Niels Fredrik Dahl

Toon alleen recensies op Leestafel van Niels Fredrik Dahl in de categorie:
Niels Fredrik Dahl op internet:
  Categorie: Recensies Volwassenen

Op weg naar een vriend Op weg naar een vriend


Een uitgeputte olifant blokkeert een uitvalsweg bij Oslo. Cameraploegen onderzoeken de herkomst van het dier. Het spoor, dat makkelijk te volgen is in de sneeuw, leidt naar een boerderij die wordt bewoond door een eenzame man.

‘Ik begin met een jongetje dat Vilgot heet. Hij is mij, maar ik ben hem niet. Ik houd me vast aan het camera terwijl ik de camera terugleid, de film zogezegd achterstevoren afspeel, daar weet ik alles van. Dagen, weken, maanden seizoenen terug, jaren terug. Naar de dertien flats aan de andere kant van het weiland, meer dan dertig jaar terug, langs de Toren, de enige wolkenkrabber van Noorwegen, tot ik de camera voor een van de flats laat stilhouden. Het is winter, het is begin januari, een heel bijzondere dag, meer dan dertig jaar geleden. Ik laat de camera voor wat hij is en loop een van de portieken binnen. Op datzelfde moment loopt Vilgot de trap af, naar buiten. Hij is op weg naar een vriend.’


Die dag overkomt Vilgot iets ergs, iets wat zijn leven zal bepalen. Langzaam wordt ons het verhaal verteld van die dag, en over het het komt dat die verliep zoals het verliep. Een moeder die veel last heeft van migraineaanvallen drukt haar stempel op het gezinsleven. Vilgot is er van overtuigd dat zij geen kinderen had moeten hebben. Gelukkig is hij alleen, maar het drijft hem vaak naar buiten. Dan gaat hij naar Simen, een vriend van school, of naar de Graaf, een nieuwe vriend. Dat is een oudere, eenzame man van wie hij veel leert, onder andere dat hij niet alles moet geloven wat er gezegd wordt. Vilgot is een goedgelovig joch, gevoelig en eenzaam. Hetgeen hij zal blijven als hij opgroeit.  Want er gebeurt iets waardoor wat hij ooit geloofde ‘dat iedereen die hem ontmoette wel van hem moest houden’ volledig uitgewist wordt.

‘Vroeger had ik medelijden met mezelf, maar daar ben ik mee opgehouden. Ik veracht mezelf en verwijt mezelf dingen, maar dat is iets anders.’


Hij woont alleen op de boerderij als het circus komt. Aleksej en zijn kornuiten, met vogels, honden en een olifant bivakkeren bij hem Maar het gaat niet goed met het uit Rusland afkomstige circus, en als het gezelschap vertrekt met achterlating van de olifant, beloven ze wel dat ze hem op zullen halen, maar Vilgot ziet niemand meer terug. Contact opnemen met Aleksej lukt niet.
Daar zit Vilgot, met zichzelf en met de olifant. Het gaat niet goed met de olifant. En het gaat niet goed met de man die Vilgot is. Beiden zijn beschadigd. En zoals we al weten: de olifant krijgt zijn vrijheid. En Vilgot?

‘De olifant staat een hele poos stil, dan begint hij weer te dansen, hetzelfde pasje, dezelfde logge beweging, daar is hij kortgeleden mee begonnen, maar nu lijkt het alsof hij niets anders meer wil doen.’


Het hele verhaal straalt eenzaamheid uit, een weemoedige sfeer. Een boek om te herlezen, want pas als het uit is, begrijp je veel van wat er in het begin gezegd werd. ‘Hij is mij, maar ik ben hem niet.’

Niels Fredrik Dahl (1957) is een Noorse romanschrijver. Voor onderhavig boek kreeg hij de Brage Prize in 2002.


ISBN 9789044503296 | Paperback | 192 pagina's | Uitgeverij De Geus | maart 2004
Vertaald uit het Noors door Paula Stevens

© Marjo, 18 juli 2014


Lees de reacties op het forum en/of reageer: