De geachten
Tim Foncke

'De geachten' dat zijn de geadresseerden van de brieven die de schrijver zelf heeft opgesteld, zoals ze in dit boek staan. Ze beslaan een  tijdspanne van een jaar of vier. De brieven zijn niet allemaal even aardig, soms zelfs grof. Seksuele toespelingen, of zelfs uitschelden, het moet allemaal kunnen. Toch zijn het over het algemeen vreemden voor de schrijver die hij op deze wijze toespreekt. Laten we hopen in naam van de welvoeglijkheid dat de toevoeging achterin het boek dat ze ook per post of anderszins in handen van deze mensen zijn gekomen, ook fictie is.
Door middel van brieven volgen we de hoofdpersoon een paar dagen in zijn leven. Het zal een saai leven zijn?
Anders zie ik er het nut niet van in om mensen te tergen met deze vervelende teksten.

'Het spijt mij dat u niet kunt lachen om een brief over uitroeptekens en borsten.'

En :

'als ik een brief schrijf amuseer ik mij en ik hoop dat het amusement overslaat op de lezer. Als het amusement niet overslaat is dat voor mij geen reden om te stoppen met schrijven. Dan begint het amusement voor mij pas goed.'

Dat is duidelijk: als mensen negatief reageren wordt de toon van zijn brieven er niet beter op. Zijn gedrag ook niet blijkens de brieven die naar de buren in zijn appartementsgebouw gaan. En zijn collega's en bazen vinden het ook niet allemaal even geslaagd. Ook als je rekken vult in een supermarkt zou je je beter gedragen. Niet iedereen heeft eenzelfde gevoel voor humor. Maar de gevolgen neemt hij allemaal voor lief, en het verandert zijn gedrag niet.
De brieven vertellen indirect over het leven van een rebel, iemand die door zijn gedrag andermans leven verstoort en daardoor psychopaat genoemd wordt. Maar ook daar zit hij niet mee. Ook niet als de brieven er zelfs toe leiden dat de politie hem meeneemt voor ondervraging.

'Toen ik een paar maanden later de eerste streep trok, was er ineens geen houden meer aan. Drie jaar later was ik er even uitgetrokken en werd rekkenvuller in de GB. Ach ja, die strepen, je trekt er eentje, je gomt er eentje uit, je drinkt iets.'

'Saskia zei dat ze wilde dansen met mij. Daar was ik al bang voor. 'Begin jij maar alvast,' zei ik...'

Zeker voor een deel is het boek autobiografisch: Tim Foncke heeft, zoals de foto achter op de flap laat zien, ook dat weelderige lange haar waar hij over schrijft. Hij is dichter en komiek. Het ontbreekt hem niet aan zelfspot en het boek is soms hilarisch. Met de hoop in het achterhoofd dat  dit fictief is, lees je dit boekje brieven met plezier.  Of is het de angst dat ik zelf doelwit word van zijn epistels dat ik positief blijf...

ISBN 9789060059456 | Paperback | 144 pagina's | Uitgeverij Thomas Rap | oktober 2009

© Marjo, 09 juli 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer: