Thomas Verbogt
De zomerval
Behalve fans levert zo’n programma ook vijanden, maar eigenlijk is Maurits zelf zijn grootste vijand. Als hij zich de vraag stelt of hij het zelf allemaal zo leuk vindt wat hij doet, moet hij erkennen dat het antwoord negatief is. Dat hangt samen met een jeugd die misschien niet echt traumatisch is verlopen maar toch ook niet gewoon was.
Drie voorvallen waren er die hun stempel drukten op zijn leven: als kind van drie zag hij zonder te begrijpen wat er precies gebeurde zijn moeder vallen en sterven. Omdat zijn moeder al met hem inwoonde bij haar tweelingzus en diens echtgenoot, bleef Maurits daar. Vader was onbekend.
In het dorp waar hij opgroeide samen met zijn vrienden was er een geval van seksueel misbruik waar Maurits bij betrokken was. En het derde voorval dat hem dwars zit is het verraad van een klasgenoot als Maurits een gedicht publiceert in de schoolkrant dat voor zijn geheime liefde bestemd is. De klasgenoot verandert de tekst, en zet hem voor schut. Voor de hele school. Dat komt hard aan op die leeftijd.
Maurits loopt bij een psycholoog, maar vindt daar weinig soelaas voor de woede en haat die hij ervaart. Het besluit dat hij dan neemt zal alles oplossen…
De ontknoping die volgt zou zeker een vierde punt geweest zijn.
‘Ik had me iemand laten worden die niet meer in staat is zich veel te herinneren. Er is hoofdpijn voor in de plaats gekomen.’
Het is een roman die langzaam op gang komt, maar ook al is de hoofdfiguur een sombere niet erg sympathieke man, er is geen moment dat je er over denkt om niet verder te lezen. Het is wederom de stijl van Verbogt, zijn droge humor, zijn subtiele manier van triggeren, en zijn manier van sfeer oproepen die het weer doet. Ook het feit dat je zelf als lezer je best moet doen om via de kleine dingen achter de grote oorzaken te komen, bevalt me zeer.
Het is de tweede roman in deze omnibus.
ISBN 9789025423766 | Paperback | 200 pagina's | L.J. Veen | 1998
© Marjo, 10 september 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De zomerval
Het boek komt langzaam op gang, en het duurt ook even voor je als lezer weet waar het nou eigenlijk om gaat. Een aantal dingen kom je helemaal niet aan de weet. Waarom gaat hij bijvoorbeeld een paar keer per jaar naar een hotel ergens in de Achterhoek, waar hij er op staat steeds dezelfde kamer te krijgen? Wie zijn die mensen die hij dan vanuit zijn raam begluurt? En waarom rekent hij wel af met Sjors en Keesje, en niet met Bart? Terwijl hij zelf aangeeft dat het helemaal niet gaat om Sjors... Wat is er precies met zijn moeder gebeurd?
Satirisch boek over het televisiewereldje, als er bekende personen op de hak genomen worden dan mis ik wie dat zijn, maar dat maakt ook niet veel uit. Het is vooral het verhaal van een jochie van drie dat zijn moeder ziet vallen, niet begrijpt waarom, maar tot de ontdekking komt dat zijn leven totaal verandert, en niet ten goede. Als hij ruim 40 is, valt hij zelf, bij wijze van spreken.
"Je denkt op weg naar een bestemming te zijn, een bestemming die je hebt gekozen of die je voor ogen stond en je denkt nog dat je alles in de hand hebt, dat wat er gebeurt te overzien is, dat het je eigen fout is als je een verkeerde weg inslaat of verdwaalt, dat het allemaal te beredeneren is, dat het een een gevolg is van het ander, maar dan struikel je en het enige dat je nog rest, is dat je wacht op je val. En als je gevallen bent, ben je de rest van je leven bezig met pogingen om op te staan. Die pogingen zijn potsierlijk. Sommige mensen kunnen die pogingen niet eens meer doen."
ISBN 9789020405538 | Paperback | 200 pagina's | VBK Media | september 2002
© Marjo, juni 2004
Lees de reacties op het forum en/of reageer: