Walvismuziek
Wally Lamb

Dolores Price groeit op bij een gewelddadige en leugenachtige vader en een in eerste instantie onderdanige en daarna vooral labiele moeder. Op haar dertiende komt daar ook nog een verkrachting bij, en dan nog blijkt de rampspoed niet ten einde. Tegen de tijd dat Dolores, na veel omwegen toch op de universiteit terecht komt is ze een zwaar beschadigde vrouw die zichzelf letterlijk verstopt heeft in haar eigen vet. Normaal functioneren lukt haar nauwelijks, en met de enige vriendin die ze op de universiteit heeft loop het dramatisch mis. Radeloos neemt ze een taxi richting de kust, aangetrokken door een walvis die daar is aangespoeld, en vastbesloten een einde aan haar leven maken. Dat doet ze uiteindelijk toch niet, en vanaf het strand komt ze in een inrichting terecht en begint de confrontatie met alle weggestopte pijn.


Wat mij betreft begint het verhaal dan eigenlijk pas echt. Tot die tijd raakte ondanks alle rampspoed de hoofdpersoon me niet echt, misschien omdat ze totaal onsympathiek is, maar tijdens de gesprekken en therapieën met haar psychiater kantelt het verhaal, soms op ontroerende wijze, en ontvouwt zich een vrouw die met vallen en opstaan toch de strijd aan gaat en haar weg zoekt.


Zoals altijd in de boeken van Lamb zijn de mensen niet zwart óf wit, niet goed of fout. Het gaat over processen, over, ook als je het wéér niet goed doet, tóch verder gaan en je plaats in de wereld vinden. Aan het einde van het boek vindt Dolres toch een manier min of meer in het reine te komen met de mensen uit haar verleden en heeft ze een kring van mensen om zich heen die wij tot de outcast zouden rekenen maar die haar vol warmte omringen.


Anders dan in de andere twee boeken van Lamb duurde het dit maal even voor het boek me te pakken had, maar dat gebeurde dus toch, en de eindconclusie is dan ook dat dit gewoon een goed boek is.

ISBN 9789022528006 | Paperback | 382 pagina's | Uitgeverij Boekerij | juni 2000

© Inge, 24 november 2009

Lees de reacties op het forum en/of reageer: