Rick van Leeuwen

Toon alleen recensies op Leestafel van Rick van Leeuwen in de categorie:
Rick van Leeuwen op internet:

  Categorie: Recensies Volwassenen

Misschien sliep je al Misschien sliep je al


Het boek begint goed:

'Zij staart in het niets, haar ogen bewegen alleen bij een artikel dat niet piept. Mijn boodschappen gaan door haar handen over de glazen plaat en met dezelfde snelheid prop ik alles in mijn tas. Het kratje bier heeft ze nog niet gezien.'

Dit debuut gaat over een jongeman, Eddie, die nogal grof uit de hoek kan komen, hij denkt bij iedere vrouw aan seks, is heetgebakerd en hij draait zijn hand niet om voor liegen en bedriegen als hem dat uit komt. Geen sympathiek figuur. Dat voor dit alles misschien wel een excuus te vinden is, krijgt de lezer pas heel laat te horen, te laat eigenlijk. Als je eenmaal weet hoe het komt dat hij zo zelfvernietigend te werk gaat, denkt de lezer al te negatief over hem. Het verhaal, waarin het nu afgewisseld wordt met flashbacks: In het heden is hij single, verkoper van advertenties, en bezig een scenario te schrijven.
Zijn relatie met Merel is twee jaar en vier maanden voorbij. Als hij haar onverwacht, en met een nieuwe vriend, tegenkomt in de videotheek, nodigt hij haar uit voor zijn verjaardag. Ze was toch van plan om een fotoalbum met plaatjes uit hun goede tijd te komen halen zegt ze. Dat is een aanzet om zijn woonruimte weer eens uit te mesten, het moet er goed uitzien. Hij wil haar terug. En daar wil hij dan wel wat moeite voor doen. Maar intussen probeert hij ook Charlotte in zijn bed te krijgen. Zijn gedrag ten opzichte van haar, een cliënte, is dusdanig fout dat het hem zijn baan kost. Waarom houdt hij zich eigenlijk bezig met een vrouw die hem helemaal niet wil, als hij tegelijk  Merel, zijn ex, terugwil?
Haar bezoek op zijn verjaardag geeft hem hoop. En zij, in de wetenschap dat ze toch uit het land zal vertrekken, doet weinig om dat te veranderen. Over hun relatie vier jaar terug vertelt de schrijver ons in hoofdstukken waarboven het jaartal staat.
Eddie ontmoette Merel terwijl hij als nachtportier, probeerde zijn schrijversdroom waar te maken. Zij is gast in het hotel. Later is hij taxichauffeur. Een van de problemen is het feit dat zijn aanstaande schoonvader hem haast dwingend vraagt bij hem in de scheepsbouw
te komen werken en Eddie wil dat niet.  Eddie heeft gestudeerd, omdat hij dat nu eenmaal kon. Hij wil schrijver worden. Behalve dat scenario schrijft hij ook soms voor zichzelf.


'In mijn dromen vecht ik voor ons en bescherm ik haar. Ik vecht tegen de omstandigheden, die wij overwinnen. Maar het zijn dagdromen die ik kan dresseren, dan kan ik ingrijpen, precies zoals ik toen had willen ingrijpen. Hoe ik had willen zijn. In dagdromen ben ik een held,  maar ik blijf de stem haar vader horen, zo angstaanjagend zuiver. En dan vooral de woorden: Let je goed op mijn dochter? 's Nachts dringt zijn stem zich ook op. Als een geluid dat overal ter wereld opduikt, dat overal hetzelfde klinkt. Zoals het breken van een takje onder je voet. In dromen ben ik gewoon mezelf en onderga ik alles lijdzaam. In dromen kijk ik door mijn eigen ogen en doe ik niets.''


Dit verwijst naar een dramatische gebeurtenis tijdens hun vakantie, een scene die niet echt beschreven wordt. Wil de schrijver er zich niet aanwagen of vindt hij dat de lezer het zelf maar moet verzinnen? Na deze gebeurtenis is het gedaan. De relatie is over. Maar nu denkt hij
haar weer terug te kunnen winnen. Aardig verhaaltje, maar Eddie is en blijft een loser. Je bent hem zo vergeten.


ISBN 9789060058930 | Paperback | 170 pagina's | Uitgeverij Thomas Rap | april 2010

© Marjo, 06 juli 2010


Lees de reacties op het forum en/of reageer: