Spiegel van mijn geheugen
Raymonde Padmos

Een vrouw, bijna 100 jaar, maar vastbesloten dat niet te worden omdat ze al haar geliefden al achter zich gelaten heeft, vertelt het verhaal van haar leven.

Ze was enig dochter van goedwillende ouders, die haar lieten studeren, tegen de tijdsgeest in. Ze wordt eigenaresse van een boekwinkel/bibliotheek en leidt haar eigenzinnige leventje rustig door. Tot de oorlog uitbreekt, en ze oog in oog komt te staan met de liefde van haar leven, een Duitse oorlogsfotograaf. Maar dat is een mooie man, bovendien elf jaar jonger, wat moet hij met haar, die al een oude vrijster is en lelijk bovendien? Dat hij Duitser is, stoort haar allerminst.. Hij houdt vol, en wint haar volledige en totale liefde. Voor haar dochter is er niets over.

Het is een klein boekje, over een trotse, eigenzinnige vrouw, die desondanks (vindt ze zelf) de liefde vindt. Het is geschreven tegen de achtergrond van de verschrikkingen van de oorlog, die terugkomen in de foto's die de Duitser maakte.

ISBN 9789032506988 | Paperback | 124 pagina's | Wereldbibliotheek | september 1999

© Marjo, november 2004

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Spiegel van mijn geheugen
Raymonde Padmos

Jakoba wordt geboren in 1900, haar moeder is dan al over de veertig. Ze groeit op in het rustige huis en heeft een grote passie: boeken!

Op haar 16e gaat ze in de nabije boekwinkel werken en enkele jaren daarna neemt ze de winkel over. Ze is een vrouw van weinig woorden, erg nuchter, ze is volkomen tevreden met haar winkel en haar contacten met de klanten vormen een brug naar de buitenwereld. Ze leent boeken uit en verkoopt boeken onder de toonbank, dit zijn voorlichtingsboeken of erotisch getinte boeken. Ze heeft een vriendin die lesbisch blijkt te zijn en die gaat samenwonen met een vrouw, ook daar is zij erg nuchter in terwijl het in die tijd een norm taboe was.

Op haar veertigste komt Armin haar winkel binnen. Een Duitse oorlogsfotograaf. Ze valt als een blok voor hem en is verbaasd dat ze zo'n grote liefde kan voelen. Ook nu trekt ze zich niets aan van de reacties van mensen dat ze met een Duitser gaat. Ze blijkt op gegeven moment in verwachting te zijn maar het doet haar weinig. Ze voelt later ook weinig voor het kind. Al haar liefde is voor Armin.
Jakoba is nu bijna een eeuw oud en kijkt terug op haar leven. Haar dochter is oorlogsfotograaf geworden, net als haar vader.

Het lijkt een romannetje maar dat is het niet. het is erg mooi en knap geschreven. Alles is heel sober beschreven. Jakoba lijkt een kille vrouw maar is dat niet echt. Ze heeft onderduikers, helpt mensen waar ze maar kan. Vooral haar gevoel voor Armin is prachtig beschreven. Ook de bevalling is erg goed beschreven, niet gruwelijk maar helemaal vanuit de gedachtes die Jakoba had tijdens de bevalling. Erg mooi.

Besteld bij de Slegte als hebbedingetje maar ik ben blij dat ik het gelezen heb.

ISBN 9789032506988 | Paperback | 124 pagina's | Uitgeverij De Fontein | september 1999

© Dettie, maart 2004

Lees de reacties op het forum en/of reageer: