Klamme handen
Thierry Deleu

Een doktersromannetje met literaire aspiraties noem ik dit maar. De helft van het boek gaat over het echtpaar Dirk en Edith, beiden werkzaam in een ziekenhuis te Menen. Hij als psychiater, zij als verpleegkundige. Edith is niet tevreden met hun huwelijksleven en valt als een blok voor de nieuwe stagiair, Paul.  Als Dirk een nieuwe baan aanvaardt in Enschede, zien de twee geliefden hun kans schoon, en Dirk wordt na een tijdje per telefoon geïnformeerd over het einde van zijn huwelijk. Maar het lot is Dirk goed gezind: ook voor hem komt een nieuwe liefde, iedereen blij en gelukkig. Nou ja, niet helemaal, maar dat verklap ik niet.

Tussen de liefdesperikelen door ziet Dirk zijn patiënten, en worden hun ziektegeschiedenissen uit de doeken gedaan. Helaas heb ik ook daar de indruk dat het meer om de sappige verhalen gaat dan om hun werkelijke zielenheil. Dokter Dirk past empathische therapieën toe, en gelukkig varen zijn patiënten daar wel bij. Maar de lezer niet. Die blijft achter met een dubbel gevoel. Wat lezen we nu eigenlijk? Gaat het om een roman waarbij de schrijver net iets meer wil meegeven aan de lezer, of is het net andersom? Wil hij bepaalde theorieën wat levendiger maken door er een romantische geschiedenis achter te zetten?
Wat ook, voor mij is het mislukt. Het enige dat nog leuk is zijn de Vlaamse woorden en uitdrukkingen. Emotief; kortwoners; inleggen als het om een einde maken aan een telefoongesprek; praatvaar.
Niet voor mij, dit boek.

ISBN 0000009002145 | Paperback | 171 pagina's | Razor’s Edge Editions 2006 | 2006

© Marjo, 02 mei 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Klamme handen
Thierry Deleu

Klamme handen, Thierry Deleu’s vierde roman, hoort bij het epische genre waarbij de auteur meer nadruk legt op de psychische toestand van zijn personages, in het bijzonder de hoofdpersoon, - hier dr. Dirk Wolf van Leeuwen, - dan op de gebeurtenissen.
Dokter Dirk Wolf van Leeuwen is een innemende persoonlijkheid. Hij gaat zo op in zijn werk, is gedreven en haast onevenaarbaar. De man die veel pijlen op zijn boog heeft is niet hoogmoedig maar gedreven. Dokter Van Leeuwen is gehuwd met Edith, een hoofdverpleegster op de geriatrie. Zij blijven bij elkaar, toch stelt hun huwelijk weinig voor.
Wanneer er een stagiair dr. Paul Demeester zijn opwachting maakt op de Spoed, wordt zij smoorverliefd op hem en volgt zij hem naar Brussel. Edith is verliefd op Paul omdat hij aan haar meer emoties toont dan Dirk ooit heeft gedaan. Dirk en zij leefden de laatste jaren als broer en zus, zij hielden wel van elkaar, maar er was van seks weinig sprake. Edith heeft een nauwe band met haar grootmoeder, die haar begrijpt en steunt.
Nadat zij dokter Demeester naar Brussel is gevolgd gaat zij werken in een centrum voor leerlingenbegeleiding van de Brusselse schoolgemeenschappen.


Dokter Dirk Van Leeuwen is zeer gepassioneerd door zijn vak, hij heeft een heel andere kijk op schizofrene patiënten dan zijn collega’s. Hij is koppig en drijft zijn wil door, met resultaat. Hij komt tot de ontdekking dat veel van zijn patiënten opgescheept zitten met schuldgevoelens aangewreven door de tijd, deze schuldgevoelens zijn dan vastgeankerd in het latere leven . En drukken als een rem op het huidige bestaan.
Daardoor zijn velen ziek en is een gewoon leven voor hen niet weggelegd.
Zo is er Karel, de eenzaat die reeds vanaf zijn jeugd verwend werd door zijn moeder, zij zocht zelf liefde maar werd afgewezen door haar man. Hij was een harde man zonder gevoelens. Karel is een introverte man, een angstige en onzekere haas die graag in een hoekje wegkruipt. Veel heldere momenten telt hij niet, deze worden overstelpt door doodsgedachten, alles lijkt hem zwart. Hij kent geen gevoelens, geen liefde, geen haat, geen vuur, geen seksualiteit, niets. Zijn apathisch gedrag leidt tot afhankelijkheid. Dokter van Leeuwen heeft een andere aanpak om met schizofrene patiënten om te gaan: hij laat ze actief deelnemen aan alles, hij vindt dat mobilisatie meer dan nodig is. De verpleegsters van Villa B. uit het psychiatrische centrum Helderlicht wachten af. Zij denken dat de patiënten de verantwoordelijkheid niet aan kunnen, zij twijfelen of de meer betrokkenheid, grotere een soort zelfstandigheid, goed is voor hen.


‘Klamme handen ’ is een roman waar heel wat opzoekingwerk aan vooraf is gegaan. Hij is goed gestoffeerd en leest zeer vlot.
Het is een psychologische roman waarin de schrijver wat hij te zeggen heeft belichaamt in de persoonlijkheid van zijn ‘hoofdpersonage’. Deze persoonlijkheid is het materiaal waarmee de auteur zijn geestelijk gedachtegoed vorm wil geven.
De compositie van de roman is omheen het hoofdpersonage gecentraliseerd. De wereld, waarin de roman zich beweegt, is als 't ware de werkelijkheid waarin de hoofdpersoon leeft, de materie waarmee hij ons het geheim van zijn hart openbaart. En daar was het ook Thierry Deleu om te doen: de persoonlijkheid van zijn hoofdpersonage concrete vorm geven.
Met deze roman is Deleu aan zijn 24ste uitgave toe, een knappe prestatie.

ISBN 0000009002145 | Paperback | 171 pagina's | Razor’s Edge Editions 2006 | 2006

© Joris Dewolf, maart 2008

Lees de reacties op het forum en/of reageer: