De wetten van de Magie 1: Het zwaard van de waarheid
Terry Goodkind

Het is niet makkelijk om boekverslag te maken van een fantasy-roman. Al helemaal niet als die roman deel uitmaakt van een serie. Bovendien moet je rekening houden met de wetten van het genre. In dat opzicht lijken clichés nogal alomtegenwoordig, dus één van de criteria waar ik rekening mee houd, is of die clichés boeiend genoeg naar voren gebracht worden om je het boek tot op het eind echt te laten lezen (en niet al halverwege naar het einde gaan koekeloeren, uit ongeduld, ergernis of nieuwsgierigheid). Je moet immers steeds net voldoende informatie krijgen om je honger naar samenhang te stillen, en net te weinig om je nieuwsgierigheid te doven.
Het verhaal is eigenlijk kinderlijk eenvoudig, wat niet verboden is uiteraard. Onwetende jongen komt in een vreemde situatie terecht, raakt verwikkeld in een avontuur waar magie op de proppen komt en waar het kwade de wereld probeert te veroveren. De jongen blijkt belangrijk te zijn, de wereld te kunnen redden en hij heeft een paar vrienden (en natuurlijk een vriendin) om hem daarbij te helpen.

Richard dwaalt door de bossen, een geliefde bezigheid van hem, maar dit keer is het met een bedoeling: hij wil de moordenaar van zijn vader vinden. Onderweg raakt hij echter bijna in moeilijkheden, omdat hij een vrouw probeert te helpen die vlucht voor een groep mannen. Met zijn kennis van het bos en de paden die erdoor lopen, probeert hij haar uit hun handen te houden, zonder zelfs maar haar naam te kennen. Het komt alsnog tot een gevecht, dat hij en de vrouw winnen. De vrouw blijkt uit het middenland te komen, een wereld waar magie nog mag bestaan en die door een magische grens gescheiden wordt van het westland waar Richard vandaan komt, waar alle magie geweerd wordt. De vrouw blijkt op zoek te zijn naar een tovenaar die zich in het westland zou bevinden. Die tovenaar is immers de enige die een Zoeker kan benoemen, en dat is hard nodig, want Darken Rahl probeert de wereld in handen te krijgen, en alleen een Zoeker maakt kans om hem tegen te houden.
Je raadt het al, de tovenaar blijkt Richards mentor Zedd te zijn, en Richard (wat een verrassing) de Zoeker. Als die kaarten op tafel liggen, kan het verhaal pas echt van start en blijven er voortdurend vrienden en vijanden opduiken, in de vorm van gewone mensen, heksen, het moddervolk, Mord Siths, harthonden, kaaien, noem maar op. Darken Rahl heeft immers al twee van de drie kistjes die hij nodig heeft om zijn macht te verwerven, en is op zoek naar het boek waarin staat welk van de drie hij daartoe moet openen. Een beetje een race tegen de klok dus (wees gerust, ze duurt bijna 800 bladzijden), en dat maakt het tegen wil en dank (er zitten wel érg veel voorspelbare elementen in) toch spannend.
Uiteraard kan een vleugje romantiek niet ontbreken en ook daar is het al van in het begin duidelijk dat Richard smoor is op Kahlan, de vrouw die hij redde. Kahlan draagt echter een groot geheim mee dat die liefde in de weg staat, en omdat het de lezer zo lang wordt onthouden en mee de spanningslijn in het boek bepaalt, zal ik jullie dat geheim niet verklappen.

Het boek is mooi evenwichtig opgebouwd, net wanneer je Richard even beu bent, wordt de focus verlegd op Darken Rahl en de zijnen, wat voor afwisseling zorgt en wat het verhaal ook meer diepgang geeft. Veel typische fantasy-elementen, maar ze worden zorgvuldig gedoseerd en uitgespeeld op het moment dat het past, waardoor je tot het einde toe verder blijft lezen. En, zoals in mijn geval, de volgende keer in de bib, gewoon het tweede deel gaat halen…

ISBN 9024557224 | Hardcover | 784 pagina's | Luitingh-Sijthoff | 1996

© Elvira, januari 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer: