Uit de spelonken van mijn ziel
Manja Croiset

(1946) heeft op latere leeftijd het besluit genomen haar dagboekaantekeningen te publiceren; het resultaat was haar opvallende debuut Dissonante Symfonie in 2006. Dat ze talent heeft werd snel onderkend en in korte tijd verschenen Mijn leven achter onzichtbare tralies (2007) en Croisade van een Croiset (2008). Deze boeken zijn geschreven in haar bondige, onopgesmukte stijl die je soms de adem beneemt omdat ze niet bang is haar diepste gevoelens van verdriet en depressie genadeloos voor zichzelf kenbaar te maken, afgewisseld met mooie familiehistories en humoristische voorvallen, waardoor het lezen van haar boeken een boeiende belevenis wordt.
Een uitgave die nogal afwijkt van de drie bovengenoemde is Uit de spelonken van mijn ziel (2007). Het bestaat uit een verzameling korte gedachten, aforismen en beschrijvingen die alle blijk geven van haar talent om zonder camouflage duidelijk te maken wat er in haar omgaat.
Bijvoorbeeld:

zo ver weg
maar onder mijn huid
jij in mijn aanwezigheid
maar zo ver weg
zo betrekkelijk is afstand


En:

de oogarts krijgt geen helder beeld
waarom mijn beeld zo troebel is


Of:

en in de wereld buiten
gaan de gruwelen
ook gewoon door


Of:

geen tak gelegd dit jaar bij het monument
de witte sering bloeit en bloedt deze keer
alleen om en voor mij


In het boek zijn ook enkele langere impressies opgenomen van het tragische oorlogsverleden van haar familie; door een toevalligheid zijn haar eigen ouders aan deportatie ontkomen maar andere familieleden niet. Hoewel ze zelf na de oorlog werd geboren hebben de haar vertelde gebeurtenissen haar leven noodlottig beïnvloed waardoor ze lang onder psychiatrische behandeling was. Haar sterke karakter maakte het mogelijk haar ervaringen en gedachten op papier te zetten, waarvan onder andere dit aparte en zeer ontroerende boekje het resultaat is.

ISBN 9789051795127 | Paperback | 95 pagina's | Uitgeverij Gopher | 2007

© Pieter W., juli 2008

Lees de reacties op het forum en/of reageer: