Pepijn Lievens

Toon alleen recensies op Leestafel van Pepijn Lievens in de categorie:
Pepijn Lievens op internet:
 

Vlucht van pluizen Vlucht van pluizen


‘Een pluis scheerde over de tuin, ze volgde met verlangende ogen de vlok. Ze wilde ook over de ligusterhaag zweven. Ze wilde in velden lopen, over bergkammen, maar de horizon.’


Eva Maria Somers is een mooi meisje, enig kind van overbezorgde ouders, die van hun dochter willen maken wat ze zelf zijn: ongelooflijk precies, in hun contacten met alles: elkaar en de wereld. Haar vader smeekt God, op het moment van de bevalling:

’God, geef ons een mooi kind, een braaf kind, een deugdelijk kind. Maar bovenal, God, geef ons een normaal kind. Alstublieft, geef ons het normaalste kind ter wereld. Ik zal u eeuwig dankbaar zijn.’


Die dankbaarheid hoeft hij niet te uiten, Eva Maria laat zich niet inlijsten. Zolang ze jong is, en binnenshuis blijft lukt dat wel, maar de buitenwereld kunnen ze niet beïnvloeden. En Eva Maria vliegt uit. Ze zal bekend staan als de vrouw die alle wegen bewandelt.
Haar verhaal wordt verteld in de derde persoon.

Dan is er Solus Janssen, een weesjongen, die samen met de andere wezen opgroeit in een grotendeels afgezonderde omgeving, waar de jaarlijkse processie het hoogtepunt is: alleen dan komen ze in de buitenwereld.  Als de jongens achttien zijn, mogen zij de wereld in, hun eigen weg zoeken. Solus is de ik-verteller, en ook degene die in het weeshuis de andere jongens een verleden voorspiegelt. Hij vertelt verhalen, zoals hij later ook boeken zal gaan schrijven vanuit een bijna onbewoonbaar hutje aan de haven.
De twee ontmoeten elkaar en krijgen een soort van relatie.

Tot zover een gewoon verhaal over twee mensen die elkaar al of niet vinden in de liefde. Maar er wringt iets. Je weet niet of Eva Maria een echt persoon is, of er sprake is van een heuse liefde. Het kan heel goed zijn dat zij alleen maar een product van zijn verbeelding is, een personage. Om daar een oordeel over te kunnen vellen, moet het boek gelezen worden.
Dat is geen straf, zelfs al wordt het verhaal steeds vreemder, op het absurde af, het is een vlotte vertelling, met aparte vondsten, zoals de huismus die Solus gezelschap komt houden in zijn woninkje.
Verwacht geen kant en klaar product, maar waardeer de sfeer die blijft hangen na het lezen.


ISBN 9789460010866 | Paperback | 158 pagina's | Uitgeverij Vrijdag | april 2011

© Marjo, 18 september 2011


Lees de reacties op het forum en/of reageer: