Marcu Biancarelli

Toon alleen recensies op Leestafel van Marcu Biancarelli in de categorie:
Marcu Biancarelli op internet:

  Categorie: Recensies Volwassenen

Corsicaanse rapsodie Corsicaanse rapsodie


Marcantonu Cianfarani is op zijn zachts gezegd een eigenzinnig man. Hij is schrijver en heeft een vrij cynische kijk op de wereld en het leven.

Hij woont op Corsica, in de vlakte heeft hij een literaire boekhandel die hij sluit als het toeristenseizoen begint. Toeristen kopen alleen maar oppervlakkige tijdschriften en romannetjes maar geen literatuur. Hij haat sowieso de toeristen en het hele toeristenseizoen. Toeristen zijn pompeuze leeghoofden die zich twee weken voor veel geld door de zon laten verbranden... Hij haat ook de winkeliers, restauranteigenaren en café-uitbaters die zich - in zijn ogen - voor het (toeristen)geld verkopen, zij blijven niet trouw aan zichzelf en hun geboortegrond.
In het hoogseizoen trekt Marcantonu daarom naar de bergen, naar het huis dat hij, evenals de winkel, geërfd heeft van zijn voorouders.

Marcantonu heeft een paar vrienden. Hij zoekt vooral het gezelschap van de vriendelijke, bedachtzame, rustige geitenhoeder Mansuetu en zijn broer Traianu, die een boerderij heeft en erg geïnteresseerd is in de geschiedenis van Corsica. Eindeloze gesprekken kunnen ze gedrieën voeren over het verval van Corsica. In de ogen van Marcantonu vertegenwoordigt de geitenhoeder het oude Corsicaanse leven, een leven dat overigens wreed, gruwelijk en abrupt zal eindigen.

De oudere broer van de schrijver, Bastianu, is niet vies van commercie en heeft op zijn geërfd stuk land aan zee een inmiddels vermaarde camping opgezet met daarbij een goed restaurant waar ze goed eten serveren. Volgens Marcantonu is dit laatste vrij uitzonderlijk in hun streek. Ondanks zijn 'toeristische' werk mag Marcantonu zijn broer graag. Ook 'bewonderaar' Ghjuvan Battisti wordt als vriend gezien. Met deze bedrinkt Marcantonu zich regelmatig en dat zijn niet twee biertjes maar echt zich bezatten, ondertussen nemen ze de wereld door en meer.

Het boek leest niet makkelijk omdat Marcantonu zich soms ineens richt tot de lezer waaraan hij bijvoorbeeld vraagt of die zijn gezwets nog niet moe is.  Verder spelen dit boek zich meerdere verhalen af rond verschillende personages, die in aparte hoofdstukken hùn verhaal vertellen. Het is steeds even omschakelen en een stukje doorlezen om te beseffen wie er aan het woord is.

Zo lezen we over de grootvader van Marcantonu die samen met alle dorpsgenoten WO I ingestuurd werd en alle onvoorstelbare gruwelijkheden van dichtbij meemaakte. - Volgens Marcantonu en Traianu begon toen het verval van Corsica. - Deze gruwelijkheden worden niet mooier voorgedaan dan ze waren, de details worden ons niet bespaard. Misschien juist door de bijna observatorische verteltrant over de gebeurtenissen, hebben deze verhalen grote impact.
Daarnaast speelt ook nog het verhaal over de twee meedogenloze misdadigers Don Petru en zijn onderdanige maatje Andria. Zij vertegenwoordigen de Corsicaanse maffia en vormen een nietsontziend duo die niet van kleur verschieten om te moorden als het zo uitkomt. Uiteindelijk zorgen zij voor de grote ommekeer in de levens van Marcantonu en zijn vrienden.

de verhalen zijn soms erg rauw. Marcantonu blinkt niet uit in hoffelijkheid en mildheid, wat ook nauwelijks kan bij een man met zo'n cynische en pessimistische kijk op zijn medemens en de wereld in zijn algemeen. Hij houdt van vrouwen, bezoekt bordelen, maar erg lovend is hij niet. Hij weet heel goed hoe hij vrouwen moet versieren, af en toe voelt hij zelfs iets meer dan begeerte voor ze, maar zij dienen toch voornamelijk om zijn lust te bevredigen. Het verhaal over grootvader en ook dat over de twee misdadigers is grof en soms ronduit gruwelijk.

Toch kun je niet aan het vakmanschap van de schrijver van dit boek ontkomen. Ondanks de soms lastig te volgen inhoud vanwege het overschakelen op steeds andere personages, weet Biancarelli een bijzondere sfeer te creëren en levensechte figuren te schetsen. De discussies die de vrienden voeren zijn geen loze babbelpraatjes, ze getuigen van inzicht en levenservaring. Maar wat me echt verbaasde is dat het boek een happy end heeft!

Een boek voor mensen die van bijvoorbeeld Herman Brusselmans houden hoewel Marcu Biancarelli veel filosofischer en verfijnder van pen is dan Brusselmans.

Marcu Biancarelli (1968) doceert Corsicaans, en is dichter, toneel- en romanschrijver. Hij heeft een groot aantal boeken in het Frans en Corsicaans geschreven.


ISBN 9789490042073 | Paperback | 280 pagina's | Zirimiri Press | oktober 2014
Vertaald door Marilena Verheus

© Dettie, 17 juni 2015


Lees de reacties op het forum en/of reageer: