Sebastian Barry

Toon alleen recensies op Leestafel van Sebastian Barry in de categorie:
Sebastian Barry op internet:
 

Een lange, lange weg Een lange, lange weg


Dit boek van Sebastian Barry gaat over de Eerste Wereldoorlog. Het is in 2005 genomineerd voor de Booker Prize, en het wordt verfilmd, dat staat op de flap.

Deze keer wordt de Great War gezien vanuit het Ierse standpunt. In die tijd waren er in Ierland twee kampen: Ieren die zich compleet onderdeel voelden van the great empire, en Ieren die zelfstandig wilden zijn. Toen de oorlog uitbrak meldden veel Ieren zich als vrijwilliger omdat er in het Engels Parlement was toegezegd dat aan de Ieren na de oorlog zelfbestuur gegeven zou worden. Ook de Ierse leider John Redmond had een oproep gedaan aan alle Ierse mannen.

Willie Dunne is 17. Hij heeft nooit de één meter tachtig gehaald waardoor hij net als zijn vader bij de politie zou mogen, maar het leger vindt hij een mooi alternatief. Daar krijgt hij ook een uniform immers. Willies vader is een katholieke Ier, maar zijn overtuiging is dat een man moet strijden voor Koning, Land en Koninkrijk. Een zelfstandig Ierland vindt hij maar niets. Willie heeft geen mening, hij wil dat uniform.
En zo trekt Willie naar de overkant van het Kanaal om deel te gaan nemen aan die verschrikkelijke oorlog.
Het verhaal van de oorlog is niet echt anders dan in andere geromantiseerde verslagen. Ook hier gaat het om zinloosheid, de gruwelijkheid, de kameraadschap. Het is anders dan andere boeken vanwege het Ierse tintje. Als Willie namelijk met verlof naar Dublin gaat, raakt hij verzeild in een opstand, "de Paasopstand". Hij wordt met de andere soldaten ingezet om die opstand te onderdrukken, en ontdekt tot zijn verbijstering dat hij zijneigen jongens moet neerslaan. Vanaf dat moment vormt hij zich een mening. Hij ziet hoe Ieren in het Britse leger de underdog zijn, hij maakt mee hoe een kameraad weigert nog langer bevelen van Britten te aanvaarden -"ik kwam hier om te vechten voor een land dat niet bestaat."- en geëxecuteerd wordt.
Hij schrijft een brief aan zijn vader waarin hij melding maakt van zijn twijfels, en krijgt van zijn zus te horen dat zijn vader niets meer van hem wil weten.
"En nu had hij een lange, lange weg te gaan om het goed te maken en hij vreesde dat het te netelig was om het alleen met brieven recht te zetten, vooral omdat hij niet helemaal zeker wist waar zijn vader aanstoot aan had genomen, al had hij wel enig idee."


Nog een citaat:
"En al die jongens van Europa die in die tijd en omstreeks die tijd werden geboren, Russische Franse, Belgische, Servische, Ierse, Engelse, Schotse, Welshe, Italiaanse, Pruisische, Duitse, Oostenrijkse, Turkse- en Canadese,Australische, Amerikaanse jongens, Zoeloes, Gurkha's, Kozakken, noem maar op- hun lot stond zonder meer beschreven in een meedogenloos hoofdstuk van het boek des levens. Die miljoenen moeders en hun miljoenen liters moedermelk, miljoenen momenten van prietpraat en babbeltaal, petsen en kussen, truien en schoenen, opgestapeld in de geschiedenis op grote puinhopen, met een luide, kapotte muziek, menselijke verhalen voor niets verteld, voor as, ter vermaak van de dood, op de machtige vuilnisbelt van zielen gesmeten, al die miljoenen jongens met al hun stemmingen die vermaald zouden worden door de molenstenen van de komende oorlog."
Vertaling: Johannes Jonkers


ISBN 9021453096 | Ingenaaid | 308 pagina's | Querido

© Marjo, mei 2006


Lees de reacties op het forum en/of reageer: