Lode Leenaerts
Belangrijke mannen
Lode Leenaerts
“Lode Leenaerts is zelf een belangrijke man. In zijn literaire debuut zet hij zijn wereld met een cynische, scherpe en haast meedogenloze pen op papier. De verhalen van Leenaerts geven een ontluisterende inkijk in het hoofd van machtige mannen in de Nederlandse zakelijke elite. De psychologie binnen de wereld van het snelle geld en big business waren nog nooit zo tastbaar.“
Op de achterzijde van dit boek is te lezen “dat de schrijver een insider is die als geen ander kan vertellen wat er in de ziel van topbestuurders en –managers omgaat van de Nederlandse zakenwereld”. Op de voorkant van het boek staat de titel afgebeeld als belang RIJKE mannen. Dit impliceerde voor mij dat deze rijke mannen een bepaald belang zouden hebben of van een bepaald belang zouden zijn, waarvan ik graag kennis zou willen nemen. Ik ken die wereld van de zakelijke dienstverlening namelijk zelf niet.Ik dacht een inkijkje te krijgen in die ziel van de mannen en die daarbij behorende zakenwereld. Dat is Leenaerts, voor wat mij betreft, niet gelukt. Ik had eerder het gevoel losse afleveringen te lezen van een slechte reality soap. Ik stoorde me enorm aan het jolige vlotte taalgebruik en de platheid waarmee hij de mannen en hun omgeving heeft afgeschilderd. Zo erg zelfs dat ik me niet kan voorstellen dat dit ook maar enigszins de realiteit benaderd (of dat hoop ik althans niet!).
De verhalen van Leenaerts zouden ook nog “een ontluisterende inkijk in het hoofd geven van deze machtige mannen”.
Ontluisterend is inderdaad de manier waarop hij de gedachten in het hoofd van ene Jean-Louis beschrijft op pagina 178.
‘Daar zaten ze. Dames, meisjes, eega’s, collegaatjes, telefonistes, receptionistes, management en personal assistents, officemanagers en secretaresses. Vanaf zijn favoriete tafeltje had Jean-Louis een spectaculaire inkijk in de gapende afgrond van hun blouses. Hemelsbreed scheidde niet meer dan vijfhonderd centimeter lucht hun tepels van zijn mond. Als hij een kameleon was, dacht hij weleens, kon hij er zo bij met zijn lange kleverige tong.’
Moeten die meisjes en collegaatjes (zeker maar 1 meter 50 groot, vandaar het verkleinwoordje!) met die blijkbaar voor Leenaerts onbeduidende functies als telefonistes, receptionistes enzovoort zo worden afgeschilderd? Te dom om te weten dat iemand in hun decolleté staart? Wellicht is dit het ‘cynisme uit de meedogenloze pen’ van Leenaerts zoals ook op de achterzijde van het boek te lezen is. Mijn idee van cynisme is blijkbaar een heel andere dan dat van Leenaerts.
Het enige nog enigszins aardige verhaal in het boek is dat met de titel Meltdown. Dit verhaal zou overigens over willekeurig welke gescheiden man kunnen gaan met een drukke baan en zorg voor zijn kinderen. Hier beschrijft Leenaerts het gevecht van Diederick (ook de namen van de mannen in het boek lijken stereotiep gekozen) om zijn aandacht te verdelen tussen het thuisfront en zijn werk. De tegenwoordig door iedereen gebruikte communicatiemiddelen spelen daarbij een grote rol zodat de man op elke willekeurig moment geïnformeerd wordt over het leven van zijn kinderen. Wanneer zij moeten sporten, de BBQ voor ouders en kinderen en allerlei zaken over school. Leenaerts laat zien dat het bijna onmogelijk is om aan al deze zaken voldoende aandacht te besteden zodat alles op rolletjes verloopt. Hij beschrijft de keuzes die Diederick maakt en die hem letterlijk duur komen te staan.
Ach, misschien is dit boek ook niet bedoeld voor vrouwen, maar alleen voor rijke mannen van belang? Die herkennen zich er misschien in en zullen het met veel plezier lezen. Maar ik hoopte zo door het lezen van dit boek, dat ik een ander beeld zou krijgen van die mannen dankzij de inkijk in de zakelijke elitewereld.
ISBN 9789046815458 | Paperback | 240 pagina's | Nieuw Amsterdam | oktober 2013
© Ria, 14 november 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
