Richard Russo
Het inzicht van Griffin
Op een sticker op de cover staat: Het zomerboek van 2010. En daar ben ik het helemaal eens. Dit is een mooie roman die leest als een trein en waarin je meegenomen wordt in de wereld van Jack Griffin.
Griffin is een middelbare man die worstelt met zijn afkomst. Zijn ouders zijn allebei professor, weliswaar aan een universiteit in 'fuckin' Midwesten' maar dat weerhoudt ze niet om snobistisch op iedereen neer te kijken die geen universitaire opleiding heeft. Zoals Joy, Griffin's vrouw. Door hun houding hebben ze hun zoon van zich vervreemd. Maar ondanks dat hij zich al lange tijd van zijn ouders heeft afgekeerd, kan hij niet los van ze komen. En dat legt een grote druk op het huwelijk van Jack en Joy. Wanneer het boek begint met een bruiloft op Cape Cod, waar de familie Griffin vroeger graag hun jaarlijkse vakantie doorbracht, wordt duidelijk dat door deze druk het huwelijk grote scheuren begint te vertonen.
In het tweede deel is er weer sprake van een huwelijk; nu van Laura.. Beide ouders maken daar hun opwachting; ieder met een andere partner. Jack doet steeds verwoedere pogingen zich van zijn ouders te distantiëren. Maar hoe harder hij probeert, hoe meer ze zich in hem roeren. Met ontroerende terugblikken naar zijn jeugd en hilarische momenten afgewisseld met sombere momenten van inzicht in het heden worstelt Jack zich naar het punt in zijn leven waarin hij erkent dat het onmogelijk is aan je afkomst te ontsnappen, maar dat dat ook niet nodig is.
Ondanks het zwaarmoedige thema heeft Russo door zijn lichtvoetige en af en toe lichtzinnige schrijfwijze voorkomen dat het een triest boek werd. Ik heb ervan genoten. Elsevier schrijft: Een meester in het vertellen over gewone mensen en dat klopt. Een prachtige roman.
ISBN 9789056723477 | Hardcover | 272 pagina's | Uitgeverij Signatuur | juni 2010
© Joanazinha, 30 juni 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Brug der zuchten
Maar nu het probleem, hoe kan je een ander vertellen waar dit verhaal over gaat. Héél cru gezegd is het een boek over een Amerikaans dorpje en hoe iemand zijn leven daar ervaart.
Maar als een schrijver je 733 pagina's weet te boeien dan mag het duidelijk zijn dat het veel meer dan dat is. Het is het hartveroverende verhaal van Lou C. Lynch (Lucy) die op het punt staat samen met zij vrouw Sarah een reis te maken naar Italië. Deze reis is voor hem de aanleding om zijn 'levensverhaal' te vertellen.
Lucy is de enige zoon van Lou en Tessa Lynch. Hij vertelt over zijn jeugd. Hij groeide op in West-End waar zijn vader melkboer was. Zijn vader is het centrale figuur in zijn leven. Lou senior is de zachtaardige, vriendelijke, optimist, die in niemand enig kwaad ziet. Hij is de dromer die overal wel iets moois in ziet. Hij kan niet begrijpen dat mensen elkaar niet accepteren zoals ze zijn, dat er klasseverschil is, snapt niet dat mensen onbeleefd tegen elkaar kunnen zijn. Maar hij heeft wel een feilloos instinct voor mensen die deugen of niet deugen. Hij snapt niet dat zijn buurman Marconi geen contact met hem wil. En hij blijft doorgaan te proberen een praatje met de man aan te knopen.
Moeder Tessa is de nuchtere, zij staat met beide benen op de grond, regelt en zorgt, moppert op haar man vanwege zijn naïviteit en goedhartigheid maar diep in haar hart is ze juist daarom zo gek op hem.
Zoon Lucy, die vaders karakter heeft, is ook gefascineerd door de buren en met name door de zoon en leeftijdsgenoot Bobby Marconi. Lucy ziet Bobby als zijn enige vriend, maar Bobby is heel anders dan vader Lou en Lucy. De moeder van Bobby is contstant zwanger, vader Marconi is de bruut, de ellendeling die zijn vrouw strak houdt, haar een ellendig leven bezorgd. Zij mag niets. Bobby is door de situatie thuis de 'overlever'. Bobby is nergens bang voor, Bobby hoort bij een 'stadsbende', Bobby heeft vriendinnetjes en is koel tegen Lucy. Dit laatste is waarschijnlijk ook de oorzaak van Lucy's fascinate. Bobby is in alles het tegengestelde van Lucy
Maar wat Bobby ten ene male ontbreekt is de tevredenheid die Lucy wel heeft. Lucy geniet van alles, is overal blij mee, stelt geen eisen en is volkomen gelukkig met wat hij heeft. Hij houdt van 'zijn' buurt, van de school, van iedereen die hij kent en bovenal van zijn vader.
Ook Lucy heeft zijn twijfels, maar dat zijn de zaken die elk opgroeiend kind heeft, onbereikbare liefdes, dingen niet begrijpen en daarover piekeren, redt hij het wel op school etc.
We lezen over het kleine wereldje van Lucy, die zijn hele leven in zijn geboorteplaats blijft wonen, die niets verwacht, die meer dan tevreden is met wat hij heeft. We beleven mee hoe het gezin verhuist naar de 'betere' buurt East End omdat zijn vader, nadat hij zijn baan verloren heeft, in volstrekt vertrouwen een verlopen winkel koopt. Deze winkel zal een succes worden. Het hoeft geen groots iets te worden als ze er maar van kunnen leven. Vader Lou is geliefd maar zijn vertrouwen is te groot. Uiteindelijk grijpt moeder Tessa in. Zij die niets met de winkel te maken wilde hebben, geen voet in de winkel zou zetten, wordt de drijvende kracht.
Lucy krijgt een vriendin Sarah, die een enorm teken- en schildertalent heeft, met haar trouwt hij, ze nemen de winkel over en het vertrouwde leventje zet zich voort... Ook haar ouders, die gescheiden zijn, worden in het verhaal betrokken. Vader een zonderlinge man die eigenlijk leeft voor zijn boek waar hij al jaren mee bezig is en het dorpje haat. Moeder de artistieke vrijbuiter die in feite verlangt naar rust.
Bobby is vertrokken uit het dorp, hij stikte daar, moest weg. Hij wordt een bekend kunstschilder. Het is Lucy die contact houdt, die brieven schrijft en nu staan Lucy en Sarah op het punt naar Italië te vertrekken, naar Bobby...
Niets spannends, geen adembenemende gebeurtenissen, geen schokkende feiten, niets van dat al. Een verhaal over een dorpje waar af en toe dingen gebeuren wat even het gesprek van de dag is maar ook dat gaat weer voorbij en het normale leven gaat verder. Waarom is het dan toch zo'n prachtig verhaal? Misschien juist door de eenvoud. Het lijkt allemaal gezapig maar Russo weet het zo te vertellen dat je het gevoel hebt dat in het hele verhaal geen enkele zin teveel is. Elke zin moest geschreven worden. Heel subtiel trekt hij je mee in het gezin Lynch en vooral in de gedachtewereld van Lucy. Deze observeert, weet zijn gebreken en zijn pluspunten. Wat Russo laat zien is hoe mensen in hun grootsheid klein kunnen zijn en omgekeerd. Wat is belangrijker bezit of geen bezit? wie is er nou gelukkiger? Voor welke keuzes komt een mens te staan. Wat is belangrijker in een relatie begeerte, liefde, geborgenheid of vriendschap of dit allemaal? Wat weet je wérkelijk van de ander, hoe nabij ook, en wat weet de ander wérkelijk van jou?
Het verhaal laat zich eigenlijk niet samenvatten. De subtiliteit van Russo moet je zelf ervaren, zelf lezen, dan pas komt het tot zijn recht.
ISBN 9789056722692 | Gebonden | 733 pagina's | Uitgeverij Signatuur | februari 2008
Oorspronkelijke titel: Bridge of sighs. Vertaler: Hans Vierdag
© Dettie, april 2008
Lees de reacties op het forum en/of reageer: