Marise van Doorn

Toon alleen recensies op Leestafel van Marise van Doorn in de categorie:
Marise van Doorn op internet:

  Categorie: Recensies Volwassenen

Vliegende Varkens Vliegende Varkens


Wat een mooi debuut, ik heb er echt van genoten. Het zal moeilijk worden weer te geven waarom ik het zo goed vind omdat het mooie in subtiele en verrassende wendingen zit.
Het verhaal begint rond 1996. Eline Veerman is op, heeft een burn-out. Zij geeft les in communatieve vaardigheden maar het gaat niet meer. Na de malle molen van gesprekken met een psychologe, bedrijf- en arbo-artsen doorlopen te hebben besluit ze voorlopig even een stop in te lassen. Door de rust beseft ze dat ze iets zal moeten doen waar ze vreselijk tegenop ziet. Ze begint te schrijven om de gebeurtenissen in het verleden te doorgronden.

Zomer 1966
Eline staat op het punt af te studeren, ze woont in een Veluws dorpje bij haar tobberige, conservatieve, streng gelovige ouders. Ze ontmoet Sander Valentijn en zijn leven en karakter is precies tegenovergesteld aan dat van haar. Sander, student letterkunde, is een optimist, neemt het leven zoals het komt, geniet van alles. Voor Eline gaat er een wereld open. Als Sander terug is naar Groningen besluit ze hem op te zoeken en dit bezoek blijft niet zonder gevolgen. Ze trouwen en het kind wordt geboren. Eline kan haar geluk niet op. Ze wonen in een studentenhuis dat eigendom van Sander blijkt te zijn. Samen met de studenten die ook in het huis wonen beleven ze een vrolijke, onbezorgde tijd. Het enige minpuntje is Sanders familie, Engelse schoonmoeder Jane oefent flink wat invloed uit op Sander en zo ook indirect op Eline en het kind.

Maar studenten blijven geen studenten, het leven verandert, kortom de studenten worden volwassen en vertrekken een voor een uit het studentenhuis en dan beginnen ook de problemen voor Eline...

Wat het boek bijzonder maakt is dat het verhaal door Eline zelf verteld wordt. Zij begint heel aarzelend aan haar verhaal, het liefst zou ze de gebeurtenissen ver weg stoppen maar ze beseft dat dat niet kan wil ze weer beter worden. De hele ontwikkeling van jonge studente naar volwassen vrouw vertelt ze op een eerlijke manier, ze spaart zichzelf niet. Met de nodige humoristische zelfspot beschouwt ze haar aandeel in de gebeurtenissen.
Subtiel door het verhaal heen wordt ook de tijdgeest weergegeven, de roerige jaren zestig, de opkomst van de hippies enz.
Door haar pogingen de gebeurtenissen te doorgronden komt ze soms tot plotselinge, glasheldere inzichten die voor haar niet prettig zijn. Langzamerhand worden we teruggevoerd naar het heden dat ook nog de nodige verrassingen biedt.
Heerlijk boek!


ISBN 9057868989 | Ingenaaid | 274 pagina's | Uitgeverij Servo | oktober 2005

© Dettie, januari 2006


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Vliegende Varkens Vliegende Varkens


Deze eersteling van Marise van Doorn is een boek naar mijn hart.

Eline is lerares, en heeft een burn-out. Als ze een beetje doelloos thuis zit, gaat ze haar verleden 'opruimen', en ze schrijft het verhaal van de liefde in haar leven, de liefde die een drama werd. Of toch niet?
In 1966 is ze bijna lerares, als ze Sander ontmoet, een vrolijke flierefluiter. Ze valt als een baksteen voor deze student, die nogal goed in de slappe was blijkt te zitten, en met een paar vrienden in een groot huis woont. Als Eline zwanger blijkt te zijn, wil Sander trouwen, en ze trekt bij de mannen in. Hij is dol op hun dochter Fleur, en dat geldt ook voor zijn Engelse familie, die niet veel oog heeft voor Eline, maar des te meer voor Fleur.
De idylle wordt langzaam verstoord als Eline ontdekt dat Sander zijn vroegere levenswijze niet echt opgegeven heeft. Dan is er de traumatische gebeurtenis, waar Eline, nu haar dochter volwassen is en gaat trouwen, nog last van blijkt te hebben. Het opschrijven loutert, maar ook de ontmoeting met Niels, een van de medebewoners, die ze ook al die jaren niet meer heeftgezien.

Marise van Doorn heeft een vlotte stijl van schrijven, haar toon is melancholisch, net niet melodramatisch, het wekt een heimwee op naar dingen die nooit waren.
De enkele schoonheidsfoutjes, wat hoogdravendheid misschien, bestudeerde zinnen, en het ontbreken van uitleg die toch wel handig geweest zou zijn, het zij haar vergeven.
Ik heb genoten...


ISBN 9057868989 | Ingenaaid | 274 pagina's | Uitgeverij Servo | oktober 2005

© Marjo, februari 2006


Lees de reacties op het forum en/of reageer: