Martin de Jong
De mafste week tot nu toe
Na een heerlijk middagje in de zon, fietsen Liesanna en haar grote liefde Timio terug naar Buisdorp, waar ze wonen. Maar Buisdorp zit op slot, ze mogen er niet in. Boven het dorp hang namelijk een wolk, een roze wolk die eruit ziet als een enorme suikerspin. Maar de twee kennen Buisdorp op hun duimpje en via een omweg en door de inmiddels met bakken neerkletterende regen weten ze toch Buisdorp in te komen.
Timio gaat naar zijn ouderlijk huis, Liesanna naar de hare. Ze stapt onder de douche maar als ze de klaar is ziet ze het pas, de badkamer ziet er raar uit. Het ligbad is weg, er zijn rare ouderwetse kranen en rare ouderwetse wastafel. Wat is er gebeurd? Ze kunnen toch niet in een paar uur tijd de badkamer 'even' verbouwd hebben? Ook haar ondergoed bestaat ineens uit grote witte uitgaves. Al snel komt ze erachter, ze is in het jaar 1964 beland en Timio ook, zo blijkt later.
Hiermee begint het vermakelijke verhaal van Timio en Liesanna. Een week lang worden ze elke dag op 14 juni wakker maar steeds in een ander jaar! Die jaren blijven beperkt tot de jaren '60 en '70 van de vorige eeuw maar dat maakt het niet minder spectaculair. Ze zijn in een parallelle wereld beland volgens Timio.
Elke ochtend trekt Liesanna verwachtingsvol haar lingeriela open, wat zal ze daar nu weer aantreffen? De ene keer dus grote witte onderbroeken, de andere keer een knalgroen gevaarte of een witte met roosjes. Ook de kleding in haar kast is telkens anders. - De minimode bevalt Timio wel, evenals de hotpants. - Dankzij de krant weten ze in welk jaar ze die dag wakker geworden zijn.
Aanvankelijk gaan de twee nog trouw naar school. Tot hun verbijstering wordt er door de leraren gerookt in de klas en op het schoolfeest mogen de kinderen gewoon bier drinken! Na een paar dagen volgen ze alleen nog de eerste twee, drie uur de lessen, straf krijgen ze toch niet want de volgend dag leven ze immers in een ander jaar. Ze vermaken ze zich uitstekend op Timio's kamer want zijn ouders werken en Timo's broertje zit op school... Als je erg verliefd bent is dat heel prettig. Maar elke dag moeten ze om half vijf bij Tirra zijn omdat haar vriend Kiers terugkomt na een tijdje gearresteerd geweest te zijn.
Het meest bijzondere is, dat hun ouders, leraren en leraressen en vrienden dezelfde leeftijd hebben als in 2015, alleen hun kleding, omgeving en leefgewoontes zijn heel anders. De ene keer dragen ze broeken met heel wijde pijpen. De andere keer zien ze iedereen met bakkebaarden rondlopen en Liesanna's moeder tovert de meest bizarre en vette gerechten op tafel. Niets magere producten, volle boter op brood. Wat het meest lastige is, is dat internet nog helemaal niet bestaat, laat staan de smartphone. Tot Liesanna's ergernis staat de telefoon thuis ook nog eens binnen gehoorsafstand dus een privégesprek is onmogelijk.
Hilarisch is het dagelijks terugkerende bezoek aan Tirra en Kiers. De redenen waarom Kiers elke keer gearresteerd werd, zijn nu bijna onvoorstelbaar. Hij sprong in de gracht tijdens het bezoek van de Beatles, hij lag te slapen op de Dam terwijl het slaapverbod net ingegaan was enz. Er werd met harde hand opgetreden tegen zoveel wangedrag...
Ook de krantenberichten de radio vormen een rode draad door het verhaal. We krijgen daardoor mee welke muziek populair was en vooral het wel en wee van de Beatles, Rolling Stones en The Who worden uit de doeken gedaan. Het frappante is dat Liesanna een week daarvoor nog naar een concert geweest is van Paul McCartney, in de Ziggo Dome! En nu ze in de jaren 60 en 70 beland is, hoort ze de jonge Paul steeds op de radio!
Maar de grote vraag blijft natuurlijk, hoe komen ze terug in 2015?
Het boek zit knap in elkaar, Martin de Jong heeft heel veel zaken die in die jaren speelden en gewoon waren door het verhaal heen geweven.
Liesanna kent natuurlijk heel veel dingen niet, wat is bijvoorbeeld een pick up? Ook de veranderde gewoontes en gedrag in de loop der tijd, waar je zelf eigenlijk nooit bij stilstaat, is frappant. Er was bijvoorbeeld een snoepwinkel bij school, dat mag nu niet meer. Kinderen fietsten naar school en spraken elkaar vaak daar pas. En wat deden ze na schooltijd, vroeg Liesanna zich regelmatig af, zo zonder apps en internet?
Elke dag worden alle gebeurtenissen in feite steeds herhaald maar door de wisselende jaartallen en vooral door de humoristische schrijfwijze verveelt dat geen moment. Liesanna heeft zelfs ook haar eigen licht cynische commentaar op die repeterende gebeurtenissen. Het verhaal valt eigenlijk niet te vertellen, dat moet je gewoon lezen.
Dit is het vierde boek dat ik van Martin de Jong lees en opnieuw heb ik enorm genoten van zijn enorm humorvolle fantasie.
ISBN 9789463183307 | Paperback | 144 pagina's | Uitgeverij De Nieuwe Boekhandel | juni 2016
© Dettie, 14 september 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
