Kurt Palka
Categorie: Recensies Volwassenen
De pianobouwer
Hélène was voor de Eerste Wereldoorlog eigenaar van de als uitmuntend bekend staande Noord-Franse Molnar pianofabriek. Zelf is ze een begaafd pianobouwster. Ze leerde het vak van haar moeder. Ze is bovendien een begenadigd pianiste.
Ze heeft een dochter Claire die in Engeland een opleiding volgt. Haar geliefde man is aan het begin van de oorlog in Frankrijk gesneuveld, daarna heeft ze een tijd in Engeland gewoond en de laatste twaalf jaar was ze woonachtig in Canada. Een kennis adviseerde haar na het gebeurde naar St.Hornais te gaan. Daar hebben ze mogelijk de krant niet gelezen...
Hélène heeft iets aan haar voet. De vriendelijke meesterschoenmaker David Chandler is de enige die weet hoe haar voet er uitziet. Deze voet zal nog een cruciale rol spelen in het verhaal. Het is dezelfde David die het onbespeelbare kerkorgel repareert. (Vandaar de piano, een Molnar, in de kerk.) David en Hélène vinden elkaar onmiddellijk sympathiek en er ontstaat een mooie vriendschap tussen hen. Een vriendschap die later van enorm belang voor Hélène wordt als zij alsnog achterhaald wordt door haar verleden en aangeklaagd wordt voor moord.
Wat volgt is het verhaal over Hélène die probeert na de Eerste Wereldoorlog, waarin ze alles is kwijtgeraakt een nieuw bestaan op te bouwen. Via allerlei baantjes op muziekscholen en conservatoria probeert ze het hoofd boven water te houden. Het is de Amerikaanse zakenman Nathan die haar belooft verder te helpen. Nathan die al voor haar huwelijk met de vader van haar kind duidelijk liet merken erg gecharmeerd van Hélène te zijn. Het is Nathan die Hélène financieel bedondert tijdens de oorlog maar die haar na WO I langzamerhand toch weer bij zijn zaken weet te betrekken. Het is Nathan die haar verleidt tot het maken van de reis met de verstrekkende gevolgen. Het is dankzij Nathan dat zij voor de tweede keer terecht staat voor moord. De eerste keer werd Hélène vrijgesproken maar de zaak is heropend, er is nieuw bewijsmateriaal...
Op zich levert het bovenstaande genoeg materiaal om een boeiende psychologische roman te creëren, maar de schrijfwijze is erg stug en ontoegankelijk. Je krijgt geen binding met de personages.
Het pianobouwen zelf wordt eveneens zeer afstandelijk weergegeven, terwijl volgens Hélène dat werk door haar met zeer veel liefde werd uitgevoerd. Het is meer een opsomming uit een studieboekje geworden dan blijk geven van liefdevolle kennis van zaken.
Ook de opbouw van het verhaal gaat met horten en stoten. Bij sommige gebeurtenissen wordt erg lang stilgestaan om vervolgens in sneltreinvaart door belangrijke gebeurtenissen heen te vliegen.
Het eigenlijke verhaal waarnaar op de cover verwezen wordt, heeft een erg lange aanloop. Pas aan het eind van het boek, als de rechtszaak begint en langzamerhand verteld wordt wat er nu feitelijk gebeurd is, begint het verhaal op gang te komen en wordt de covertekst bevestigd. Dan wordt het spannend en boeiend, dan wordt het bijna een pittige avonturenroman.
Het is te hopen dat de lezers dat einde halen want in het begin is het een aardige, statische, vlakke roman over een vrouw die net als zoveel alleenstaande vrouwen probeert het leven het hoofd te bieden en overeind te blijven. Maar meer is het ook niet.
Kortom, geen slecht boek, maar wel een boek waarvan de covertekst meer belooft dan het waar kan maken.
ISBN 9789046820902 | Paperback | 237 pagina's | Nieuw Amsterdam | juni 2016
Vertaald door Inger Limburg en Lucie van Rooijen.
© Dettie, 20 juni 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
