Ik en jij
Niccolò Ammaniti

Een jonge man vertelt over wat er tien jaar eerder gebeurd is, hij was een puber van veertien en zijn halfzus was negen jaar ouder. Veel contact hebben ze niet, Olivia zou niet zo gemakkelijk zijn – over het uit elkaar gaan van de ouders en de gevolgen daarvan wordt niets gezegd. Hun beider vader is na zijn eerste mislukte huwelijk getrouwd met de moeder van Lorenzo. Ze wonen in Rome, waar Lorenzo zijn leven een beetje draaglijk probeert te maken. Want ook hij heeft het niet makkelijk: hij wil het liefst met rust gelaten worden, opgaan in de menigte.  Als een ander hem te nabij komt, voelt hij een woede opkomen die hij heeft leren controleren, maar nog steeds wil hij niets van anderen weten. Dat ging goed op de basisschool, maar op de middelbare school blijkt het verhaal heel anders. Opgaan in de menigte lukt niet, juist zijn schuwe gedrag maakt hem kwetsbaar voor pesterijen.
Als hij een documentaire ziet over een vlieg die een wesp imiteert en zo zelfs in een wespennest kan infiltreren, neemt hij een besluit: hij zal zich gedragen als de anderen.

‘Het was alsof er binnen in mij een vlieg zat die mij de waarheid vertelde over de dingen. Die mij uitlegde dat vrienden je zo zijn vergeten, dat meisjes gemeen zijn en je voor de gek houden, dat de wereld buiten je eigen huis alleen maar competitie, onderdrukking en geweld was.‘

Maar hoe hij zichzelf en de anderen ook voor de gek houdt, hij weet dat zijn ouders, vooral zijn moeder, zich zorgen maakt. Ze weet dat hij niet is als de anderen, hij is zelfs naar een psycholoog gestuurd. Als hij op een dag hoort hoe een paar klasgenootjes plannen maken voor een skivakantie, vertelt hij opgetogen aan zijn moeder dat hij uitgenodigd is: een week skiën met vrienden.
Zijn moeder is zo blij dat hij geaccepteerd wordt op school, dat ze huilt van geluk: Lorenzo kan niet meer terug.
En zo komt het dat hij zich een week verschanst in de kelder van hun huis, en zijn moeder met telefoontjes om de tuin blijft leiden. Maar er is één ding dat hij niet had kunnen voorzien: ineens duikt zijn halfzus Olivia op… ook zij zoekt een veilig onderkomen, zonder bemoeienis van volwassenen.
Dan volgt het verhaal van twee verloren zielen. Ze kennen elkaar nauwelijks, maar zijn nu totaal op elkaar aangewezen.

Ik las een filmeditie met een andere titel dan de reguliere uitgave heeft.  Waar ik me heel goed in kan vinden trouwens: de Italiaanse titel is 'Io e te', en ik weet wel dat wij Nederlanders liever niet onszef op de eerste plaats zetten, maar in dit verhaal moet dat absoluut wèl!
Ammaniti schrijft heel mooi. Omdat hij de ik-figuur is, is de jongen vanzelf het enige karakter dat goed wordt uitgewerkt; de zus, zijn ouders, de vrienden, we zien hen door zijn ogen, en ja, het is een puber, een egocentrisch kind. Als lezer begrijp je wat hij doet, terwijl je natuurlijk ook weet dat hij er niet ongestraft van af zal komen.
Het is een kadervertelling: de jongen is vierentwintig als hij begint te vertellen, en hij vertelt hoe het afloopt.
Mooie novelle. Nu de film nog.

ISBN 9789048815869 | Hardcover | 127 pagina's | Lebowski Publishers | januari 2013
Vertaald uit het Italiaans door Etta Maris

© Marjo, 21 januari 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer: