Wanda Bommer

Toon alleen recensies op Leestafel van Wanda Bommer in de categorie:
Wanda Bommer op internet:
  Categorie: Recensies Volwassenen

Boom Boom


Een debuut waarin veel gebeurt.

Het begint allemaal met de verhuizing van de jongste dochter, Lieke Guldemond. Vader Bart en moeder Agnes zijn weer op elkaar aangewezen. Hun huwelijk is wel goed maar toch redelijk in een sleur geraakt. Ze voelen zich nog jong, zien het vrije leven van hun dochters en hebben het onbehaaglijke gevoel dat ze nog te jong zijn om nu al een gezapig leven te gaan leiden, de midlifecrisis en het lege nest syndroom zijn daar...

Als dochter Lieke naar haar zus Femke, woonachtig op Bonaire, is vertrokken wil Agnes haar verrassen door de laatste klusjes te doen die nog in het huis van Lieke moeten gebeuren. In de woning van haar dochter treft ze echter Boom, de vriend van Lieke aan. Boom, gitarist, is een aantrekkelijke man en 36 jaar, een stuk ouder dan Lieke. Agnes valt als een blok voor Boom en hij voor haar...

Vader Bart raakt ontevreden over zijn werk, altijd hetzelfde, hij ziet zijn opkomend buikje en besluit zijn leven anders in te richten. Hij gaat zich vlotter kleden (evenals Agnes) gaat meer sporten en is als een blok gevallen voor de bloedmooie zangeres Selena die hij in een tv-programma heeft zien optreden. Hij zet alles op alles om in haar buurt te kunnen zijn.

Femke en Lieke beleven een vreemde tijd op Bonaire. Femke is altijd jaloers geweest op haar zeer aantrekkelijke zus. Zo gauw Femke's vriendjes Lieke zagen kon Femke het wel vergeten. Femke woont samen met Willem en het onvermijdelijke gebeurt. Willem valt als een blok voor Lieke maar Lieke is stapelverliefd op Boom.

Het lijkt bijna een klucht maar Wanda Bommer weet het zo te brengen dat het een aannemelijk verhaal wordt. Het centrale figuur is Boom. Hij heeft alle touwtjes in handen. Hij weet dat hij aantrekkelijk is en hoe hij vrouwen kan inpalmen. Hij maakt gebruik van zijn charmes en Agnes kan hem niet weerstaan. Ze voelt zich weer mooi, jong en aantrekkelijk. Knap weet Bommer de gevoelens van Agnes te beschrijven. Aan de ene kant het enorme schuldgevoel, een moeder die iets begint met de vriend van haar dochter... dat kan niet, dat mag niet... maar toch... Die vlinders in haar buik zijn sterker.

Als Lieke na haar vakantie bij haar zus weer thuis is merkt ze wel dat Boom anders is. Hij wil haar omvormen, haar 'breken om haar als een beter mens weer op te bouwen'. Ondertussen wordt moeder Agnes heen en weer geslingerd tussen haar gevoel en verstand. Boom blijkt zijn redenen te hebben om zowel met moeder als dochter een verhouding te beginnen, zelfs Femke wordt erbij betrokken maar op een manier die als een complete verrassing komt.
Vader Bart strijdt zijn eigen strijd. Hij gaat volledig op in zijn droom iets voor Selena te kunnen gaan betekenen. Dit alles leidt tot de onvermijdelijke climax...

Het verhaal heeft een enorme vaart. Het verrassende is dat niets is zoals het aanvankelijk lijkt. Wat begint als 'onschuldig' verhaal wordt steeds dreigender naarmate we Boom beter leren kennen. Hoewel, Boom leren we niet echt kennen. Boom blijft een ongrijpbaar, bijna schimmig personage. Hij is als een spin in een web, die zijn prooi vangt en vasthoudt. Je vermoedt zijn motieven maar zijn karakter is niet helemaal uitgewerkt. Hij blijft de vage figuur die dient om de verhoudingen tussen de zussen en moeder te kunnen vertellen. Het verhaal laat zien hoe ver mensen beïnvloed kunnen worden, hoe mensen met zich kunnen laten spelen en hoe mensen die met elkaar leven toch in hun hoofd in een volstrekt andere wereld kunnen zijn.
Een beetje onwerkelijk in het verhaal is dat Lieke niets merkt van de verhouding.

Er gebeurt dus veel in dit boek, er komt een scala aan thema's voorbij. Toch knap hoe Wanda Bommer dit allemaal heeft weten te verwerken in een boek van 221 pagina's.
Een aangenaam debuut, haar volgende boek wil ik zeker lezen.


ISBN 9789038890364 | Ingenaaid | 221 pagina's | Nijgh & Van Ditmar | januari 2008

© Dettie, april 2008


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Boom Boom


In het eerste hoofdstuk worden een fiks aantal vragen opgeroepen: wie is er aan het woord? Waarom zit die persoon 'opgesloten' in het ouderlijk huis? Er is sprake van een zusje die nooit meer thuis zal komen. Waarom dan niet? Wat is er gebeurd? Heeft het te maken met de moeder die 'uiteraard afwezig' is? En de ik-figuur heeft last van een schuldgevoel... Je wordt er als lezer in ieder geval nieuwsgierig van!
Ook dat verhaal over die twee rijstpotjes, waar slààt het op!!! Een haatpotje en een liefdespotje, symbolisch bedoeld natuurlijk.

In hoofdstuk twee blijken we een stuk terug in de tijd te gaan. Een echtpaar, Bart en Agnes, is alleen achtergebleven, nadat hun laatste dochter uit huis is gegaan. Ze hebben er moeite mee, belanden alle twee in een midlifecrisis. Natuurlijk bekennen ze het elkaar niet, waarschijnlijk geven ze het niet eens tegenover zichzelf toe, en zo kan het zomaar gebeuren dat de wegen van hun beider nieuwe leven elkaar gaat raken.

De dochters hebben geen goede relatie, er is sprake van rivaliteit: steeds als de oudste een vriendje heeft, verlaat die jongeman haar voor de jongste. Daarom is Femke naar Curaçao verhuisd toen ze de kans kreeg. Een nieuw leven, een nieuwe vriend. Als Lieke, de jongere zus, een tijdje naar Curaçao wil komen, is Femke er niet blij mee, maar Lieke heeft een vriend, dus het kan vast geen kwaad. Lieke heeft inderdaad een vriend, zij het dat het een andere is dan Femke denkt. De vriend heet Boom... jawel, om deze Boom draait het hele verhaal. Hij is muzikant, en vijftien jaar ouder dan Lieke.

"Hij was interessant. Ruig. Poëtisch. Ze was op een zondagmiddag in de kroeg beland waar hij speelde. Helemaal alleen zat hij op dat kleine podium. Een paar spotjes op hem gericht. Tijdens die gig, zoals hij een optreden noemde, had hij telkens weer haar blik gezocht."


Het verhaal blijkt heel anders te verlopen als je in het begin denkt. Daarbij is het haast een slapstick, je ziet het zo als film voor je ogen langstrekken. Ook de vorm helpt daarbij mee, de hoofdstukken met verschillende hoofdpersonages wisselen elkaar af, waarbij ook de rijstpotjes af en toe terugkomen, en duidelijk wordt wie de ik-figuur is. Verrassend boek, vlot verteld door een debutant die ik wel wil volgen...

Een ding is jammer. Namelijk dat ze zelf ergens in het verhaal dit schrijft:"als je een dergelijke situatie in een boek zou schetsen, dan zouden de lezers afhaken omdat het te vergezocht is." Het is niet waar toch? Een lezer weet dat het fictie is en accepteert veel zolang het goed gebracht wordt! Dat doet Bommer, dus die opmerking is overbodig...


ISBN 9789038890364 | Ingenaaid | 221 pagina's | Nijgh & Van Ditmar | januari 2008

© Marjo, mei 2008


Lees de reacties op het forum en/of reageer: