Sylvia Pessireron

Toon alleen recensies op Leestafel van Sylvia Pessireron in de categorie:
Sylvia Pessireron op internet:
 

Gesloten koffers Gesloten koffers


Als de Tweede Wereldoorlog in Europa voorbij is, is dat niet het geval met Indonesië, ons koloniaal grondgebied dat bezet is geweest door de Japanners. Nederland wilde de oude situatie weer herstellen, maar de nationalistische Indonesiërs onder leiding van Soekarno kwamen in opstand.

Op de eilanden die de Molukken vormden hadden de bewoners weinig zin om onder Soekarno verder te gaan, en zij sloten zich aan bij het Nederlandse leger. Ze vormden een belangrijk onderdeel van het KNIL, het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger.
Soekarno won en Indonesië werd onafhankelijk. Ze kregen de mogelijkheid om onder Indonesisch gezag verder te gaan, maar het merendeel gaf de voorkeur aan onafhankelijkheid. Nederland beloofde immers een eigen Molukse staat,  onder de Nederlandse vlag dan wel, maar toch vrij. Nu echter moest het KNIL weg daar. De Molukse legerfamilies, in totaal 12500 personen, werden in 1950 naar Nederland verscheept.

Ze werden ondergebracht in een kamp en zouden binnen een half jaar teruggaan, zo werd beloofd. Maar de Molukse Staat werd niet erkend, erger nog: ineens bleken ze geen dienst meer te hebben in het leger. Protesten en rechtszaken hielpen niet, en zo kwam het te gebeuren dat in meerdere kampen in Nederland Molukse gezinnen moesten wonen in krakkemikkige barakken, waar kou en wind vrij spel hadden. Ze mochten niet werken, kregen een zeer kleine uitkering - zakgeld - en vermenging met de Nederlanders was ongewenst. Hun kinderen kregen pas na jaren de mogelijkheid naar school te gaan.
Ze waren aangewezen op de gaarkeuken, waar de kok Nederlandse gerechten klaarmaakte, zoals ze ook zich moesten kleden met de afdankertjes van welwillende Nederlanders. Ze hadden geen paspoort meer, waren statenloos. Nieuws van de achterblijvenden kwam er niet. En al waren er Nederlanders die hen goed gezind waren en hun best deden, van hogerhand werden de strikte regels opgelegd waardoor de verveling en de frustratie toesloegen.

De Molukse knil-soldaat Itja Hatuopar is de hoofdpersoon in het geromantiseerde verhaal met zijn vrouw Ina en hun dochters Esther en Sophie, later komt er nog de tweeling Roel en Ruben bij. Itja staat model voor hoe het leven van deze bijna vergeten bevolkingsgroep geweest is.
Het enige dat hij wil is terug naar de Molukken, waar nog familie woont, waar zijn wortels liggen.
Dat zijn vrouw haar best doet om hun dochters en zonen de kans te geven hun eigen weg in te slaan, begrijpt hij niet. De RMS (Republik Maluku Selatan), uitgeroepen in 1950, is hem heilig. Maar of hij het er mee eens is dat alle frustratie uitmondt in gewelddadige acties?

Een vlot geschreven roman van de Molukse schrijfster Sylvia Pessireron, opgeleid aan de Hoge School voor de Journalistiek. Zij heeft een aantal boeken op haar naam staan waaronder Tussen mensen en geesten, volksverhalen uit de Molukken (1996), Rouwen in zeven ‘Nederlandse’ culturen (1998), Wij kwamen hier op dienstbevel (2003) en De verzwegen soldaat. Sylvia Pessireron is co-scenarist van de televisiefilm De Punt.
In deze roman wordt het pijnlijk duidelijk hoe Nederland tekort geschoten is en hoe dit leidde tot de vreselijke treinkapingen en andere bezettingen.


ISBN 9789044344806 | Hardcover | 336 pagina's | The House of Books | november 2014

© Marjo, 29 november 2014


Lees de reacties op het forum en/of reageer: