De wetten van de Magie 2: Steen der tranen
Terry Goodkind

Als je jezelf op de hals gehaald hebt een hele reeks te schrijven, dan moet je ervoor zorgen dat je tweede boek minstens even meeslepend is als het eerste. Daar is Terry Goodkind mijns inziens toch wel in geslaagd. Ik ben door het boek gevlógen, ik moest mezelf zelfs met momenten een beetje inhouden om pagina voor pagina te lezen en om te slaan. Nieuwsgierigheid joeg me het hele boek door (opnieuw een dikke pil, wat ik eerder een prettig gegeven vind). Ik was benieuwd hoe Kahlan en Richard het als koppel zouden doen, in welke mate het kwaad weer op zou duiken en welke nieuwe figuren mee het verhaal zouden maken. Wel, het boek is uit, en ik ben niet op mijn honger blijven zitten. Het boek eindigt echter minder afgerond dan het eerste zodat ik genoodzaakt ben maar gauw het volgende deel te gaan ontlenen.

Kahlan en Richard gaan trouwen maar ze krijgen er eigenlijk de kans niet toe. Richard begint steeds meer last te krijgen van hoofdpijnen en op een gegeven moment duiken er drie zusters op, Zusters van het Licht, die hem smeken met hen mee te komen. De hoofdpijn is immers te wijten aan de magie die hij wel gebruikt maar niet beheerst, en ze zal hem ten gronde richten als hij niet in de leer gaat. Richard weigert echter pertinent en uiteindelijk, na de tussenkomst van een heel belangrijke figuur uit het vorige boek (Denna, de Mord Sith die in het dodenrijk verkeert), is het Kahlan die Richard dwingt met de Zusters mee te gaan. Zij ziet geen andere keus dan hem weg te sturen: ze stelt dat hij haar niet graag ziet als hij niet met de Zusters meegaat. Hoe verraden Richard zich ook voelt, hij doet het om zijn liefde te bewijzen. Beiden lijden er verschrikkelijk onder en het zal heel lang duren voor Richard begrijpt wat er eigenlijk gebeurt.

In dit tweede deel volgen we afwisselend Kahlan en Richard. Kahlan raakt als Belijdster verwikkeld in een bittere strijd tegen de oprukkende Imperiale Orde, en ze ontdekt een complot dat haar bijna fataal wordt. Ook Richard leert veel tijdens zijn verblijf bij de Zusters van het Licht, maar hij is niet de leerling die ze er gewoon zijn. Hij heeft al een eigen wil en een eigen macht. Wat weinigen weten, is dat hij ook subtractieve magie bezit (als het ware negatieve magie) en dat dat een andere aanpak vereist. Met de hulp van een paar sleutelfiguren, zoals de profeet en de priores, slaagt hij erin zich uit de ketenen te bevrijden en de essentie van de speciale magie die hij bezit te begrijpen en aldus ook te beheersen. Op die manier hoopt hij de scheur te kunnen dichten die hij zelf veroorzaakt heeft.

Het vorige boek eindigde met Darken Rahl die het verkeerde kistje opende, maar in dit boek leren we hoe het openen van dat kistje wel een soort deur heeft opengezet, die enkel door Richard gedicht kan worden. De sluier scheurt en omwille van zijn subtractieve magie is hij de enige die ze ook kan herstellen. De verhalen van Kahlen en Richard lijken onherroepelijk uit elkaar te groeien, maar ze vergeten hun liefde voor elkaar niet, en in de laatste bladzijden slaagt Richard erin om haar terug te vinden.

Als lezer wil je steeds maar voort en voort met dit verhaal, je raakt even gefrustreerd als Kahlan en Richard door hun gescheiden zijn, en je aanschouwt met angst wat hen allemaal overkomt; en hoe Zedd en Adie hun magie schijnen te verliezen.
Er rest mij slechts met popelende vingers te beginnen in het derde deel…

ISBN 9024557321 | Hardcover | 876 pagina's | Luitingh-Sijthoff | 1996
Vertaald door Max Schuchart

© Elvira, januari 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer: