Sabine Bohlmann

Toon alleen recensies op Leestafel van Sabine Bohlmann in de categorie:

Sabine Bohlmann op internet:

Wakker worden, Kleine Zevenslaper!
Tekst: Sabine Bohlmann
Illustraties: Kerstin Schoene

In het eerste boek over de Kleine Zevenslaper (een relmuisje) had het diertje de grootste moeite om in slaap te vallen toen de tijd van de grote winterslaap was aangebroken. Maar nu het lente is en de zon lekker warm schijnt, is hij niet wakker te krijgen!

Alle andere zevenslapertjes rekken zich na hun lange slaaptijd van zeven maanden eens lekker uit, de spieren worden gestrekt en de slaap wordt uit hun ogen gewreven. Maar Kleine Zevenslaper knort nog lekker door onder zijn warme dekentje.
Mama Zevenslaper schudt haar zoontje heen en weer maar de kleine muis draait zich nog eens heerlijk om en slaapt gewoon door.

Eekhoorn kriebelt Kleine Zevenslaper met zijn staart, Egel prikt hem voorzichtig met zijn stekels, en Haas, Stinkdier en zelfs Glimworm en andere dieren doen hun best, ze proberen van alles, maar niets helpt, Kleine Zevenslaper is niet wakker te krijgen. Ze geven het op. Dan maar niet.

Opnieuw is het vooral het schattige relmuisje dat het boek zo aantrekkelijk maakt. Zijn slapende snoetje boven het dekentje is aandoenlijk. De andere dieren, die vrij natuurgetrouw zijn getekend, hebben net als het muisje, menselijke uitdrukkingen. Ze kijken bijvoorbeeld verbaasd op of glimlachen, maar het blijven verder wel echte dieren om te zien.

De tekst is goed leesbaar dankzij de duidelijke middelgrote letters.

Lief, gemoedelijk en sfeervol boekje voor de kleine relmuisjes onder ons...

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Kleine zevenslaper kan niet slapen
Tekst: Sabine Bohlmann
Illustraties: Kerstin Schoene

Grote wakkere ogen kijken je vanaf de cover aan. Het zijn de ogen van Kleine Zevenslaper. Volgens Mama Zevenslaper is de tijd aangebroken voor de winterslaap, die zeven maanden duurt. Vandaar ook hun naam. Kleine Zevenslaper heeft er helemaal geen zin in en, wat erger is, hij heeft helemaal geen slaap! Maar mama stopt hem in bed, geeft hem een kus en zegt dat het slapen vast wel gaat lukken. Niet dus...

Kleine Zevenslaper ligt te woelen en te draaien en gaat uiteindelijk zijn bedje maar uit en vraagt allerlei dieren in het bos om advies. Maar het enige dat gebeurt, is dat zij in slaap vallen! Kleine Zevenslaper is nog steeds klaarwakker! Hij telt schaapjes, zingt een slaapliedje, gaat naast de vleermuis op zijn kop hangen en probeert nog veel meer dingen, maar niks hoor. Hij valt niet in slaap. En dan komt Beer, hij weet precies waarom Kleine Zevenslaper niet kan slapen, denkt hij...
Maar is dat ook zo?

Je vraagt je af hoe iemand op het bijzondere idee komt om over een relmuis (de andere naam voor een zevenslaper) die bekend staat om zijn lange winterslaap een verhaal te schrijven. En dan nog wel zo'n grappig verhaal waarin hij onder andere advies vraagt aan dieren die eigenlijk zijn natuurlijke vijanden zijn, zoals de uil en de vos. Gelukkig zijn ze heel aardig voor Kleine Zevenslaper. De uil heeft zelfs een heel originele tip.

De tekst is in dikke middelgrote letters afgedrukt, daardoor is het verhaal zelfs bij een klein (voorlees)lampje duidelijk leesbaar.
De afbeeldingen zijn hartveroverend. Kleine Zevenslaper heeft een leuke, olijke snoet. Maar vooral de afbeeldingen van alle dieren die zelf in slaap gevallen zijn tijdens het helpen van Kleine Zevenslaper zijn enorm leuk. Het is een lief, knus, vertederend geheel geworden.
Heerlijk boek om samen met de kleintjes te lezen voor het slapen gaan.

Zie ook het Inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer: