Renske Jonkman
Gibraltar
In Gibraltar scheren geliefden langs elkaar heen, al lijken ze elkaar zo nabij. Zoals Afrika en Europa bij Gibraltar bijna samenkomen. Bijna.
Nare roman, waarin Tobias zich aan één stuk door zorgen maakt over Ezra, die weigert te vertellen waarom ze zich zo vreemd gedraagt en Ezra zich totaal niets aan Tobias gelegen laat liggen. De twee hebben een vreemd idee van liefde. Voor Tobias is het voornamelijk lichamelijke aantrekkingskracht en voor Ezra betekent het een op zichzelf staand fenomeen, waarbij ze zich niets hoeft aan te trekken van wat de ander voelt en doormaakt.
Tobias stapt in Amsterdam bij Ezra in de auto in de verwachting dat ze een ommetje gaan maken, maar ze rijdt gewoon verder. Ezra houdt haar kaken op elkaar over haar bedoelingen en Tobias laat zich willoos meevoeren tot hij niet meer terug kan. Terwijl Tobias lichamelijk (hij ziet met de dag minder, want hij is zonder zijn lenzenvloeistof "ontvoerd") en geestelijk (wanneer hij in Spanje iets meer over de reden van Ezra's gedrag te horen krijgt) verder aftakelt, komt Ezra juist in haar element. Tobias wordt in het busje naar Marokko gesmokkeld, want hij heeft ook zijn paspoort niet bij zich. Daar krijgt hij nog meer voor hem onprettige feiten over Ezra te horen en stort volledig in.
Achteraf weet Tobias niet meer hoe hij thuisgekomen is. De schrijfster wist het ook niet, want dat is best wel lastig, alleen, zonder paspoort en zonder smokkelbusje. Jammer, ik was benieuwd hoe Jonkman zich hieruit zou redden. Het zal er wel niet toe doen, omdat dat niet het thema van het boek is, maar in een realistisch verhaal, moet het wat mij betreft kloppen.
Kortom een vervelende roman over een egoïstisch kreng en een overbezorgde pantoffelheld, die elkaar pas echt goed leren kennen als het te laat is.
Enig pluspunt: het is, op een enkel minifoutje na, goed geschreven, dus je blijft doorlezen, want je wilt weten hoe het afloopt.
ISBN 9789038800592 | Paperback | 352 pagina's | Nijgh & Van Ditmar | september 2015
© Berdine, 07 mei 2017