Virginie Despentes
Het leven van Vernon
Toen platen werden vervangen door cd’s en cd’s door mp3-bestanden, moest Vernon zijn platenzaak noodgedwongen opdoeken. Met de muziek verdwenen ook de vrouwen ook zijn leven. Goede vrienden uit het muziekwereldje werden kennissen. Vernon zat er aanvankelijk niet mee. Hij maakt zich niet snel druk. Sommigen vinden hem passief, anderen vinden hem juist makkelijk en ongedwongen in de omgang. Vernon ging op zoek naar een baan maar die lagen niet voor het oprapen. Zijn loslippigheid kostte hem zijn uitkering. Vernon leefde een steeds eenvoudiger bestaan.
Alex Bleach, een oude vriend en een bekende zanger, betaalde zijn huur. Vernon profiteerde zonder schroom van de goedmoedigheid van Alex. Alex was de vriendelijkheid zelve en hij zwom bovendien in het geld. Maar toen ging ook Alex dood. Binnen de kortste keren stond Vernon op straat. De weinige bezittingen die hij mee mocht nemen, pasten in een enkele tas.
Vernon is nog altijd verbluft. Hij kan niet geloven dat zijn leven werkelijk een bizarre wending heeft genomen. Dakloos noemt hij zichzelf niet. Het is slechts een tijdelijk ongemak. Vernon weet zeker dat het tij zal keren. Als hij maar een paar nachten bij een vriend kan overnachten, komt alles weer goed. Toegeven dat hij geen huis meer heeft, doet Vernon niet. Heel popiejopie benadert hij kennissen van vroeger. Vrienden zijn het eigenlijk niet meer maar toch lukt het hem een slaapplek te bemachtigen. Vernon maakt ze wijs dat hij in Canada woonachtig is en slechts een paar dagen in Parijs is om wat papierwerk te regelen. Heus, hij heeft het helemaal voor elkaar.
Vernon neemt het leven zoals het is. Dat heeft hij altijd gedaan. Als een vlinder fladdert hij van kennis naar kennis. Hij versiert vrouwen die vroeger al een zwak voor hem hadden zodat hij weer even onder de pannen is. Een oplossing voor zijn probleem is er echter nog niet. Zijn nieuwe levensstijl bezorgt hem niet alleen nieuwe scharrels maar ook nieuwe problemen. Vernon glijdt af, al blijft hij zichzelf hardnekkig voorhouden dat er niks aan de hand is.
Wie voor het lezen de foto op de achterkant van het boek heeft bekeken, zal zich verbazen over de schrijfstijl van Virginie Despentes. De lieflijk ogende Française kiest voor harde, duidelijk taal in dit cynische verhaal vol uitgesproken meningen en seks. Deze stijl past uitstekend bij het verhaal en de personages. Vreemd genoeg heeft het zelfs iets filosofisch.
Wat zo bijzonder is aan dit boek, is het aantal vertelperspectieven. Vrijwel iedereen die Vernon ontmoet, komt aan het woord. Sommige belevenissen van Vernon worden zelfs volledig door iemand anders uit de doeken gedaan. Terwijl Vernon van kennis naar kennis trekt, ontvouwt zich een verhaal over een groep mensen die eens jong, onbezorgd en hip waren maar nu de realiteit van het leven onder ogen moeten zien. Sommigen hebben hun leven keurig op de rit, anderen proberen nog altijd hardnekkig hun jeugdigheid te behouden. Velen zijn niet meer wie ze vroeger waren. Ze hebben zich ontwikkeld of worden daarin juist belet door de grote hoeveelheid oud zeer die ze met zich meeslepen. Soms was het simpelweg pech of goedgelovigheid die hen de das omdeed.
Hoe uiteenlopend ze ook zijn, de personages in dit boek zijn stuk voor stuk boeiend. Hun persoonlijkheden zijn door de schrijfster met een sausje van lichte spot overgoten. Het is alsof ze de lezer grinnikend een spiegel voorhoudt. Heb jij het door als het leven een loopje met je neemt? Besef je wel dat welvaart en voorspoed je zomaar kunnen ontglippen?
Het leven van Vernon schetst een bijzonder plaatje van het hedendaags bestaan. We schitteren veelal maar even om daar de rest van ons leven vol weemoed aan terug te denken.
ISBN 9789044535532 | Paperback | 381 pagina's | Uitgeverij De Geus | maart 2016
Vertaald door Jan Versteeg
© Annemarie, 28 april 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
