Rob Biddulph

Toon alleen recensies op Leestafel van Rob Biddulph in de categorie:

Rob Biddulph op internet:

http://www.robbiddulph.com

Grrrrr! Grrrrr!
Tekst en illustraties: Rob Biddulph

Beer Fred is goed in alles.! Hij vangt altijd de meeste vissen, hij kan goed mensen laten schrikken en hij kan zelfs uitstekend hoelahoepen! Maar beer Fred is nu druk aan het oefenen voor de jaarlijkse Beer-van-het-Jaar verkiezing. Vooral dankzij zijn fenomenale grom wint hij al jaren achter elkaar de wedstrijd. We zien dan ook zijn kast vol met prijsbekers staan en aan de muur hangen heel veel medailles. Beer Fred is fanatiek en woont zelfs alleen, zonder vrienden, zodat hij elke dag zijn grom kan oefenen.

Maar dit jaar loopt de wedstrijd anders. Een nieuwe beer, Boris genaamd, meldt zich aan voor de wedstrijd. Beer Boris is groot en sterk en snel en... heeft een machtige grom! Dat gaat nog spannend worden.
Maar de ochtend van de wedstrijd wordt beer Fred wakker zonder grom, hij is zijn grom kwijt! De dieren van het bos vinden het vreselijk voor de vriendelijke beer. Ze helpen hem zoeken. Maar nergens is de grom van beer Fred te vinden. Wat nu?

De wedstrijd begint. Fred maakt er maar het beste van, wie weet wint hij evengoed. Maar Fred en Boris zijn aan elkaar gewaagd. Ze zijn alle twee héél goed in alles. We zien Boris zelfs met 17 hoepels hoelahoepen! Fred vangt daarentegen weer heel veel vissen, wel tweehonderdtachtig! En dan komt het laatste onderdeel, de finale, die zal de beslissing geven. De finale is de grom. Boris staat rechtop en geeft een enorme grom, en dan moet Fred, die nog steeds zijn grom kwijt is. Alle dieren grommen heel hard mee mee en zo komt het dat ook de grom van Fred geweldig klinkt. En dan gebeurt het...

Van schrik kan beer Boris niet stil blijven staan.
Er bobbelt iets onder zijn koltrui vandaan...

Wat dat is verklap ik niet, maar zeker is wel dat beer Boris vals heeft gespeeld. Natuurlijk vinden de dieren dat niet erg aardig van beer Boris. Maar dan vertelt de grote beer waarom hij het gedaan heeft en dat begrijpen ze allemaal wel een beetje. En beer Fred? Die heeft wel een lesje geleerd. Winnen is fijn, winnen is heerlijk, winnen is geweldig maar beer Boris heeft laten zien dat nog meer dingen belangrijk zijn, zoals het hebben van lieve vrienden...

Dit boek wilde ik heel graag lezen omdat het eerste boek Weggewaaid van Rob Biddulph zo bijzonder was. 'Rob Biddulph lijkt een grote belofte voor de toekomst' schreef ik o.a. daarover. Ondanks dat Weggewaaid qua verhaal iets origineler was heeft Biddulph die belofte met dit boek, Grrrrr!, helemaal waargemaakt. Het verhaal is apart en humoristisch en de afbeeldingen zijn dat eveneens. Vooral de enorme grrrrrrrrrrommen komen 'luid en duidelijk' over.
De vertaling op rijm door Bette Westera is zoals altijd knap gedaan, ze probeert steeds de strekking van de tekst zo dicht mogelijk te benaderen en dat lijkt goed gelukt.

Opnieuw een fijn boek van Biddulph en nu maar wachten tot zijn derde boek 'Od dog out' in het Nederlands verschijnt.

Zie ook het inkijkexemplaar (Engels)

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Weggewaaid
Tekst en illustraties: Rob Biddulph

Op een witte wintermorgen
komt de postboot iets bezorgen...

Wat een mooie rode vlieger!
Jelle, weet je hoe het moet?
'Ja natuurlijk,' antwoordt Jelle.
Kijk, de vlieger doet het goed.

De vlieger doet het zelfs zo goed dat Jelle, de blauwe pinguïn, meegetrokken wordt door de vlieger, hupla, zo de lucht in! Jikke en Jan proberen nog Jelle op de grond te houden maar worden ook meegesleurd! Daar gaan ze, drie pinguïns hangend aan een vlieger. IJsbeer Bjorn die in zijn bootje zit te vissen en zeehondje Robbie grijpen gauw de pinguïns vast maar de vlieger wint... met boot en al vliegt het hele stel door de lucht, verder en verder en het wordt warmer en warmer...

Ze worden van de zuidpool helemaal meegesleurd naar een tropisch eiland. Dat is nog eens wat anders dan die witte wereld die ze gewend zijn. Alles is vol kleur en fleur maar wat is het heet... IJsbeer mist het ijs, de pinguïns missen hun vrienden, maar hoe komen ze nu weer thuis?
Gelukkig is er een olifant met een grote snuit - maar hij blaast ze niet het verhaaltje uit -.

Een prima debuut van Rob Biddulph. Het boek is zelfs zo'n succes dat het buiten de UK al in negen landen is uitgegeven. Voor de Nederlandse versie is de, duidelijk afgedrukte, tekst vrij vertaald door vakvrouw Bette Westera, zij kan als geen ander teksten omzetten in mooi ritmisch rijm.
De afbeeldingen zijn humoristisch, strak en eenvoudig. Een prettig, mooi verzorgd boek.
Rob Biddulph lijkt een grote belofte voor de toekomst.

Lees de reacties op het forum en/of reageer: