Robert Vuijsje
Beste vriend
In het eerste deel: 'Entourages en gratis telefoons' leren we Samuel kennen als een tamelijk onsympathieke man, die geobsedeerd lijkt te zijn door z'n status. De dure kledingmerken vliegen je om de oren en in alles lijkt imago centraal te staan. Natuurlijk moet Samuel in een Range Rover rijden, want daarmee komt hij succesvol over. Hij woont in Amsterdam Zuid, want daar moet je wonen, tenzij je een huis in de grachtengordel kunt krijgen. Venus is heel anders. Haar moeder woont in Almere en daar zou zij ook het liefste wonen, omdat de huizen daar ruim en voordelig zijn. Samuel vindt dat maar niets, omdat hij van mening is dat Sammie betere kansen heeft als ze in een gegoede buurt in Amsterdam wonen, waar hij weer de juiste mensen kan ontmoeten. Samuel houdt van z'n zoontje, maar nog meer van z'n eigen status, ook als de relatie met z'n zoontje daar onder moet lijden.
De moeder van Venus wil terugkeren naar Suriname en daar voelt Venus zelf ook wel iets voor. De relatie tussen Venus en Samuel klapt op het moment dat een tijdschrift een verhaal publiceert, waarin de werkkamer van Samuel, die zich niet in z'n woonhuis bevind, als z'n liefdesnestje wordt betiteld, waarin hij vreemd gaat met andere vrouwen.
In het tweede deel: 'Vroeger en nu' lijkt Samuel sympathieker te worden. Nu hij z'n kind dreigt kwijt te raken, lijkt hij zich te bezinnen op het belang van status. Ergens lijkt hij z'n kind belangrijker te gaan vinden. Helaas levert dit geen verbetering van z'n relatie met Venus op. Ze lijken op voet van oorlog te staan, met Sammie als speelbal. Venus wil met Sammie naar Suriname verhuizen en met hoe het met Sammie z'n school moet, is voor haar minder belangrijk. Samuel is nog steeds van mening dat Sammie de beste kansen heeft als hij in Nederland blijft.
En dan komt het derde deel: 'Vader en zoon', waarin Samuel iets doet dat toch ook niet goed te praten valt. Wat dat is, moet de lezer zelf maar ontdekken.
Het is geen boek waarin ik gemakkelijk partij kon kiezen voor Samuel of Venus. Beide hebben ze hun vervelende kanten, Samuel z'n hang naar status en Venus haar hang naar Suriname. In hoeverre het boek autobiografisch is, zou ik niet weten, hoewel Robert Vuijsje ook een zoon heeft die Sammie heet. Het boek is geen vervolg op 'Alleen maar nette mensen', maar het speelt wel in dezelfde milieus. Het boek is wat fragmentarisch geschreven, met korte scenes en stukken die voor een 'Beste vriend' zijn geschreven, wie dat dan ook moge zijn. (Sammie?)
Ik vond het een boeiend boek, hoewel ik Samuel en Venus wel eens met de koppen tegen elkaar zou willen slaan. Je kunt je ergens misschien afvragen of een relatie tussen 2 mensen die zo van elkaar verschillen niet gedoemd is om te mislukken.
ISBN 9789038894942 | Paperback | 238 pagina's | Nijgh & Van Ditmar | februari 2012
© Renate, 01 januari 2018
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Alleen maar nette mensen
Zijn vrienden en Naomi zitten inmiddels op de universiteit maar David weet niet wat hij wil. Dankzij zijn rijke ouders - moeder advocaat, vader baas van het enige fatsoenlijke prgramma op de vaderlandse televisie - kan hij ook nadenken daarover zonder ook maar iets 'nuttigs' te doen. Dit nadenken duurt inmiddels al twee jaar. David heeft geen zin om het voor hem geëffende pad te volgen...
"Sinds de kleuterschool wist ik dat het niet een vraag was of ik de universiteit af zou maken. Het was een gegeven, een opdracht waar ik op geen enkele manier onderuit kon."
Na de studie zou de goede baan volgen, trouwen met Naomi, kinderen krijgen etc.
Maar wat hij wél wil weet hij ook niet. Zijn ouders, die graag showen met hun intellectuele vriendenkring, vertellen hem tijdens een etentje met vrienden dat ze een afspraak hebben gemaakt voor hem bij hun vriend dokter Bornstein, zodat hij kan praten over zijn problemen.
"Ik wilde niet naar dokter Bornstein, maar ik had geen keuze. Terwijl ik me oriënteerde op de juiste studierichting boden mijn ouders wat financiële ondersteuning. Het kwam er op neer dat ze alles betaalden."
David vertelt de dokter dat hij een echte negerin wil. Geen bounty (zwart van buiten, wit van binnen) maar een negerin met grote borsten (liefst cup F of G) en een dikke bil. Een negerin met strakke felgekleurde kleding en gouden sieraden. Maar ze moet wel intelligent zijn.
De relatie met Naomi is een sleur geworden, ook op seksueel gebied gebeurt er weinig meer.
David besluit naar de Bijlmer te gaan om daar zijn droom na te jagen. Hij onmoet Rowanda, een echte negerin met gouden voortanden waar haar naam in gegraveerd staat. In ruil voor geld, David moet alles wat zij koopt betalen, wilde ze wel wat met hem nadat hij haar heeft moeten overtuigen dat hij geen Marokaan is maar een 'witteman'. Er is één voorwaarde, hij mag niet liegen tegen haar, ze wil absoluut geen 'liegman'.
Er komt zelfs een ontmoeting met de ouders van David en de moeder van Rowanda... Wat natuurlijk shocking is voor zijn ouders.
David liegt echter wel en de 'relatie' is over. Daarna maakt hij nog afspraakjes via een etnodatingsite, hij wordt in elkaar geslagen als hij een negerin in een bar probeert te versieren, hij woont zeer ranzige groepsseks bij - één vrouw wordt genomen door vele mannen, welliswaar met haar toestemming - maar doet er zelf niet aan mee. (Zij wilde wel met de andere mannen maar niet met 'die Marokkaan'.)
En dan is hij uitgepionierd in Nederland.
Ondertussen blijft Naomi zeer begripvol naar David toe en ze stuurt hem lieve sms-jes en hoopt dat zijn afwijzende houding zal overgaan en dat ze samen gelukkig zullen worden. Ze weet niets van zijn seksuele escapades. Om 'na te denken' besluit hij naar Memphis te gaan - op kosten van pa en ma -. Het is echter een seksreis en ook daar heeft hij dezelfde ervaringen als met Rowanda én weer zeer ranzige groepseks. Maar dan ontmoet hij Rosalyn, een intellectuele negerin... Hij ontdekt dat zij hetzelfde is als een witte intellectuele vrouw en langzamerhand begint hij weer naar Naomi te verlangen... Een domme, zwarte vrouw, hoe flitsend en opwindend ook, blijkt het toch ook niet te zijn voor hem.
Het boek lijkt zo een verhaal dat alleen om seks draait maar er is meer aan de hand. Op een rauwe manier worden allerlei groepringen onder de loep en op de hak genomen. Te beginnen met het eigen bekakte blablamilieu van David waar het uiteindelijk ook niet om principes draait maar om geld.
David die een Marokkaans uiterlijk heeft wordt constant geconfronteerd met wantrouwige mensen. In winkels moet hij zijn tas laten zien, op Schiphol wordt hij er uitgepikt voor koffercontrole. In het vliegtuig wordt hij gezien als een Al Quaida aanhanger. Surinamers, Antilianen, Turken en blanken zijn allemaal argwanend naar David toe. David vraagt zich af of hij eigenlijk wel een Hollander is. Wie en wat is hij?
Als hij als Marokkaan gezien wordt kan hij zich dan ook niet beter onder de Marokkanen begeven? Hij is dan wel opgegroeid in een bepaald milieu maar betekent dat ook dat je daar eeuwig in rond moet blijven hangen?
Persoonlijk vond ik het af en toe te ver gaan, maar Robert Vuijsje maakt wel een punt. Hij laat zien hoe stereotiep er over mensen en groeperingen gedacht wordt. Ook wordt genadeloos getoond hoe ver leefwerelden uit elkaar kunnen liggen. Dit doet hij d.m.v. de ontmoeting met Davids ouders en de familie van Rowanda. Zijn ouders zijn gewend aan Chablis, rijk gedekte tafel, designmeubels etc. Haar familie werkt voor de tv hun eten naar binnen en gaan gewoon door met waar ze mee bezig waren. Geen poespas, geen pochen en gepraal. (Voor mij het beste gedeelte in het verhaal.)
Het boek heeft weg van de stijl van Brusselmans maar Brusselmans moet het vooral moet hebben van motorrijden, in elkaar slaan van mensen, grof geweld, veel drank en sneren. Robert Vuijsje heeft dezelfde vaart maar maakt er net meer één geheel van. Grof (en bij tijden humoristisch) is het echter wel en dat kun je waarderen of niet.
ISBN 9038890613 | Paperback | 286 pagina's | Nijgh & Van Ditmar | 2008
© Dettie, mei 2008
Lees de reacties op het forum en/of reageer: