Rindert Kromhout
Soldaten huilen niet
Quinten is de schrijver van de twee, hij krijgt veel tips van zijn tante Virgina en schrijft dit boek over zijn leven in het huis Charleston. Het boek gaat over broederschap en vriendschap, over opgroeien en ontdekken dat levens die sámen vielen ook uit elkaar kunnen groeien. En natuurlijk blijkt alles in tweede instantie net wat anders te zitten dan het op het eerste gezicht leek.
Het boek speelt in de jaren dertig, in een politiek onrustig Europa waar vooral Julian zich erg bij betrokken voelt.
Een prachtig boek. Ten eerste wil je acuut je spullen pakken en óók gaat wonen in dat schilderachtige huis tussen al die kunstenaars. De jongens vertoeven een groot deel van de tijd in een boomhut in de tuin waar ze van boven af op hun gemak iedereen kunnen bespieden, en ik zag mezelf daar al helemaal zitten.
Ten tweede ráákt het verhaal. Het gebeurt me niet vaak bij een boek maar ik las het op het einde met een brok in mijn keel.
Het motto van het boek sprak me ook zeer aan trouwens; Ga altijd je eigen weg, blijf altijd nadenken en loop nooit zomaar achter de massa aan!
Ik ga nóg meer van deze schrijver lezen!
Hier nog een link van het huis
http://www.charleston.org.uk/
en van het leven en werk van Vanessa Bell en the Bloomsbury groep waar de kunstenaars die bij hen kwamen/woonden toe behoorden
http://therem.net/bloom-vanessa.htm
ISBN 9789025856151 | Hardcover | 265 pagina's | Uitgeverij Leopold | maart 2010
Vanaf ca. 13 jaar
© Willeke, 19 oktober 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Boris en het woeste water
Boris is op de vlucht, althans dat was hij, tot hij in een eethuis terecht komt waar Tante Jo en Dunne Dirk zich over hem ontfermen. Zonder al te veel te vragen verwelkomen ze hem als een eigen zoon. Zo gaat dat in het eethuis, als je praten wilt is dat goed, maar als je niets vertellen wilt ook. Daarom komen de mensen er ook zo graag.
Maar het eethuis gaat failliet en Tante Jo en Dunne Dirk vinden het leven zonder al die gasten maar erg saai. Ze willen avontuur, en ter afleiding laten zie iedere dag de plaatselijke veerman schrikken en varen daarna naar de overkant van de rivier om te kijken of dáár wat te beleven valt, maar daar is het zo mogelijk nog saaier.
De veerman heeft een idee, hij heeft een boek gekregen in een taal die hij niet lezen kan en stelt voor dat Tante Jo en Dunne Dirk naar het verre land gaan om daar te onderzoeken wát er in het boek geschreven gaat. Boris gaat ook mee, met grote tegenzin, want Boris is bang voor water. Er is iets gebeurd, hij heeft een geheim, maar hij durft niemand te vertellen wat er gebeurd is. En zo gaan ze met zijn drieën op stap, met zijn vieren eigenlijk want Neus, het varken, gaat ook mee. Sáái is het vanaf dat moment geen ogenblik meer, ze beleven het ene na het andere avontuur, en Boris durft uiteindelijk ook nog zijn geheim te vertellen. Maar wie is toch het geheimzinnige meisje met het rode haar die hen de hele reis achtervolgt, en wat heeft zij met het verleden van Boris te maken?
Dit boek loopt goed af, iets té goed bijna, al heeft een volwassenen vermoedelijk iets meer moeite met het onverwachtste happy end dan een kind. Maar al met al een heerlijk lees- en voorleesboek. Smaakt zeker naar méér van deze schrijver.
ISBN 9789074336758 | Paperback | 95 pagina's | Stichtig CPNB | 2002
Illustraties Sylvia Weve Vanaf ca. 8 jaar
© Willeke, 03 oktober 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Het geheim van de afgebeten vingers
Het verhaal dat in dit kleine boekje wordt verteld is een legende. Het heeft te maken met een kerk die in Rome staat. In het portiek staat een stenen masker, een enorm rond gezicht met de mond wijd open. Het verhaal gaat dat als je liegt en je hand in die opening steekt, je vingers eraf gebeten worden. Het heet de Mond van de Waarheid, La Bocca del Verita.
Onder de kerk liggen zes grotten, waarvan er vijf gevuld zijn met botten. In de zesde grot ligt niets. En in de vijfde grot hangt het geraamte van Anna Barberini, met in de hoek drie kleine geraamten.
Met deze feiten heeft Rindert Kromhout een spannend griezelverhaal gemaakt. Alleen al het feit dat de personages dus geen mensen zijn van vlees en bloed, maar rammelende geraamtes, dat is al griezelig! En Anna krijgt ook nog de opdracht om die zesde lege grot te vullen met beenderen. Anders zullen haar broertjes nooit rust vinden… en daar komt dan dat stenen masker bij te pas.
Het is speciaal voor de wat moeilijk lezende kinderen, want Rindert Kromhout vertelt zijn verhaal in korte makkelijke zinnen, die meestal niet meer dan een regel lang zijn. Die regels zijn al korter omdat er om de tekst op iedere pagina een raster zit. Waarom dat is weet ik niet.
In een nawoord beantwoordt Rindert ook nog wat vragen die hem in de loop der jaren steeds gesteld werden, als hij een school bezocht. Bijvoorbeeld: van wie zijn de botten in de andere grotten? Dat is allemaal geschiedenis, die hij graag even vermeldt.
En Annemarie van Haeringen heeft mooie illustraties gemaakt, die goed passen bij de sfeer.
ISBN 9789025850029 | Hardcover | 82 pagina's | Uitgeverij Leopold | 2006
© Marjo, 08 januari 2011
Ik kom nooit meer terug
Rindert Kromhout
Dit boek blijkt ooit een afscheidsboek geweest te zijn voor basisschoolverlaters. Grappig dat je dan een boek geeft waarin een jongen van huis wegloopt. Natuurlijk komt hij weer terug. Dat kan ik best verklappen, want het gaat niet om het einde, maar om het proces: de inzichten die hij opdoet bij de avonturen die hij meemaakt. Terwijl hij met zijn fiets wegrijdt van het ouderlijk huis overdenkt hij de reden van het weglopen.
Zijn jongere broertje Bennie eist alle aandacht op thuis, en vooral zijn moeder is overbezorgd voor dat ziekelijke joch, en zij eist van Mischa dat hij zichzelf maar redt. Aandacht is er niet meer voor hem. Er was een tijd dat hij dan nog zijn vader had: hij mocht in het duivenhok zitten als zijn vader met zijn hobby bezig was. Tot de dag dat Bennie dat ook wilde, en hun vader dat weigerde. Toen mocht Mischa ook niet meer. Vriendjes mogen niet komen spelen, hij moet Bennie met zijn speelgoed laten spelen, en zijn moeder heeft altijd hoofdpijn als hij wat vraagt. Hij is het kotsbeu. Hij gaat weg en komt nooit meer terug.
Nu kiest hij niet de meest ideale dag uit: het miezert en hij wordt er toch wel nat van. Maar hij merkt het nauwelijks, want het lijkt wel of hij alleen maar aardige mensen ontmoet: Jolanda en haar vader; Jannie eigenaresse van een friteszaak.
De gesprekjes met hen verhelderen zijn gedachten, en Jolanda's vader wijst hem op ene mogelijke oplossing van alles. Want ja, hij moet toch terug. Hij was dan wel op weg naar een geliefde tante, maar hij beseft best dat zij niet voor hem mag en kan zorgen.
Je zit als lezer in het hoofd van Mischa, beleeft zijn avonturen mee, en volgt zijn gedachtegang. Je kunt de andere personages dan ook maar alleen door zijn ogen zien en beoordelen. Dat zou je eenzijdig kunnen noemen, maar ik vind dat het in dit verhaal goed werkt. Het is immers het probleem van de jongen zelf, zoals hij dat beleeft, en zoals hij dat misschien oplost.
Er staan tekeningen in van Sylvia Weve. Een beetje sombere tekeningen. Ook de omslag is grijzig, en somber. Een donkere figuur fietst onder een donkere wolk, een letterlijke en figuurlijke weergave van het verhaal. Niet iets dat een jongen lezer echt zal trekken, maar het past er bij. Het is immers een zware beslissing die Mischa neemt, en zijn gevoelens zijn somber.
ISBN 9073235820 | Hardcover | 107 pagina's | Uitgeverij Leopold | mei 2003
Leeftijd 10-12 jaar
© Marjo, 16 mei 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Ellie en Nellie in gevaar
Ellie en Nellie zien Wim lopen met heel veel snoep, hij is jarig en gaat trakteren. Ellie en Nellie zweten en krijgen de kriebels maar ze laten Wim rustig voorbij lopen en doen niets. 's Avonds gaat de bel en staat de moeder van Wim voor de deur. Wim is overvallen en al zijn snoep is gepikt! Ellie en Nellie krijgen de schuld maar ze hebben het écht niet gedaan. Papa belt gelijk oma, volgende week moet Nellie weg.
De volgende dag wordt weer een kind overvallen en wéér krijgen Ellie en Nellie de schuld. De zusjes snappen er niets van en besluiten op onderzoek uit te gaan, iemand moet die overvallen doen, maar wie?
Erg leuk boekje, lekker spannend en een héél onverwacht eind. De taal is duidelijk en er staan grappige zwart-wit tekeningen bij. Geschikt voor kinderen vanaf 6 jaar.
ISBN 9027641986 | Hardcover | 60 pagina's | Uitgeverij Zwijsen | 1999
© Dettie, oktober 2006
Lees de reacties op het forum en/of reageer: