Grote acht
Vrouwkje Tuinman

De hoofdpersoon uit dit boek, ze heeft geen naam, rijdt pony als ze bij haar vader de weekenden doorbrengt. Dat maakt het weekend nog enigszins draaglijk. Door de week is ze bij haar moeder, die haar eens per half jaar vraagt of ze het nog wel leuk vindt om naar haar vader te gaan. Maar wat moet een kind daarop antwoorden? Ze is bang voor haar vader, zo erg dat ze het niet durft te zeggen, uit angst dat hij haar helemaal op zal eisen en nog zal winnen ook..dus ze zegt niets, ze gaat iedere keer weer naar hem toe, zelfs als hij incestueuze handelingen verricht.
"Elke zaterdagmiddag dat ik het huis binnenstapte was het muffer en donkerder geworden. De ramen slibden steeds meer dicht, de vloerbedekking kreeg een vettige glans en op de trap torenden de stapels oud papier ruim boven de treden uit. Soms, als ik een puzzel of een spelletje uit de kast pakte, krioelden er kleine beestjes onder vandaan."
Behalve angst is er medelijden. Haar vader is oud, kan het leven niet aan. Zij is alles wat hij heeft.
"Soms denk ik dat mijn vader de hele week onderwerpen opspaart waar hij het dan in het weekend over kan hebben, als ik er ben. Alles is verkeerd. Mensen met punkhaar, kinderen die over de stoep fietsen, hippies, ongewassen auto's, vrouwen die uit het raam hangen en naar elkaar roepen en buitenlanders. Overal buitenlanders. Ik wou dat hij minder buitenkwam. Iedere zaterdag als ik bij hem kom heeft hij meer dingen gezien dan de week ervoor. En alles is mijn schuld. Ik zou eens moeten leren hoe belangrijk orde en regels zijn, zegt hij."
Als ze volwassen is, vrij van haar ouders, heeft ze problemen met seksuele relaties met jonge mannen, Alleen bij een oudere man voelt ze zich veilig...

Het verhaal wordt fragmentarisch verteld. Steeds zijn er korte hoofdstukjes waarboven met een getal de leeftijd wordt aangegeven die het meisje op dat moment heeft. Dat springt van heel jong tot volwassen, zonder volgorde. Daar tussendoor zijn er nog stukjes die niet voorzien zijn van een cijfer of titel. Die gaan over dromen of over de relatie met de oudere man. Heel veel wordt niet gezegd, maar aan de fantasie van de lezer overgelaten.
Het is niet de bedoeling om te schokken, maar sommige stukken zijn wel confronterend. Een voorbeeld is het verhaal van de vriendin wiens oma waar ze niet eens graag heen ging op sterven ligt. Het meisje probeert haar te troosten, ze is immers expert, heeft zojuist haar vader verloren. Maar ze vindt niet de woorden die de vriendin wil horen en wordt weggestuurd..
Humor vind je in het verhaal over de psychologe..
"doe maar geen mascara op, zei mijn vriendin."..maar "niemand wordt boos, niemand huilt".

De grote acht is een stijlfiguur die gereden moet worden bij wedstrijden voor ponyrijden. Paarden voelen het als je bang bent, vertelt ze. Dan zullen ze niet doen waar je bang voor bent. Mannen zijn anders...
Prachtig boek...

ISBN 9789038874364 | Paperback | 143 pagina's | Nijgh & Van Ditmar | augustus 2005

© Marjo, mei 2006

Lees de reacties op het forum en/of reageer: