Karel ten Haaf
Steppen zonder autoped
Het leven van de dichter is voornamelijk gericht op sex, roken en drinken. Hij verwacht dat hij op deze reis weinig sex zal hebben gezien de preutse Mongoolse vrouwen en ziet dan ook erg op tegen de hele onderneming. Hij hoopt op de aanwezigheid van een punkmeisje die hij ontmoet heeft tijdens de bespreking over de reis naar Mongolië. En ja hoor, ze is erbij, ze herkent hem en ze blijkt Olga te heten.
Ze trekken vanaf het begin met elkaar op. Blijken samen een liefde voor alcohol en shaggies roken te hebben. Alletwee zijn ze bang om te stoppen met de drank omdat ze dan hun hele levensstijl moeten veranderen. Ze kunnen dan niet meer stappen, de wereld zal aan hun voorbijgaan en ze zullen grijze muizen worden. Het vreemde is dat hij geen sex met Olga heeft. Evert waarschuwt hem dat hij blijkbaar verliefd aan het worden is.
De presentatie van de gedichtenbundel gaat goed, hoewel de Mongolen verbaasd staan over de openheid en direktheid van de gedichten.
En dan wordt het weer tijd om naar huis te gaan. De dichter is in verwarring, wil nog geen afscheid nemen van Olga. Hij heeft inmiddels één maal met haar gevreeën, uniek voor zijn anders zo zeer seksueel actieve leven. Hij is onzeker, in verwarring... en Olga?
Eigenlijk is het een liefdesverhaal maar dan in zeer directe taal geschreven. Leuk om te lezen maar ook niet meer dan dat. Er gebeurt natuurlijk veel meer maar dit is zo'n beetje de strekking van het verhaal. Een boekje voor iemand die tegen stevige taal kan...
ISBN 9054520590 | Paperback | 138 pagina's | Uitgeverij Passage | mei 1999
© Dettie, oktober 2005
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Steppen zonder autoped
Ook op de flap staat "geen reisverhaal". Wat is het dan wel:
Een Nederlandse punkdichter gaat op reis naar Mongolië, omdat daar een vertaling van zijn poëzie zal verschijnen. Om daar te komen sluit hij zich aan bij een bus vol hippies. Dat hij als punk niet blij is met de zingende en dansende langharige flowerpowergroep moge duidelijk zijn. Maar hij heeft en vriend bij zich, Erik, een homoseksueel, en bij de groep hippies zit ook een meisje die hij al eens eerder ontmoet heeft. Hij probeert het meisje te versieren, en het verbaast hem zelf, maar hij is bereid om op afstand te blijven als ze daarom vraagt. Wordt hij verliefd? Hij, die niet bereid was trouw te zijn aan een vrouw?
Ik zou het een roman noemen, waarin geen blad voor de mond wordt genomen.
Er wordt heel wat gedronken en gerookt in dit boek, waarover de schrijver zegt tegen zijn "vriendin": "ik ben bang om te stoppen, bang dat ik dan iets mis, dat de hele wereld aan mij voorbij zal gaan en ik een grijze muis zal worden"
Over zichzelf zegt hij:
"mijn hart klopt in mijn broek" en dat vind ik een goede typering van de hoofdfiguur: hij denkt alleen aan seks. Daarom is hij zelf zo verbaasd als dat meisje op zijn gemoed blijkt te werken. Af en toe probeert hij iets in een gedicht te verwerken, en verklaart tot in de finesses hoe hij dat gedicht samenstelt. Wel grappig, maar het blijft een gedicht van niks. Ergens zegt hij ook nog, als antwoord op de vraag waarom hij schrijver is geworden:
"Waarom? Geen idee. Pitigrilli zei dat je schrijver wordt zoals je hoer wordt: eerst doe je het voor je plezier, dan voor het plezier van de anderen; op een dag merk je dat iemand je ervoor wil betalen en vanaf dat moment doe je het nog uitsluitend voor het geld" Ik ken die Pitigrillie niet, schijnt ook een schrijver te zijn.
Het boek leest lekker weg, maar zal niet blijven hangen.
ISBN 9054520590 | Paperback | 138 pagina's | Uitgeverij Passage | mei 1999
© Marjo, november 2004
Lees de reacties op het forum en/of reageer: