Ronald van Assen
Categorie: Recensies Volwassenen
Een boodschap uit het verleden
Sinds Ron uit Geertjes leven verdween, is er veel gebeurd. Door een wonderlijke speling van het lot is Geertje nu een steenrijke zakenvrouw. Samen met haar dienstmeisje Klaasje woont ze in imposant en rijkelijk gedecoreerd huis. Toch is Geertje niet gelukkig. Ze mist Ron nog elke dag. Ze heeft al meerdere keren geprobeerd de wonderlijke stenen die Ron thuis hebben gebracht na te maken maar steeds zonder het beoogde resultaat. Toch is Geertje niet van plan op te geven. In het diepste geheim heeft ze met een aantal goede, een zeer intelligente, vrienden aan een nieuwe set stenen gewerkt. Dit keer heeft ze er alle vertrouwen in. Ze zal Ron terugzien. Eindelijk!
Geertje schenkt al haar bezittingen aan Klaasje en broeder Edward, haar goede vriend. Ze kan haar rijkdommen immers niet mee naar de toekomst nemen. De inwoners van Delft denken dat ze op reis gaat. Op de dag dat ze vertrekt, wordt ze door de halve stad uitgezwaaid. Nog diezelfde dag keert Geertje in het geniep terug. Samen met broeder Edward gaat ze naar de put die eens een poort naar de toekomst vormde. Het tweetal plaatst de speciaal vervaardigde stenen in de daarvoor bestemde holtes. En dan springt Geertje in de put. Broeder Edward staat klaar om een kletsnatte Geertje uit de put te vissen. Dit keer is het niet nodig. Geertje is verdwenen. Het is haar eindelijk gelukt. Broeder Edward blijft verbaasd achter.
Geertje ligt inmiddels in de vijver van de Botanische Tuin te spartelen. Ze klautert zo snel ze kan uit het water. Nog even en dan zal ze Ron terugzien. Ze weet niet waar hij woont maar dat is niet erg. Ze kan gewoon aan een voorbijganger de weg naar zijn huis vragen. Tot haar schrik blijken de mensen die ze tegenkomt Ron helemaal niet te kennen. En wat is Delft groot! Zo groot was het in haar tijd niet. Geertje voelt zich angstig. Vooral de koetsen zonder paarden vindt ze eng. En wat loeien ze vreemd als ze in volle vaart op haar afstormen. Hoe moet ze Ron ooit terugvinden in deze levensgevaarlijke versie van Delft?
Een boodschap uit het verleden is het vervolg op De 8 poorten maar het kan prima als standalone gelezen worden. Opnieuw schrijft auteur Ronald van Assen vol liefde over de stad Delft. Achterin het boek zijn, net als in De 8 poorten, drie wandelroutes opgenomen die bij het verhaal passen. Ook staan er een aantal foto’s van Delft in het boek. In het voorwoord schrijft auteur Ronald van Assen dat hij al een tijdje een vervolg op De 8 poorten wilde schrijven. Ook hij was benieuwd of Geertje en Ron elkaar ooit terug zouden zien. Het lukte niet. Het verhaal wilde maar niet in hem opborrelen. De auteur richtte zijn aandacht op andere boeken maar het bleef kriebelen. Op een dag werd zijn geduld beloond: ineens zat het verhaal in zijn hoofd. Hij schreef het meteen op.
Een boodschap uit het verleden is heerlijk spontaan geschreven en biedt een origineel verhaal dat doordrenkt is met liefde voor de stad Delft. Hoewel het verhaal zich in de toekomst afspeelt, heeft de auteur ook weer de nodige aandacht aan de geschiedenis van de stad geschonken. Het is leuk om te lezen hoe het vroeger was én hoe Geertje in het hedendaagse Delft haar ogen uitkijkt. Er komt een derde deel maar wanneer precies, dat weet de auteur nog niet. Hij wacht geduldig tot het volgende avontuur zich in zijn gedachten nestelt.
ISBN 9789048440627 | Paperback | 126 pagina's | Uitgeverij Free Musketeers | september 2016
© Annemarie, 03 november 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De 8 poorten
Wat hem op een dag overkomt, als hij dan toch eens mee is gegaan met zijn moeder om haar te helpen in de Tuin, is een totale verbijstering voor de jongen: als hij iets uit het water van de vijver wil vissen, valt hij er in! En hij bevindt zich plotsklaps op een vreemde plek. Er is een meisje bij hem, met rare kleren aan. Ze heet Geertje zegt ze, en ze wil weten wat hij in de put deed. De put? Hij weet niets van een put. Waar is Aad, de tuinman, vraagt hij op zijn beurt. En Geertje kent geen Aad...
Na een tijdje komen ze tot een verbijsterende conclusie: Ron heeft een reis door de tijd gemaakt. Het is 1654. Wel is hij nog in Delft, maar de stad ziet er compleet anders uit ontdekt hij. Hij ontdekt dat hij het leven in Delft in deze tijd wel prettig vindt, maar toch moet hij terug. Hoe hij dat moet doen, hij heeft geen idee. Geertje weet raad: ze zoeken broeder Edward op. Die begint over de legende van zuster Monica. Zij vertelde dat er een jongen uit de toekomst naar de tijd van Geertje zou komen. Die jongen moet tijdens de eerste volle maan acht voorwerpen uit alle acht stadspoorten op de rand van de put leggen. En daarbij zal hij een belangrijke les leren.
Die les vergeet Ron voorlopig maar even, hij gaat op zoek naar de stenen.
En zo volgen we de jongen op zijn speurtochten door het Delft van de zeventiende eeuw, waarin hij de omgeving steeds vergelijkt met onze tijd. Op zijn weg door het oude Delft ontmoet hij Vermeer, Pieter van de Hoogh, Jan Steen, Reinier de Graaf en nog anderen.
De vorm waarin het boek geschreven is, is heel verfrissend. Geen overbodige zinnen, geen beschrijvingen van dingen die er in feite niet toe doen. De jongen vertelt zijn verhaal volledig in dialoogvorm. Als hij niet praat tegen het meisje of anderen, dan praat hij met zichzelf. Dat leest heel lekker weg. Voeg daarbij de voorbeelden van wandelingen die achterin staan, en je hebt in feite een soort reisgids in handen. Je krijgt meteen zin om naar Delft af te reizen!
Ronald van Assen (Delft, 1971) is getrouwd en heeft drie kinderen. Hij heeft ruim 17 jaar in de automatisering gewerkt en besteedt nu veel van zijn tijd aan het schrijven van boeken.
ISBN 9789048437757 | Paperback | 129 pagina's | Uitgeverij Free Musketeers | juli 2015
© Marjo, 12 januari 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De 8 poorten
Op een warme zomerdag gaat Ron min of meer onder dwang met zijn moeder mee naar de Botanische Tuin. De vijver moet schoongemaakt worden. Ron krijgt een piepkleine schoonmaakborstel en gaat mopperend aan de slag. Wanneer hij iets op de bodem van de vijver ziet liggen, fleurt hij op. Misschien is het glinsterende voorwerp wel een munt. Wie weet pakt deze vervelende dag toch nog goed voor hem uit. Ron buigt zich echter iets te ver voorover en valt met een plons in het water.
Wat er vervolgens precies gebeurt, zal altijd een raadsel blijven. Ron komt bij in een stoffig schuurtje. Hij ligt in natte kleding op een berg stro dat vreselijk prikt en jeukt. Een meisje van zijn leeftijd, in bespottelijke kleding, staat over hem heen gebogen. Het meisje vertelt Ron dat ze Geertje heet en dat haar vader Ron in hun waterput heeft gevonden. Ron mag dankbaar zijn dat hij nog leeft.
Dankbaar is Ron niet. Boos en verontwaardigd is hij wel. Hoe is hij op deze onprettige plek beland en waarom ziet alles er zo ouderwets uit? Volgens Geertje zijn ze gewoon in Delft. Wanneer Ron naar de datum vraagt, schrikt hij zich een hoedje. Het is 29 september… 1654! Door zijn val in de vijver is Ron terug in de tijd gereisd. Wat nu? Wanhopig springt hij terug in de put maar dat levert hem slechts opnieuw een nat pak op.
Gelukkig weet Geertje raad. Ze neemt Ron mee naar broeder Edward. Lopend! Ron baalt enorm. Bovendien moest hij eerst wachten tot Geertje terug van haar werk kwam. Ze werkt samen met haar vader in een enorme boomgaard. Ron vindt het maar raar dat Geertje zo hard moet werken maar Geertje vindt het heel gewoon. Iedereen moet toch werken? Vreemd genoeg gelooft broeder Edward het verhaal van Ron onmiddellijk. Hij beseft dat het om de legende van zuster Monica moet gaan.
Volgens de legende van zuster Monica zou een jongen uit de toekomst via een waterput naar de tijd van Edward en Geertje reizen. De jongen in kwestie heeft een belangrijke les te leren. Om terug te keren naar zijn eigen tijd, moet hij tijdens de eerste volle maan acht voorwerpen uit alle acht stadspoorten op de rand van de put leggen. Ron is met stomheid geslagen. Welke voorwerpen moet hij vinden? De eerstvolgende volle maan is al over twee weken dus Ron moet opschieten. Zal hij deze haast onmogelijke opdracht weten te volbrengen of zit hij voor altijd in het verleden vast?
In het voorwoord van De 8 poorten vertelt schrijver Ronald van Assen over zijn liefde voor Delft. Hij is er geboren en heeft er lange tijd gewoond. Volgens Van Assen is Delft de mooiste stad van Nederland en dit boek doet hij er alles aan om de lezer van zijn gelijk te overtuigen. Ron stuit tijdens zijn zoektocht naar de acht voorwerpen op bijzondere gebeurtenissen en personen uit de geschiedenis. Hij loopt bijvoorbeeld beroemde schilders tegen het lijf en een jongetje dat later een bekende arts zal worden. Op een vrolijke, ongedwongen manier wordt de geschiedenis van Delft uiteengezet.
De 8 poorten is grotendeels in spreektaal geschreven en bestaat haast volledig uit dialogen. De stijl is uiterst eenvoudig en zal geen prijzen in de wacht slepen maar het enthousiasme van de auteur spat van de pagina’s af. Door de toegankelijke, onschuldige stijl is het verhaal ook geschikt voor jeugdige lezers. Het verhaal is geïllustreerd met afbeeldingen van acrylverf schilderijen die door de auteur zelf zijn gemaakt. Sommige schilderijen zijn zelfs speciaal voor dit boek vervaardigd. Schrijven is voor Ronald van Assen een echte uitlaatklep en ook zijn vorige boek speelde zich in Delft af. Als aardigheidje staan er drie wandelroutes achter in het boek die je langs plekken uit het verhaal voeren. Sympathiek!
ISBN 9789048437757 | Paperback | 129 pagina's | Uitgeverij Free Musketeers | juli 2015
© Annemarie, 20 september 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer: