Simone van der Vlugt
Categorie: Recensies Volwassenen
Ginevra
Het verhaal speelt in Florence (in het boek Fiorenza) in het jaar 1347. De tijd van de pest, een tijd waarin bijgeloof heerste, waarin de vrouw altijd de mindere was van de man, en een tijd waarin de geestelijkheid misschien nog belangrijker was dan de adel. Maar ook de tijd waarin de eerste stappen richting de Renaissance gezet werden en de tijd waarin Copernicus vaststelde dat de aarde niet het middelpunt van het heelal is.
Simone van der Vlugt kiest natuurlijk een vrouw als hoofdpersoon. Het is de achttienjarige Ginevra degli Amieri, een slimme jongedame, maar behalve lezen en schrijven heeft ze niets geleerd. Dat wilde ze echter wél, en het feit dat de drie jaar oudere Antonio Rondinelli haar voor vol aanziet en zijn kennis wel wil delen, is een van zijn aantrekkelijke kanten. Ze valt voor de knappe jongeman. Aanvankelijk lijkt er geen vuiltje aan de lucht. Maar de vooruitstrevende ideeën van Antonio vallen niet goed in de familie, ze zijn ketters!
De vader van Ginevra zoekt een andere huwelijkskandidaat voor zijn dochter. Dat wil ze natuurlijk niet, en ze besluit weg te lopen met haar geliefde. Maar de macht van haar vader reikt ver, ze wordt teruggehaald en uitgehuwelijkt. Ze heeft nu een echtgenoot die in alles het tegengestelde is van Antonio. En dan breekt de pest uit…
Natuurlijk is er onmiddellijk de vergelijking met het liefdesverhaal van Romeo en Julia. Toch is dit verhaal heel anders, maar verklappen op welke manier zou zonde zijn! In het boek vinden we ook een oude plattegrond van Florence en in de tekst zijn weetjes over het leven in die tijd verwerkt. Zoals wanneer op een dag Ginevra de stad in gaat:
‘Er hing al een tijdje een opgewonden sfeer in de stad. De vaandels voor de pallio waren gewassen en de paarden gekeurd. De Piazza della Signoria had een flinke schoonmaakbeurt gekregen en de relieken voor de processie ter ere van San Giovanni waren opgepoetst.
Een dag voor de feestelijkheden begonnen, hadden de bewoners van de gildenhuizen banieren aan de gevels gehangen, en de Corso, de langste, meest rechte straat in Fiorenza, was afgesloten voor de rennen die er de volgende dag zouden plaatsvinden. Een groot deel van de straat was overspannen met azuren zonneschermen, versierd met gele lelies.’
De stijl van Simone van der Vlugt zorgt er voor dat het verhaal goed leesbaar is, zoals we dat bij al haar boeken gewend zijn. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan deze historische getinte verhalen boven haar thrillers, en ook deze is weer heel fijn!
ISBN 9789026337055 | Paperback | 187 pagina's | Ambo|Anthos Uitgevers | mei 2017
© Marjo, 26 augustus 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Nachtblauw
Dat is de intrigerende openingszin van de nieuwe historische roman van Simone van der Vlugt.
Het is 1654, de vrouw die zich zo opgelucht voelt is de vijfentwintigjarige Catrijn Barentsdochter. Een jaar geleden moest ze, na een éénmalig contact, trouwen met de veertigjarige Govert. Een kindje komt er echter niet want zes weken na haar huwelijk krijgt Catrijn een miskraam. Govert blijkt een akelige man met erg losse handen. En nu is hij dood en Catrijn is opgelucht. Maar zoals dat in kleine dorpen als De Rijp gaat, er wordt gekletst, er wordt geroddeld en Catrijn is dat hardnekkige gekonkel en het boerenleven helemaal zat. Ze verkoopt al haar spullen en het vee en trekt naar de stad, naar Alkmaar, om als huishoudster te gaan werken en een leven in de stad opbouwen. Haar zwager is woedend, de rouwtijd is nog niet eens voorbij...
In Alkmaar is geen werk te vinden maar Catrijn vindt uiteindelijk werk bij de welgestelde familie Van Nulandt in Amsterdam. Brigitta Van Nulandt kan wel hulp in de huishouding gebruiken, zij wil zich daar niet mee bezighouden. Brigitta schildert liever en dat is nu net iets waar Catrijn ook heel erg goed in is. Ze heeft er oog voor. Ze heeft enorm naar haar zin bij de Van Nulandts maar niet voor lang. De roddel en achterklap achtervolgt haar, ze moet weg. Gelukkig weet Adriaan Van Nulandt dat zijn broer Evert, woonachtig in Delft, de stad van het beroemde aardewerk, om een huishoudster zit te springen. Evert is de eigenaar van een plateelbakkerij en daar komt het creatieve schilderstalent van Catrijn helemaal tot zijn recht. Ze bloeit helemaal op maar zelfs in het verre Delft lijken de roddelaars haar het leven zuur te kunnen maken.
Ondertussen heeft ze ook de liefde van haar leven ontmoet maar hij is letterlijk onbereikbaar. Hij moet namelijk voor twee jaar op handelsreis naar de Oost. Hij wil dat ze op hem wacht, maar heeft dat wel zin? Is het geen loze, vluchtige belofte van hem?
Het is, zoals we van Simone van der Vlugt gewend zijn, een knap verhaal rond een sterke vrouw. Ook allerlei historische figuren en gebeurtenissen passeren de revue. Catrijn ontmoet de schilders Rembrandt van Rijn, Johannes Vermeer en Carel Fabricius die net zijn beroemde schilderij het Puttertje geschilderd heeft. Ook andere personages waar de - fictieve - Catrijn in dit boek contact mee krijgt hebben werkelijk in die tijd geleefd zoals de eigenaren van de nu nog steeds bestaande plateelbakkerij De Porcelyene Fles. - We lezen ook hoe het op zo'n bakkerij in zijn werk ging. -
Catrijn maakt de enorme ontploffing in Delft van zeer nabij mee en ook de vreselijke zwarte dood, de pest komt gretig om zich heen happend voorbij. Catrijn maakt in dit verhaal dus erg heftige én heel mooie, bijzondere momenten mee.
Simone van der Vlugt heeft het allemaal beeldend en levendig beschreven. De omgeving van Catrijn zie je voor je. Toch sleepte het verhaal me niet zo mee als haar andere historische (jeugd)boeken deden. Het lijkt of de geschiedenis van de Gouden Eeuw het uitgangspunt, de hoofdpersoon, van het boek is in plaats van Catrijn.
Het verhaal is op zich wel boeiend, alle gebeurtenissen lopen soepel in elkaar over maar Catrijn zelf blijft op afstand. Ze wordt niet een mens van vlees en bloed zoals bijvoorbeeld Jehanne, Sandrine of Lutske uit de andere (jeugd)boeken van Simone van der Vlugt. Dat viel een beetje tegen. Maar voor de rest is het een heerlijke historische roman, goed voor een flink aantal uren leesplezier.
ISBN 9789026332067 | Paperback | 315 pagina's | Ambo|Anthos Uitgevers | februari 2016
© Dettie, 28 februari 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Jacoba, dochter van Holland
Zij leefde in de vijftiende eeuw, in de tijd dat 'de Lage Landen' het samenraapsel vormde van diverse graafschappen. Er was vaak oorlog tussen de Franstalige graven van Henegouwen en de Duitstalige hertogen van Beieren. In Jacoba's tijd vonden de Hoekse en Kabeljauwse twisten plaats. De Kabeljauwen zijn de gegoede burgerij: kooplui, die steeds rijker worden en meer invloed willen. Jacoba hoort tot de Hoekse partij: de adel die de oude feodale regelingen in stand wil houden.
Op haar vijftiende wordt Jacoba al weduwe: haar maatje en echtgenoot Jean, de tweede zoon van de Franse koning Charles VI sterft als gevolg van vergiftiging. Jacoba zou koningin geworden zijn als Jean was blijven leven. Kort na Jeans dood sterft ook haar vader.
'Mijn vaders dood is onverwacht gekomen. Geen mens heeft tot nu toe veel aandacht aan mij geschonken en nu weet niemand wat hij moet verwachten. Ikzelf nog het minst.'
Als gravin van Holland, Zeeland en Henegouwen moet er om haar bezit veilig te stellen opnieuw getrouwd worden.De keuze valt op de twee jaar jongere Jan van Brabant een volle neef. Daarvoor moet dispensatie verleend worden door de paus. Jacoba zelf vindt het maar niets. Jan is een onuitstaanbaar ventje. Maar ze moet. Intussen aast haar oom Johan van Beieren (in het echt ook Jan genaamd) op haar bezittingen. Jan speelt hem in de kaart door enorme schulden te maken. Hij verpandt Jacoba's bezittingen aan Johan. Jacoba is woest, en ze laat haar huwelijk alsnog nietig verklaren.
Als ze alleen blijft en geen nazaten krijgt, dan zullen haar graafschappen alsnog aan de gehate Johan vervallen, dus zoekt ze een nieuwe echtgenoot, en vindt met Humphrey van Gloucester het geluk. Helaas zal het tijdelijk zijn, als Humphrey met zijn vloot ten strijde trekt om de steden die zich hebben overgegeven aan Johan terug te veroveren, bedriegt hij Jacoba. Omstandigheden leiden er toe dat hij met zijn minnares terug naar Engeland gaat en zij in Vlaanderen moet blijven. Daar zal zij zich tenslotte overgeven aan Philips van Bourgondië, die haar in het Gravensteen te Gent gevangen zet. In dat onderkomen laat Simone van der Vlugt haar haar levensverhaal optekenen.
Natuurlijk moet er veel informatie geven worden. Hoe die woelige tijden verliepen, kan de lezer goed volgen. Het wordt allemaal heel duidelijk uiteengezet. Maar vooral krijgen we ook een beeld van Jacoba zelf. Een moedige vrouw, met eigen ideeën die ze zomaar niet opgeeft omdat het de heren behaagt. Het is een boeiend verhaal geworden. We wisten het al... dat Simone van der Vlugt dit kon...
ISBN 9789041415318 | Paperback | 317 pagina's | Uitgeverij Anthos | oktober 2009
© Marjo, 14 juli 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer: