Micha Meinderts
Categorie: Recensies Volwassenen
Aldus Sybren
Zijn oom Willem, waar hij voorlopig bij intrekt, had gelukkig een baan voor hem. Sybren treft het sowieso, want zijn collega Jan blijkt veel meer dan een collega. Hij is erg vriendelijk, vangt Sybren op en zorgt er zelfs voor dat Sybren zijn eigen woonruimte krijgt. Dat is wel nodig want hoe vriendelijk oom Willem ook is, en hoe hard ze alle twee hun best doen, het botert niet helemaal tussen Sybren en oom Willem. Oom Willem kan niet echt wennen aan de nieuwe Sybren die voorheen door het leven ging als vrouw, genaamd Brechtje. Sybren is dan ook de hemel te rijk met zijn nieuwe woonruimte.
Sybren heeft al sinds de start van zijn transitie een flink proces doorlopen. Hij gaat nu door het leven als man. Zijn borsten zijn verwijderd en er groeit inmiddels, dankzij de testosteroninjecties een flinke bos haar op zijn borstkas en ook de baardgroei is niet achtergebleven. Maar Sybren is nog onzeker, hij weet wel dat hij zich zjjn hele leven een jongen, een man, heeft gevoeld, maar nu hij zo door het leven gaat, betekent dat niet dat het allemaal van een leien dakje gaat. Hij stuit als transgender op problemen zoals bijvoorbeeld de geslachtsvermelding in het paspoort of welke deur van het openbaar toilet te nemen. Sybren krijgt erg botte opmerkingen te horen. Er is altijd de vraag aanwezig hoe de mensen in zijn omgeving ermee om zullen gaan? Zullen ze hem accepteren? Hoe zal het gaan als hij een relatie krijgt? Wat overigens niet veranderd is, is zijn geaardheid, hij valt nog steeds op mannen.
Sybren ontmoet wel leuke mannen, raakt ook heftig verliefd, maar is eveneens nog bezig met wennen aan zijn nieuwe leven in Nederland, zonder Brian, zijn ex. Jan blijkt goud waard. Hij is er altijd en maakt dat Sybren zich niet al te eenzaam voelt. Dankzij hem leert Sybren interessante nieuwe mensen kennen, heel leuke nieuwe mensen...
In feite wordt in deze roman geen extra nadruk gelegd op het transgender zijn van Sybren. In die zin dat het niet heel dramatisch gebracht wordt. Het is nu eenmaal zo en verteld wordt hoe het is en hoe de wereld er mee omgaat.
Wel worden de hoofdstukken rond Sybrens huidige leven afgewisseld met de tijd dat hij nog als vrouw, als Brechtje, door het leven ging. We lezen wat Brechtje allemaal vreemd en voor haar heel onnatuurlijk vond. Kortom, Brechtje was een meisje, een vrouw, die zich totaal niet in haar lichaam thuis voelde.
In het gedeelte wat zich in het heden afspeelt, lezen we over een vriendelijke, jonge man, die voornamelijk zijn draai probeert te vinden. Sommige mensen zijn nieuwsgierig naar de transgender Sybren, niet naar de persoon, en stellen vragen die erg ver gaan. Maar het meest lastige voor Sybren is niet het transgender zijn, dat weet hij zijn hele leven al, maar wel wanneer en hoe je het eventueel aan iemand moet en kan vertellen.
Het boek is echter vooral een coming of age verhaal over iemand die transgender is en langzamerhand, zoals iedereen, met vallen en opstaan de volwassen wereld in stapt met alle onzekerheden, verliefdheden, dwaasheden en waarheden die erbij horen.
Heerlijk, hartverwarmend, meeslepend, positief verhaal. Als je er eenmaal aan het verhaal begint kun je niet stoppen tot je het uit hebt.
Aldus Sybren is een autobiografische roman: "Op enkele scenes na is alles echt gebeurd, maar niet, of niet precies, zoals ik het heb opgeschreven. Personages bestaan uit meerdere personen, situaties zijn samengevoegd tot een enkele gebeurtenis, de locaties zijn veranderd, zelfs de volgorde klopt niet altijd. Maar de emoties die de gebeurtenissen bij Sybren oproepen, de impact die de personages op hem hebben, zijn echt. Waargebeurd en toch verzonnen."
ISBN 9789020608397 | Paperback | 342 pagina's | Pepper Books | juli 2016
© Dettie, 25 juli 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
