Renate Dorrestein
De leesclub
Onderweg, in de veerboot op weg naar Schotland, verheugen zij zich al op de boottocht in aanwezigheid van Gideon. Wat zal het interessant zijn, wat zal hij veel vertellen, zo denken ze. Maar in werkelijkheid valt het allemaal een beetje tegen: de boot is wrak, Gideon is een stuk minder aantrekkelijk in het echt dan op de foto die op zijn boeken staat en het is rotweer. De tocht valt figuurlijk, en ook letterlijk, in het water.
Achterin het boek staat een interview met Renate Dorrestein afgedrukt. Zij vertelt dat zij bij het schrijven van dit boek alle conventies overboord heeft gegooid: ze vertelt veel en toont weinig, er is geen ontwikkeling van de karakters en er is nauwelijks dialoog. Dat klopt ook wel: het verhaal wordt vertelt door één van de vrouwen die zich bij de rechter moeten verantwoorden voor de dood van Gideon de Wit en alleen al dit perspectief maakt het moeilijk om de conventies na te volgen.
Maar dat wilde Dorrestein dus ook niet. Wat ze wel wilde, is de gevestigde literaire wereld op de hak nemen. Zo vertelt één van de dames smakelijk over hoe ongemakkelijk jonge debutanten zich voelen als zij op een literaire avond plots voor een gezelschap staan, dat alleen bestaat uit vrouwen van boven de vijftig.
Gideon de Wit heeft eigenschappen van diverse Nederlandse schrijvers: zo herkende ik A.F.Th. en Thomas Rosenboom. Maar er zijn er vast nog meer. Dorrestein heeft een prijsvraag uitgeschreven: wie ze allemaal herkent, maakt kans op een literaire boottocht in gezelschap van de schrijfster zelf. Behalve een tikje naar de wereld der letterkunde gaat het boek ook over de onzichtbaarheid van vrouwen van middelbare leeftijd: verhalen gaan meestal over mannen, middelbare vrouwen komen nauwelijks voor in de boeken, het mannelijk vochtverlies (dat witte vocht waar zoveel hedendaagse literatuur vol mee staat, bedoel ik) symboliseert vitaliteit, dat van vrouwen mag niet genoemd worden. En ga zo maar door.
Nu de waardering: ik vond het boek wel erg lichtvoetig en de humor, die zeker aanwezig is, wel erg gemakkelijk. Het is een leuke tekst voor zo tussendoor, maar het is allemaal niet bijtend genoeg om echt een knuppel in het literaire hoenderhok terecht te laten komen.
ISBN 9789025434397 | Paperback | 159 pagina's | Uitgeverij Contact | februari 2010
© PetraO, 24 februari 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
