Vijf strippen
Wiegertje Postma

Wat een apart boek!
De titel slaat op 3 dagen busbelevenissen van mensen die dag in dag uit met dezelfde bus gaan. Wat valt daar nou over te vertellen zou je denken... maar dat blijkt nog heel wat te zijn. Het aparte is dat de schrijfster de dagelijkse sleur van de rit met de bus heeft gemixt met de gedachten van de reizigers. Het is het realisme van de gang van zaken in een bus verweven met fantasie.
Het mooie is dat veel herkenbaar is zoals het staren uit het raam om toch vooral géén contact te hoeven hebben met andere passagiers. De vrouw die een erg sterke lichaamsgeur heeft... iedereen hoopt dat zij niet naast hem/haar komt zitten. De voorzichtige vriendschap die groeit tussen mensen die elkaar dagelijks in de bus zien. De onzekere schooljongen die nog niet zo gewend is aan de dagelijkse rit... je zou ze zomaar allemaal aan kunnen treffen.

Het boek begint met die onzekere schooljongen die uitgerekend de 'stinkende' vrouw naast zich krijgt. Je volgt de gedachten van de jongen, die blij is dat de man tegenover hem een bemoedigend lachje geeft en laat merken met een subtiel gebaar dat hij weet dat de vrouw sterk ruikt. Je komt te weten waarom de jongen tegenwoordig met de bus gaat en waarom hij zo onzeker is. Maar in een ander hoofdstuk lees je de gedachten van de 'stinkende' vrouw en weer verder de gedachten van de man. et aparte is dat ze allemaal heel andere gedachten hebben... Op deze manier maak je kennis met alle passagiers tot aan de chauffeur aan toe.

De karakters zijn allemaal scherp neergezet, het worden 'levende' mensen. De verhalen zijn erg gevarieerd. Je volgt de gedachtegangen van de 'dandy', de 'James Bond' tot de schuldbewuste moeder. Maar... die gedachten nemen wel allemaal eenzeer onverwachte wending. Elke keer als je niets meer verwacht blijkt er toch iets te gebeuren wat zeer verrassend is...

Het enige minpuntje vond ik zelf dat halverwege het boek ineens de schrijfster zelf aan het woord komt. Dat trok mij even uit de bussfeer. Maar voor de rest is het een heerlijk, amusant, prettig boek om te lezen. Prima debuut!

ISBN 9789049950293 | Pocket | 160 pagina's | Rothchild & Bach | december 2006

© Dettie, juni 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Vijf strippen
Wiegertje Postma

Als je iedere dag opnieuw op eenzelfde tijdstip in een bus dezelfde mensen ziet, en als je liever dan een boek te lezen mensen bestudeert, dan ga je je onwillekeurig afvragen wie zij zijn, waar ze heen gaan. Wiegertje Postma verdreef daar niet alleen de tijd mee tijdens de busreis, maar ze schreef het ook nog op. Ze heeft niet gekozen voor één hoofdpersoon die de anderen bekijkt, maar laat de mensen zelf aan het woord. Zo krijg je van een enkel voorval meerdere kanten belicht, dat is natuurlijk wel leuk, maar het is wat lastig te volgen. Heen en weer bladeren is het gevolg.

In realiteit beperkt ze zich tot drie dagen, maar door in de hoofden van de passagiers te kruipen kan ze ook een verleden en soms een toekomst verwerken. Er verschijnen een aantal typetjes: de onzekere jongen die voor het eerst naar een nieuwe school gaat en wagenziek wordt. Hij wordt opgevangen door wat hij zelf aldus omschrijft: "Hij had geen opvallende gelaatstrekken en deed met daarom het meest denken aan een komkommer. Zonder smaak, wel vriendelijk." Als de lezer nader kennis maakt met die komkommer, blijkt die toch wel stekels te hebben. Maar wat de gevolgen daarvan zijn, dat mogen we zelf bedenken.

Al laat Postma hen ook reageren op wat er buiten gebeurt, de voorvallen blijven beperkt tot de ruimte in de bus. Zo is er een licht geestelijk gehandicapte man die zodanig gefascineerd is geraakt door een medepassagier dat hij hem zelfs stalkt. Dat die man niets van hem wil weten, dat dringt na een tijd met een schok door. De stalker zit de derde dag niet in de bus, maar speelt een cruciale rol erbuiten.

Dat Postma niet alleen de zichtbare buitenkant verwerkt in haar verhalen, blijkt uit het verhaal rondom een raadselachtig mannetje, dat in kreukvrij maatpak zijn aktetas omknelt, en in wiens hoofd zich James Bondachtige avonturen afspelen. Maar zijn dat wel fantasieën? Wie zijn die mannen die de bus binnendringen en hem met geweld meenemen?

Een boek dus waar je je in herkent, dat de fantasie prikkelt, waar humor naast verbijstering ligt. Het zal niet beklijven, maar is wel een lekker tussendoortje.

ISBN 9789049950293 | Pocket | 160 pagina's | Rothchild & Bach | december 2006

© Marjo, juli 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer: