Lena Gorelik

Toon alleen recensies op Leestafel van Lena Gorelik in de categorie:
Lena Gorelik op internet:
 

Aardappelsalade per post Aardappelsalade per post


Lena Gorelik werd in 1981 geboren in Sint Petersburg. In 1992 emigreerde ze samen met haar Russisch-Joodse familie naar Duitsland en tegenwoordig woont ze in München. Aardappelsalade per post is haar debuutroman. Zij ontving hiervoor de Bayerische Kunstförderpreise.

Nu we dit weten is het  makkelijker de inhoud van het boek te bespreken.
Hoofdpersoon Anja vertelt namelijk in aparte, korte hoofdstukken over haar leven toen (in Rusland) en nu (in Duitsland). Toch is het wel een doorlopend geheel geworden dat erg prettig wegleest.

Anja groeide dus de eerste elf jaar van haar leven op in Rusland. Door de week logeerde ze bij oma omdat haar beide ouders moesten werken.
Het boek begint met de afscheidsfeesten, inderdaad feesten (meervoud). Er is een feest voor vrienden, een feest voor familie, een feest voor haar collega's, een feest voor zijn collega's enz. Anja had ook wel een eigen feest willen hebben, maar dat mocht niet terwijl haar zeven jaar oudere broer dat wel mocht!
Gelukkig krijgt ze op de dag van vertrek van een Amerikaan een échte Barbie met buigbare benen! Die zijn niet te krijgen en niet te betalen in Rusland. Haar vriendinnetjes krijgen nog gauw even dit wonder te zien.

Anja vertelt hoe het hen vergaat in het rijke Duitsland. Haar ouders, oma, broer en Anja zelf verblijven eerst in een opvangkamp. Duitsland blijkt erg duur. Ze lopen overal naar toe want het openbaar vervoer kunnen ze niet betalen. Ze vergapen zich in de winkels waar alles zomaar voor het grijpen ligt, ze zien zelfs groente en fruit in kisten op straat voor de winkels staan! En niemand steelt het! Mensen pakken wat ze willen en lopen naar binnen om te betalen. In Rusland stonden ze uren in de rij voor een brood en vaak was het op tegen de tijd dat ze aan de beurt waren. Ook de kleurige kleding blijft Anja verbazen. Op school is het moeilijk, ze verstaat geen woord Duits en haar moeder wilde per se dat Anja niet in een apart klasje kwam voor immigranten. Alleen rekenen lukt goed en voor de rest is het allemaal maar raden. Hierdoor is Anja wel erg gemotiveerd om Duits te leren, ze wil contact met haar klasgenoten en wel zo snel mogelijk!

In de hoofdstukken vertelt Anja over haar moeder die als elke goed Russisch-Joodse moeder haar elke dag meerdere malen belt met o.a. de vraag of ze wel voldoende eet. Of over oma die steeds dezelfde vier vragen/opmerkingen plaatst. Of waarom ze naar Duitsland vertrokken zijn. Vader wilde toch niet?
In Duitsland woont ze nu naar grote tevredenheid met Jan, ze voelt zich gelukkig. Ze geniet van de stilte als ze  bij Jans' familie is, hoewel het haar ook een beetje zenuwachtig maakt gewend als ze is aan haar drukke familie. Kortom, ze heeft een prettig leventje.
En dan vertelt moeder terloops dat Ilja in Duitsland is en dat zij het telefoonnummer van Anja aan hem heeft gegeven. Ilja! De eerste grote liefde van Anja. Hij wil haar graag weer eens zien en weet een baan voor haar te regelen, ze moet daarvoor wel samen met hem een paar dagen naar Parijs...

Het is een vlotgeschreven boek met af en toe hilarische fragmenten. Vooral de drukke familie van Anja is een bron van vermaak maar ook het vele, vele eten (o.a. aardappelsalade) dat haar familie, met name moeder, elke keer weer meegeeft, klaarzet of ter plekke maakt is erg vermakelijk om te lezen.
Daarnaast krijg je onwillekeurig veel mee over het leven in Rusland en de politieke veranderingen daar. Van mij had het gedeelte met Ilja er niet bij gehoeven omdat het boek zo, zonder mogelijke romance,  al goed genoeg was. Maar echt storend is dat gedeelte niet.
Het boek zelf is uitstekend verzorgd, het ziet er mooi uit, hardcover, mét leeslint, vooral dit laatste vind ik zeer aangenaam. Al met al een erg prettig boek dat ik met plezier gelezen heb. 


ISBN 9789056722999 | Hardcover | 198 pagina's | Uitgeverij Signatuur | oktober 2009

© Dettie, 06 november 2009


Lees de reacties op het forum en/of reageer: