Astrid en Veronika
Linda Olsson

Veronika is schrijfster. Omdat ze net een akelige ervaring achter de rug heeft en tot rust wil komen, en om dan meteen een boek te schrijven, trekt ze zich terug in een dorp. Ze betrekt een van de twee huizen die op een buiten het dorp gelegen heuvel staan. Iedere dag maakt ze een wandeling en ze probeert te schrijven. Maar haar aandacht wordt afgeleid door het andere huis, waar, zoals haar verteld is, een oude vrouw woont 'de heks'. Die heks is Astrid, ook een vrouw met een verleden, die zich alleen in het dorp laat zien voor de broodnodige boodschappen, maar zich verder afzijdig houdt. Zij op haar beurt wordt tegen haar zin nieuwsgierig naar die jongere vrouw die langs haar huis wandelt en dan zwaait.
Astrid neemt de eerste stap, omdat ze haar buurvrouw al een paar dagen niet gezien heeft. Ze klopt aan bij Veronika, die ziek blijkt te zijn. De vrouwen raken langzaam maar zeker bevriend. Is het door hun akelige verleden dat ze meteen voelen dat ze als het ware met elkaar verbonden zijn? Met stukjes en beetjes vertellen ze elkaar over hun verleden, en over verloren gegane liefdes. Door het vertellen herwinnen ze hun zelfvertrouwen. Ze leven weer.
Astrid laat zich verleiden tot uitstapjes, ze koopt zelfs een badpak om mee te gaan zwemmen. Maar dan komt de dag dat Veronika weer moet vertrekken. Astrid blijft achter, maar ze is gelukkig, heeft vrede met haar verleden.

Het zou een mooi verhaal kunnen zijn, maar het duurt erg lang voor ik enigszins geboeid raakte. Misschien komt het door de slome verteltrant, het blijft allemaal zo op de vlakte, alsof het allemaal normaal is wat er gebeurd is. Als dat blijkt dat er schokkende dingen gebeurd zijn verwacht je dat terug in de gevolgen, in de reacties. Maar het blijft vlak.

ISBN 9789063052850 | Paperback | 221 pagina's | Uitgeverij Archipel | april 2007
Vertaald door Karst Dalmijn

© Marjo, juli 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer: