Kolja Aertgeerts

Toon alleen recensies op Leestafel van Kolja Aertgeerts in de categorie:
Kolja Aertgeerts op internet:

 

Igor Igor


‘Ik weet nu dat er meer is. Het kon ook niet anders. ‘

Peter woont in een buitenwijk van  Antwerpen met zijn vrouw Ellen en hun dochtertje Leentje.
Het is nog niet zo lang geleden dat hij samen met zijn vriend Igor als ‘angry young man’  de binnenstad van Antwerpen onveilig maakte.  Ze ervoeren een

‘woede, het gevoel bekocht en bedrogen te zijn door de wereld,  een woede zonder jaloezie of hoop op beter. Het is wat er overblijft bij enkelen nadat hen alle illusies ontnomen zijn.‘


Terwijl ze geacht werden te studeren, hingen ze rond in bars, waar ze zich lazarus zopen, zetten ze discussies op over de zin van het leven, over de nutteloosheid van het burgerlijke bestaan, en experimenteerden. Vooral Igor deed dat, Peter volgde.
Drugs was het enige dat ze niet namen, maar naast paranormale verschijnselen was vooral drank hetgeen hen staande hield. Of juist niet, het is maar hoe je het ziet.Toen Peter zijn studie voor gezien hield en ging werken als magazijnier (Vlaams), en Igor steeds verder dwaalde, kwam Peter Ellen tegen. De verwijdering is een feit. Bovendien is er iets voorgevallen, waar Ellen nog steeds over moppert, terwijl Peter die er de dupe van is, het afdoet als een jeugdzonde. Maar nu staat er in de krant een brief, die iemand, een ‘serievandaal’,  achterlaat als hij weer eens iets vernield heeft in de stad. De brief is ondertekend door Dionysos, en Peter weet meteen: het is Igor. Hij gaat op zoek naar hem, ontmoet in de loop van zijn zoektocht nieuwe ‘angry young men’ en weet: de wereld is nog altijd hetzelfde.

Een Antwerpse cultroman, staat er op de flap, maar het had zich in welke stad dan ook kunnen afspelen denk ik. Het verhaal van jongeren die op zoek zijn naar de zin van het leven, naar zichzelf, het is van iedere generatie, overal, en alle tijden. Dit boek heeft als achtergrond Antwerpen, omdat de schrijver zich baseert op zijn eigen ervaringen, en Antwerpenaar is.
Het is een mooi geschreven boek, waarbij de lezer zich vast zijn eigen wilde jaren voor ogen haalt.
De wisseling in de tijd, heden en verleden, werkt ook prima, je wordt nieuwsgierig naar wat er gebeurd is en gebeuren gaat. De slotzin is waanzinnig...

‘Het is een flamingo. Als je op zijn buikje duwt, begint hij te zingen. Kijk.’
Ze duwde op het ziekelijk roze buikje van het gevleugelde ding met de slappe nek en de oranje, kromme snavel en daar kwam het, met een elektronisch verhoogd timbre: ‘do you love me? I love you too!’ een keer of tien achter elkaar, op een simpel deuntje. Ik vond het walgelijk. Rode ogen keken me aan uit een hoofdje van kunststof. Het ding lag op de leuning van de zetel alsof het voor dood speelde; het speelde voor dood en ondertussen maakte het plannen.
’Dat is een gier. Dat zie je toch.’

Kolja Aertgeerts verspreidt al jaren zijn esoterische kunst ondergronds. Hij is actief als onder andere underground film- en muziekmaker, illustrator, grafisch ontwerper en schrijver. Af en toe verschijnt er een verhaal van hem in het Belgische tijdschrift Portulaan, of in zijn eigen occasioneel opduikend magazine It's a Mess. Zijn filmwerk is vertoond in Cinema OFF OFF te Gent, Cinema Klappei in Antwerpen en op verscheidene andere evenementen. Hij maakt ook visuals voor bands. Op het Nederlandse label Het Donkse Oog verscheen recent een selectie van zijn muziek.


ISBN 9789078437093 | Paperback | 108 pagina's | Uitgeverij Macc | augustus 2013

© Marjo, 03 februari 2014


Lees de reacties op het forum en/of reageer: