe trilogie kunnen evenaren, of zelfs verbeteren?
Of je deze boeken beter vindt, heeft te maken met de persoonlijke smaak.
De eerdere serie had iets unheimisch omdat het zich afspeelt in een toekomst, waar het leven heel anders is dan wij het kennen, en was de hokjesgeest  van onze maatschappij een diep achterliggend thema. Deze nieuwe serie is ook unheimisch, maar speelt zich af in een realistische wereld. Het achterliggende thema is pesten, binnen het kader van jongerengedrag in het algemeen. Het succes is dan ook makkelijk te verklaren: zelfs al zullen ze de avonturen van Lumikki niet zelf meemaken – hopelijk niet! -  het is een wereld die jongeren herkennen en hen aanspreekt.
‘Rood als bloed’  is een thriller, en begint met een moord, waarvan pas later de plaats binnen het verhaal duidelijk wordt. Dit verhaal speelt zich af in de kou van Finland.  Al die ijzige kou, glibberpartijen en bevroren vingers maken het geheel nog akeliger. Lumikki (‘Sneeuwwitje’ in het Fins) is een kordate jongedame, waarvan de lezer zeker meer avonturen wil lezen. Dat kan:  ‘Wit als sneeuw’en ‘Zwart als ebbenhout’ komen er nog aan.

Salla Simukka (1981) is vertaler en auteur, met meer dan tien jeugdboeken op haar naam en een kast vol literaire prijzen.


ISBN 9789044821277 | Hardcover | 435 pagina's | Clavis Uitgeverij | april 2014
Vertaald uit het Fins door Sophie Kuiper Leeftijd vanaf 15 jaar

© Marjo, 12 mei 2014


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Een andere wereld Een andere wereld


In ‘Spoorloos’ hebben we het verhaal gelezen van Emmi, die wakker werd in een lege wereld. Iedereen leek verdwenen. Tot haar grote opluchting bleek ze toch niet de enige: ze vond Onerva. Maar Onerva is er na haar zelfmoordpoging van overtuigd dat ze dood is. Emmi voelt zich helemaal niet dood. Maar hoe het dan wel zit? Ook Atro, de jongen die ze later ontmoeten, heeft geen idee.
De lezer bleef achter met vragen en een belofte dat die beantwoord zouden worden in het tweede deel.
Maar het is verwarrend  en eigenaardig: in dit tweede deel wordt er een nieuw personage opgevoerd, Samuel, die in een gewone wereld leeft. Basilika en Jere, de andere jongeren waar hij mee te maken krijgt zijn ook normaal. Wie zijn deze jongeren, en wat hebben zij te maken met het eerste boek? Waar is Emmi gebleven? Wat is er van Atro en Onerva geworden?
Er komen alleen maar vragen bij, in plaats van antwoorden.
Tot... de verhalen bij elkaar komen, in een verbijsterend geheel, waar ik eigenlijk helemaal niets over wil vertellen.
Het enige gemeenschappelijke dat in beide verhalen speelt is de hokjesgeest:

‘Alle kinderen worden in hokjes ingedeeld. Als je in de eerste klas komt moet je allerlei tests doen, die bepalen wat je bent: een Analyticus, een Dramaticus, een Atleet, een Introvert, etc.’

Samuel blijkt net als Emmi in het begin een Potentieel geweest te zijn. Ligt daar de link?
Of zijn het toch de sprookjes die hen verbinden?
Heeft de schrijfster zelf de keuze gemaakt om twee boeken te maken van dit verhaal dat duidelijk toch één verhaal is? Als alles op zijn plek valt, blijk je een verhaal gelezen te hebben over jongeren, die je niet moet onderschatten. Zij zijn sterk genoeg om zelf wat van hun leven te maken, dat hoeven anderen niet voor hen uit te dokteren.
Zo is het verhaal - van beide boeken dus - een coming of age verhaal. Met humor, romantiek en spanning, alles wat een goed boek voor jongeren hebben moet.

Ik geef toe dat ik bij het eerste boek nog dacht dat er niet veel bijzonders uitkomt in Finland, als dit boek bekroond is als ‘beste jeugdboek van Finland.’ Maar nu begrijp ik het niet alleen, ik onderschrijf het ook. Prachtig!


ISBN 9789044820829 | Hardcover | 352 pagina's | Clavis Uitgeverij | oktober 2013
Vertaald uit het Fins door Sophie Kuiper Leeftijd vanaf 15 jaar.

© Marjo, 16 januari 2014


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Spoorloos Spoorloos


‘Die hokjes, waarin ze ons probeerden te stoppen, hebben we op de schroothoop gegooid. Al die talentgebieden en dat soort shit.’

In een hopelijk niet nabije toekomst is de vijftienjarige Emmi leerling op een school waar alle leerlingen in hokjes worden ingedeeld. Als je in de eerste klas komt moet je allerlei tests doen, die bepalen wat je bent: een Analyticus, een Dramaticus, een Atleet, een Introvert, etc.
Bij Emmi is het resultaat dat ze eigenlijk geen talent heeft: ze hoort in ieder geval niet bij de bestaande groepjes, en dus is ze een Potentieel. Niks eigenlijk.
Het enige waar Emmi iets mee heeft zijn sprookjes, die kent ze haast van buiten. Vooral  ‘de kleine zeemeermin’ vindt ze mooi. Het échte verhaal dan, met droevig einde en al, niet het romantische verhaaltje dat Disney er van gemaakt heeft.

Aanvankelijk hadden haar ouders nog hoop dat er wel een ander resultaat zou komen, maar ze geven de hoop op als Emmi’s jongere zusje een Dramaticus blijkt te zijn. Alle aandacht gaat naar het zusje, Emmi hangt er maar een beetje bij. Op school heeft ze ook geen vrienden, ze is het zat.
Ze besluit weg te lopen, en ze weet precies waarheen. Als ze dan terug gaat zullen haar ouders weer weten dat ze bestaat.
Maar zo loopt het niet: als ze terug komt is het huis leeg. Alles is er nog, kleding, schoenen, tassen, maar waar zijn haar ouders? En bij de buren is ook al niemand. In de hele straat is niemand. Ze kan ook niet bellen en niet internetten. Er is geen radio of televisie. Maar wel electriciteit, en water.
Emmi heeft geen idee wat er aan de hand is. En dat heeft het meisje dat ze later ontmoet, Onerva, ook niet. Onerva is een jaar ouder, en totaal anders. Ze is een Visualist en ze lijkt op Ronja de roversdochter...
Als ze besluiten op zoek te gaan naar anderen vinden ze Atro, een achttienjarige jongen. Ook een overlevende.

‘Overlevenden’ zijn ze dat wel? Of zijn ze dood, zoals Onerva denkt? Emmi voelt zich niet dood. Waar is iedereen dan? Wat is er gebeurd?
We komen er niet achter in dit eerste boek. Gelukkig komt er nog een deel twee, 'waarin vragen beantwoord worden' zoals op de flap staat.
Wel is al duidelijk dat sprookjes een grote rol spelen. Iets of iemand zorgt er voor dat Emmi steeds herinnerd wordt aan het een of andere sprookje. Daar laat ze zich dan door leiden.
Het is een toekomstroman – denk ik – een soort Robinson Crusoë-verhaal, zij het dan dat er meer dan één persoon is die moet zien te overleven. Welke keuzes maakt Emmi, sprookjes of niet? Wat heeft het voor invloed op de gebeurtenissen?
Ik ben erg benieuwd naar het tweede boek!

Dit boek is bekroond als beste jeugdboek in Finland in januari 2013.


ISBN 9789044820812 | Hardcover | 352 pagina's | Clavis Uitgeverij | oktober 2013
Vertaald uit het Fins door Sophie Kuiper Leeftijd vanaf 15 jaar

© Marjo, 31 december 2013


Lees de reacties op het forum en/of reageer: